Ο
Στάρετς Ζαχαρίας διηγήθηκε ένα περιστατικό, συγκινητικό για το βαθύ
περιεχόμενό του, που συνέβη σε κάποιον νέο, τελείως άπειρο από ψεύδος
και πονηριά και που διακρινόταν από την παιδική του ηλικία για την αγάπη
του προς την αλήθεια. Εδώ φαίνεται η ψυχή ενός καθαρού και τίμιου, αλλά
αγράμματου ανθρώπου με πίστη μικρού παιδιού, ακλόνητη και απλή, που
είχε καρδιά και θέληση καθαρή και που αγωνιζόταν για τον Θεό, μια ψυχή
που τον έκανε πράγματι λίγο μόνο παρακάτω από τους αγγέλους. Όντως είχε
γίνει σοφός, ικανός να βλέπει και τα ουράνια και τα επίγεια.
Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα στην Ρωσία, στα απόμερα βάθη της χώρας, σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μιλίων από το πιο κοντινό χωριό. Εκεί ζούσε ένας χωριάτης, ορφανός, τελείως αγράμματος, εργατικός όμως. Πάντοτε εργαζόταν και δεν πέρασε ούτε στιγμή με οκνηρία. Η ψυχή του ήταν καθαρή σαν κρύσταλλο.
Το γεγονός αυτό έλαβε χώρα στην Ρωσία, στα απόμερα βάθη της χώρας, σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μιλίων από το πιο κοντινό χωριό. Εκεί ζούσε ένας χωριάτης, ορφανός, τελείως αγράμματος, εργατικός όμως. Πάντοτε εργαζόταν και δεν πέρασε ούτε στιγμή με οκνηρία. Η ψυχή του ήταν καθαρή σαν κρύσταλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου