Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Ἡ ἀγάπη εἶναι τό δεῖπνο τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ


Η αγάπη «ου ζητεί τα εαυτής»
(1) Λένε για τον μακάριο Αντώνιο ότι ποτέ του δε σκέφθηκε να κάνει κάτι που να ωφελεί τον εαυτό του πιότερο από τον πλησίον του. Κι αυτό, γιατί πίστευε πως το κέρδος του πλησίον του είναι γι’ αυτόν άριστη εργασία.

Και πάλι είπαν για τον αββά Αγάθωνα, ότι έλεγε πως «ήθελα να βρω ένα λεπρό και να λάβω το σώμα του και να του δώσω το δικό μου». Είδες τέλεια αγάπη; Και πάλι, αν είχε κάποιο πράγμα χρήσιμο, δεν άντεχε να μην αναπαύσει μ’ αυτό τον πλησίον του. Είχε κάποτε μια σμίλη για να κόβει τις πέτρες. Ήρθε λοιπόν ένας αδελφός κοντά του και, επειδή την είδε και τη θέλησε, δεν τον άφησε να βγει από το κελί του χωρίς αυτή.

Πολλοί ερημίτες παρέδωσαν τα σώματά τους στα θηρία και στο ξίφος και στη φωτιά, για να ωφελήσουν τον πλησίον.

Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. Ἡ ἀντοχὴ τῆς μητέρας



Ἡ ἀντοχὴ τῆς μητέρας
-Γέροντα, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος σὲ μιὰ ἐπιστολή του πρὸς τὶς μοναχὲς γράφει νὰ μὴν ξεχνοῦν πώς εἶναι γυναῖκες καὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ μιμοῦνται τὶς Ὅσιες καὶ ὄχι τοὺς Ὁσίους[13].  Γιατὶ τὸ λέει αὐτό; Μήπως γιατὶ οἱ γυναῖκες δὲν ἔχουν ἀντοχή;
-Ποιὲς; οἱ γυναῖκες δὲν ἔχουν ἀντοχή; Ἐγὼ τὶς ἔχω φοβηθῆ τὶς γυναῖκες. Ἔχουν πολλή ἀντοχή. Ἡ γυναίκα μπορεῖ στὸ σῶμα νὰ εἶναι ἀδύναμη, νὰ ἔχη λιγώτερες σωματικὲς δυνάμεις ἀπὸ τὸν ἄνδρα, ἀλλὰ μὲ τὴν καρδιὰ ποὺ ἔχει, ἄν τὴν δουλεύη, ἔχει τέτοια ἀντοχή, ποὺ ξεπερνάει τὴν ἀνδρικὴ δύναμη.
 Ὁ ἄνδρας, ναὶ μὲν ἔχει σωματικὲς δυνάμεις, ἀλλὰ δὲν ἔχει τὴν καρδιὰ ποὺ ἔχει ἡ γυναίκα. Νὰ, πρόσεξα μιὰ γάτα ποὺ ἦρθε στὸ Καλύβι μὲ τὰ γατιά της. Ἦταν ἀδύνατη, ἡ κοιλιά της κολλημένη σὰν πλάκα.

Ἕνα θαυμαστό γεγονός γιά τή σημασία τῆς Ἐξομολόγησης


Ο π. Κλεόπας πολλές φορές μας συνιστούσε καθαρή και ειλικρινή εξομολόγησι. Κάποια φορά μας ανέφερε και το παρακάτω περιστατικό κάποιου ορθοδόξου Χριστιανού, του οποίου το σώμα έμεινε άλειωτο και τυμπανιαίο, διότι δεν είχε εξομολογηθή στην ζωή τα αμαρτήματά του.
Στην Επισκοπή του Χούσι, το 1785 ζούσε ένας μοναχός, ονόματι Ραφαήλ. Αυτός ο μοναχός ήτο αγγειοπλάστης και είχε ενάρετη ζωή. Την ημέρα δεν έτρωγε τίποτε και μόνο το βράδυ, μετά την δύσι του ηλίου, έτρωγε πολύ λίγο φαγητό. Μετά έπαιρνε ένα βιβλίο και εδιάβαζε. Για ύπνο επήγαινε και εξάπλωνε στο Κοιμητήριο, ανάμεσα στους Σταυρούς των νεκρών. Χειμώνα και καλοκαίρι εφορούσε ένα γιλέκο από δέρμα με μαλλί προβάτου και μ’ αυτό κοιμόταν στα μνήματα.
Οι άλλοι μοναχοί τον ωνόμαζον «ο Ραφαήλ ο σαλός». Μακάρι να είμαστε κι εμείς σαλοί σαν αυτόν! Αυτός ήτο άγιος.
Δεν συνωμιλούσε με κανέναν, αλλά, οσάκις του ζητούσαν παραγγελίες, εθαύμαζαν όλα τα έργα που εξήρχοντο από τα χέρια του. Τον ερωτούσαν γιατί κοιμάται στο Κοιμητήριο κι εκείνος απαντούσε: «Διότι εκεί είναι και η ιδική μου κατοικία. Εάν αύριο αποθάνω, δεν θα με πάτε εκεί; Γι’ αυτό θέλω κι εγώ να συνηθίσω με τα μνήματα».
Κάποια νύκτα, ενώ εκοιμάτο ο π. Ραφαήλ στο Κοιμητήριο δίπλα σ’ ένα πέτρινο παλαιό Σταυρό, άκουσε τους δαίμονες να κτυπούν κάποιον που ήτο μέσα σ’ ένα τάφο.

Ναυπάκτου Ἱερόθεος: «Δέν εἶχα τήν πολυτέλεια πού εἶχε ὁ Γιάγκου νά ἔχω πρόσβαση στά κείμενα, ἐνῶ στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας τά τελικά κείμενα περιῆλθαν λίγους μῆνες πρίν τήν Σύνοδο»


Εἰκόνα τοῦ «Ῥωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ»
Ἀναφορά στόν δημόσιο διάλογο γιά τήν Σύνοδο τῆς Κρήτης, μιά ἀπάντηση 
στόν καθηγητή Θεόδωρο Γιάγκου ἀπὸ τὸν Μητροπολίτου Ναυπάκτου Ἰερόθεο
Διάβασα τό κείμενο τοῦ κ. Θεόδωρου Γιάγκου μέ τίτλο «Πτυχές πού ἀποσιωπήθηκαν στόν δημόσιο διάλογο περί τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου (Β΄ μέρος)», καί τά ὅσα ἀναφέρονται σέ ἐμένα. Παρατηρῶ ὅτι ὁ ἀρθρογράφος λέει μερικές ἀλήθειες, ἀλλά συγχρόνως συγχέει τά πράγματα.
1. Πρός τό τέλος τῶν ὅσων γράφει γιά ἐμένα, ἀναφέρεται στό ὅτι στήν Σύνοδο τῆς Κρήτης ἀνεγνώρισα ὅτι τό κείμενο στό ὁποῖο γινόταν ἀναφορά στό ἀνθρώπινο πρόσωπο συντάχθηκε τό 1986, ὅταν ὁ Μητροπολίτης Περγάμου δέν ἦταν οὔτε Πρόεδρος οὔτε μέλος τῆς διασκέψεως ἐκείνης. Ἀλλά μέχρι νά τό γράψη αὐτό ἀφήνει κάποιο κενό ὡς πρός τήν σκοπιμότητά μου.
Ἀπό τήν ἀρχή τῆς παρεμβάσεώς μου στήν Σύνοδο τῆς Κρήτης ἐπεσήμανα...
αὐτήν τήν πραγματικότητα, γιά νά μή δημιουργηθῆ καμμία παρεξήγηση.

Ἅγιος Ἰγνάτιος (Ἀλεξάνδροβιτς ): Προστάδιο τῆς ἐλεύσεως τοῦ Ἀντίχριστου ἡ αποστασία – Θά πλανηθοῦν κι οἱ ἐκλεκτοί


Θα πλανήσει και εκλεκτούς ο Αντίχριστος, προφήτεψε ο Αγ. Ιγνάτιος…

Θαύματα και σημεία – Άγιος Ιγνάτιος (Αλεξάνδροβιτς )
Κεφάλαιο Α”
1) Η αποστασία προστάδιο της ελεύσεως του Αντιχρίστου
Ο Αντίχριστος θα έλθη στον καιρό του• την εποχή που του καθωρίσθη. Θα προηγηθή μια γενική αποστασία. Το μέγιστο μέρος των ανθρώπων θα εγκαταλείψουν την Χριστιανική πίστη. Η αποστασία θα είναι το προστάδιο. Θα προετοιμάση τον κόσμο να δεχθή τον Αντίχριστο. Και μάλιστα να τον δεχθούν με το δικό του πνεύμα, που τότε θα μπη στην δομή της σκέψης των ανθρώπων. Η αναζήτηση του αντίχριστου θα τους γίνη αναγκαιότητα, γιατί τα συναισθήματα θα συμπίπτουν. Θα διψούν γι” αυτόν, όπως διψούν σε στιγμές βαθειάς θλίψης για ποτά, που διαφορετικά τα θεωρούν αυτοκτονία. Θα τον επικαλούνται. Η ικεσία σ” αυτόν, να έλθη, θα αντηχή σε κοινές συνάξεις.
Θα εκφράζη επίμονα την αξίωση να έλθη επί τέλους η μεγαλοφυΐα των μεγαλοφυϊών, που θα μπορέση να ανεβάση την τεχνική ανάπτυξη στην ανώτατη δυνατή βαθμίδα της και να φέρη στη γη τέτοια ευπραγία, ώστε ο ουρανός και ο παράδεισος να καταντήσουν πράγματα περιττά! Ο Αντίχριστος θα είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένος με την γενική ηθική και πνευματική κατεύθυνση των ανθρώπων της εποχής του.

Γονεῖς προσέχετε!


Πάνω από την άνεση των γονέων, το μαγαζί, την εφημερίδα, είναι η ανατροφή των παιδιών τους. Αφιερώνουν ώρες μαζί τους; Τα προσέχουν; Τα συμβουλεύουν όταν είναι μικρά, αλλά και όταν γίνουν παιδιά, έφηβοι και όταν φθάσουν να γίνουν νέοι; Για να ακούνε ως έφηβοι, πρέπει ως παιδιά να συνηθίσουν. «Εκείθεν η κακία δυσανάσπαστος γίνεται, ότι ουδείς των παιδιών προνοεί. Ουδείς περί παρθενίας αυτοίς διαλέγεται, ουδείς περί σωφροσύνης, ουδείς περί υπεροψίας χρημάτων και δόξης, ουδείς τα εν ταις γραφαίς παρηγγελμένα».

Πόσο σοφά τα λόγια αυτά! Τι συζητούν οι γονείς με τα παιδιά τους; Πότε μιλούν περί σωφροσύνης στα παιδιά τους;

Γιά τήν πολυλογία


 ...Η πολυλογία είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα πολλών ανθρώπων. Η γλώσσα τους είναι αχαλίνωτη, αλλά κι ενοχλητική στους άλλους. Ο άγιος Νικόδημος λέει γι’ αυτό το πάθος: «Ο κάθε άνθρωπος αφήνει τη γλώσσα του να μιλάει για πράγματα που δίνουν ηδονή στις αισθήσεις. Η πολυλογία τις περισσότερες φορές , προέρχεται απ’ την υπερηφάνεια πως τάχα ξέρουμε πολλά και γι’ αυτό βιαζόμαστε με πολλές επαναλήψεις να εντυπώσουμε τη γνώμη μας στις καρδιές των άλλων, για να φανούμε σ’ αυτούς διδάσκαλοι, λες κι έχουν ανάγκη να μάθουν από μας. Την υπερηφάνεια αυτή τη δείχνουμε , όταν διδάσκουμε χωρίς να μας το έχουν ζητήσει».

 Χρήσιμες συμβουλές του αγίου Νικοδήμου για την καταπολέμηση του πάθους της πολυλογίας:

''τί δέ βλέπεις τό κάρφος τό ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου ''


Τοιχογραφία στον Αγ.Ιωάννη το Θεολόγο στο Απόζαρι της Καστοριάς
 
Περί Κατακρίσεως ....

''τί δέ βλέπεις τό κάρφος τό ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου '' 
...Και γιατί βλέπεις την αγκίδα που είναι μέσα στο μάτι του αδελφού σου, ενώ το δοκάρι μέσα στο δικό σου μάτι δεν παρατηρείς; 
 
 
 http://hristospanagia3.blogspot.gr/




30 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Γρηγορίου Ἱερομάρτυρα, τῶν Ἁγίων Ριψιμίας, Γαϊανῆς καί ἄλλων 32 Παρθενομαρτύρων, τῶν Ἁγίων 70 Μαρτύρων, τῶν δύο Ὁσιομαρτύρων γυναικών, Στρατονίκου, Μαρδονίου, τῶν Ἁγίων χιλίων Μαρτύρων, Γρηγορίου Ὁσίου, Honorius.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος


Ἔζησε καὶ μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκρατορίας Διοκλητιανοῦ.
Ἦταν γιὸς τοῦ Ἀνάκ, ὁ ὁποῖος ἦταν συγγενὴς τοῦ βασιλιὰ τῆς Ἀρμενίας Κουσαρῶ. Ὁ πατέρας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ὑπεύθυνους γιὰ τὴ δολοφονία τοῦ βασιλιὰ τῆς Ἀρμενίας.
Οἱ Ἀρμένιοι γιὰ νὰ ἐκδικηθοῦν σκότωσαν τὸν Ἀνὰκ καὶ τὴν οἰκογένειά του, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Γρηγόριο καὶ ἕναν ἀδελφό του. Μετὰ ἀπὸ χρόνια ὁ γιὸς τοῦ Κουσαρῶ, ὁ Τηριδάτης, συνέλαβε τὸν Γρηγόριο ἐπειδὴ ἦταν χριστιανὸς καὶ τὸν βασάνισε σκληρά.
 Ὅταν δὲ ἔμαθε ὅτι πρόκειται γιὰ τὸ γιὸ τοῦ Ἀνάκ, ὁ ὁποῖος εὐθυνόταν γιὰ τὴ δολοφονία τοῦ πατέρα του, διέταξε νὰ τὸν ρίξουν σὲ λάκκο μὲ φίδια καὶ ἄλλα ἑρπετά.
 Ὁ Γρηγόριος ὄχι μόνο δὲν ἔπαθε τίποτα ἀλλὰ ἐπέζησε γιὰ 15 χρόνια τρεφόμενος μὲ τὸ ψωμὶ ποὺ τοῦ πήγαινε κρυφὰ μιὰ χήρα.
Κάποια στιγμὴ ὁ Τηριδάτης παραφρόνησε. Ἡ ἀδελφή τοῦ βασιλιὰ ἄκουσε μία μέρα φωνή, ἡ ὁποία τῆς ἔλεγε πὼς ἂν ἤθελε νὰ θεραπευτεῖ ὁ ἀδελφός της θὰ ἔπρεπε νὰ ἐλευθερώσουν τὸν Γρηγόριο. Πράγματι ὅταν βγῆκε ἀπὸ τὸν λάκκο ὁ Ἅγιος θεράπευσε τὸν βασιλιά.
Ἐξεδήμησε εἰς Κύριον ἐν εἰρήνῃ.

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Ὁ τρόπος τῆς προσευχῆς


Αυτός που αποφασίζει να κάνει κανονικά κάθε μέρα την πρωϊνή του γυμναστική, πολύ συχνά την κάνει όχι γιατί βρίσκεται ήδη το σώμα του σε «φόρμα», αλλά για να αποκτήσει αυτό που δεν έχει. Μόνον όταν κανείς αποκτήσει κατ’ αρχήν κάτι, μπορεί να καταβάλει φροντίδες για την διατήρησή του. Πριν από αυτό όμως πρέπει να φροντίσει να το αποκτήσει.
Συνεπώς, άρχισε χωρίς να περιμένεις τίποτα από τον εαυτό σου. Αν συμβαίνει να μένεις σε ιδιαίτερο δωμάτιο, μπορείς πραγματικά και χωρίς διακοπή να ακολουθείς την πορεία του Μεγάλου Ωρολογίου.
Μόλις ξυπνήσεις το πρωί, και προτού αρχίσεις οποιαδήποτε άλλη δουλειά, στάσου όρθιος με διάθεση ευλαβική, σκέψου ότι στέκεσαι μπροστά στον Θεό που τα βλέπει όλα, και κάνοντας το σημείο του σταυρού πες: ¨Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.» Μείνε έτσι σε αυτή τη στάση μερικές στιγμές και περίμενε, ώσπου να ηρεμήσουν οι αισθήσεις σου και η σκέψη σου αφήσει κάθε τι το γήινο. Πες έπειτα χωρίς βιασύνη και με συγκεντρωμένη τη σκέψη σου και την καρδιά σου αυτή την προσευχή: «Ὀ Θεός, ἰλἀσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ».

Οἱ διδαχές τῆς μεγαλόσχημης ἡγουμένης Εὐφημίας τῆς Σερβίας. 1896-1958 μ.χ.


ΟΙ ΔΙΔΑΧΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΣΧΗΜΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΕΥΦΗΜΙΑΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ.
Με την ακτινοβόλο ζωή της είλκυσε στην κοινότητά της μεγάλο αριθμό όσων ζητούσαν την σωτηρία. Μέ την επιστροφή της από την Μπάτσκα, βρεθήκαμε στο κέντρο της Σερβίας, όπου υπήρχαν ακόμη παιδιά των Μπογκομόλιτσι, τα οποία είχαν μεγαλώσει μέ σκοπό να μπουν στο μοναστήρι. Αυτά τά παιδιά η Μητέρα τα εκπαίδευσε στο δικό της πνεύμα καί έτσι ανανέωσε τις τάξεις των μοναστών νέων.
Μέ τον πλέον προσεκτικό ζήλο, κατέβαλε κόπο να ενδυναμώσει στο ποίμνιό της την θέρμη για την υπακοή, την υπομονή καί την ασκητική ζωή, τα οποία είχε αγαπήσει από την στιγμή της μετάνοιάς της. Ήταν για τό ποίμνιό της πρότυπο της βαθειάς πίστης στην Πρόνοια του Κυρίου, της θερμής προσευχής καί της μνήμης του Θεού. Είχε ταπεινή συγκατάβαση στις αδυναμίες του πλησίον της καί μητρική συμπάθεια προς τις ανάγκες τους, για τά οποία κέρδισε την ολόψυχη καί ανυπόκριτη αγάπη του ποιμνίου της, για το οποίο είχε πολύ μεγάλη φροντίδα καί το οποίο πάντοτε δίδασκε. Θα παραθέσουμε εδώ μόνον λίγες από τις πολλές της διδαχές, για χάρη της πνευματικής ωφέλειας καί αιωνίου μνήμης.

Ὁ ἄρτος πού ἔγινε πέτρα!


Προσθήκη λεζάντας
Στην εποχή του ιερού Χρυσοστόμου (4ος αι.) ζούσε κάποιος πλούσιος, πού ανήκε μαζί με τη γυναίκα του, στην αίρεση του Μακεδονίου. Κάποτε, ακούγοντας τη διδαχή του αγίου, μετανόησε και επέστρεψε στην αλήθεια της μιας, άγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας. Η γυναίκα του όμως, ενώ με το στόμα ομολογούσε την πίστη της στο ορθόδοξο δόγμα, με την καρδιά της ακολουθούσε την αίρεση.
Σε μία μεγάλη γιορτή λοιπόν της Εκκλησίας, πού συνήθιζαν νά κοινωνούν πολλοί χριστιανοί, συνέβη το έξής περιστατικό:Η γυναίκα του πλουσίου πήγε κρυφά στους ιερείς των αιρετικών για νά κοινωνήσει.

Ἐπιστολή τοῦ Πειραιῶς Σεραφείμ στόν Πρωθυπουργό γιά τήν ρατσιστική μετατροπή μόνο γιά τούς Ὀρθοδόξους μαθητές –τριες τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ θρησκειολογία.


Αποτέλεσμα εικόνας για ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 20ῃ Σεπτεμβρίου 2016
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ἀκολουθεῖ ἡ ἐπιστολή τήν ὁποίαν ἀπέστειλε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ στόν Πρωθυπουργό κ. Ἀλέξιο Τσίπρα μέ κοινοποιήσεις στόν Πρόεδρο τῶν ΑΝΕΛ καί Ὑπουργό Ἐθνικῆς Ἀμύνης κ. Παναγιώτη Καμμένο καί τόν Ὑπουργό Παιδείας κ. Νίκο Φίλη γιά τήν ρατσιστική μετατροπή μόνο γιά τούς Ὀρθοδόξους μαθητές –τριες τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ θρησκειολογία.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
᾿Αριθμ. Πρωτ. 930                   ᾿Εν  Πειραιεῖ τῇ 20ῃ Σεπτεμβρίου 2016
Πρός Τόν
Ἐξοχωτάτον Πρωθυπουργόν
Κυρίον  Κ. Ἀλέξιον Τσίπραν
Πρόεδρον Κυβερνήσεως
Μέγαρον Μαξίμου
Ἡρώδου Ἀττικοῦ 19
106 74 ΑΘΗΝΑΙ
Ἐξοχώτατε Κύριε Πρόεδρε,
Ἐξαιτοῦμαι τήν ἐπιείκειαν Σας διά τήν ὄχληση τῆς ἐπιστολῆς μου. Ὡς ἔχων ὅμως τήν εὐθύνη τῆς διαποιμάνσεως τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, εἰς τήν κανονικήν δικαιοδοσία τῆς ὁποίας φοιτοῦν ἑβδομήντα χιλιάδες μαθητές καί μαθήτριες, καί ὡς μέλος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀναγνωρισμένος ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία μέ τό  ἀπό 8/3/2006 ΠΔ (ΦΕΚ 65/9.3.2006 τ. ΝΠΔΔ), ἀπευθύνομαι πρός τήν ἐξαίρετη προσωπικότητά Σας διά νά ἀντιμετωπίσετε ἕνα ἐξόχως σοβαρό θέμα ἀπομειώσεως, ὑποβαθμίσεως, εὐτελισμοῦ καί θρησκευτικοῦ ρατσιμοῦ εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, πού διαπράττει τό Ὑπουργεῖο Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων, ὅπως θά Σᾶς ἀποδείξω ἀμέσως.

Ὅταν ἀγαπήσεις τόν Θεό, ὁ πόθος σου γι' Αὐτόν εἶναι ἀνεξάντλητος


Οι ψυχές που αγαπούν τον Θεό και την αλήθεια, δεν υποφέρουν ούτε την παραμικρή ελάττωση του έρωτά τους προς τον Κύριο.
Αλλά καρφωμένες ολοκληρωτικά στο σταυρό Του αισθάνονται μέσα τους την Πνευματική προκοπή.
Πληγωμένες λοιπόν από τον πόθο Του, κι αν ακόμη αξιωθούν Θεία μυστήρια και μετάσχουν ευφροσύνης και Χάριτος, δεν έχουν πεποίθηση στον εαυτό τους, ούτε νομίζουν ότι είναι τίποτε. Αλλά όσο αξιώνονται πνευματικά χαρίσματα τόσο επιζητούν τα ουράνια. Καί όσο περισσότερη προκοπή αισθάνονται, τόσο πιο λαίμαργες γίνονται για τα θεία. Καί ενώ είναι πνευματικά πλούσιες, κάνουν σαν να είναι φτωχές. «Όσοι με τρώνε θα πεινάσουν κι' άλλο, και όσοι με πίνουν θα διψάσουν κι' άλλο», λέει η Θεία Γραφή.
Η συνέχεια εδώ: Μόνο ο Θεός το ξέρει
Αυτού του είδους οι ψυχές αξιώνονται να λάβουν την τέλεια ελευθερία από τα πάθη και ν' αποκομίσουν την έλλαμψη και την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος με την πληρότητα της Χάρης.

Περί τῆς θεοκατάρατης ἀδιαφορίας

Αποτέλεσμα εικόνας για Περί αδιαφορίας

Περί της θεοκατάρατης αδιαφορίας
 
Κεσίδης Κωνσταντίνος
 
   Το μέγεθος του κακού που προέρχεται από την αδιαφορία, είναι αδύνατον να το παρουσιάσουμε με λόγια. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι θα διαπιστώσουμε βιωματικά το μέγεθος του κακού εκ της αδιαφορίας την ημέρα εκείνη, που σαν τις σταγόνες της βροχής, οι χριστιανοί θα ρίπτονται στο πυρ το αιώνιο, οι οποίοι ναι μεν εξομολογούντο, κοινωνούσαν, εκκλησιάζοντο και ενήστευαν, πλην όμως, παρά τα ανωτέρω, είχαν αδιαφορία.

 Τι φρίκη, ποιος μπορεί να το δεχθεί ότι, χριστιανοί, ενώ βρίσκονται δεκαετίες «μέσα» στην Εκκλησία, ωστόσο θα ριφθούν στην κόλαση! Να   νηστεύεις, να κάνεις ελεημοσύνες, να νουθετείς, να προσεύχεσαι, να εκκλησιάζεσαι και εν τέλει να κολάζεσαι! Και αυτό, εξαιτίας της αδιαφορίας! Αλλοίμονο, αλλοίμονο στους αδιάφορους, τι τους περιμένει... Και δεν το ξέρουν, δεν το καταλαβαίνουν και το χειρότερο• δεν το πιστεύουν! Τι λέγω ο ταλαίπωρος, δεν είναι αυτό το χειρότερο, αλλά το ότι δεν θέλουν να το πιστέψουν...
Τι είναι όμως η αδιαφορία; ποιος είναι ο αδιάφορος; και πώς καταλαβαίνουμε αν είμαστε  ή όχι αδιάφοροι;

Δεῖτε τίς ἐργασίες τῆς ἡμερίδας τῆς Ἐστίας Πατερικῶν Μελετῶν περί τῆς προβληματικῆς τοῦ νέου προγράμματος τῶν Θρησκευτικῶν

Δεῖτε τίς ἐργασίες τῆς ἡμερίδας τῆς Ἐστίας Πατερικῶν Μελετῶν περί τῆς προβληματικῆς τοῦ νέου προγράμματος τῶν Θρησκευτικῶν

Εστία Πατερικών Μελετών - Ημιημερίδα περί της  προβληματικής του νέου προγράμματος των Θρησκευτικών
Βίντεο από την ημιημερίδα της Εστίας Πατερικών Μελετών για τα Θρησκευτικά . Δείτε το σχετικό βίντεο του intv.gr πατώντας ΕΔΩ.
 
http://aktines.blogspot.gr/2016/09/blog-post_387.html#more

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἐχθρός εἶναι ἡ ἀρρώστια καί ὄχι ὁ ἄρρωστος (πνευματικά)


Αποτέλεσμα εικόνας για αγιοσ πορφυριοσΑγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου
Δεν μπορώ ποτέ να κατηγορήσω τους άλλους, γιατί είναι σαρξ εκ της σαρκός μου. Ουδείς την εαυτού σάρκα εμίσησε. Όπως ένα μέλος του σώματός μας δεν το κόβουμε για να το πετάξουμε, αλλά προσπαθούμε να το θεραπεύσουμε. Όπως όταν δούμε σ’ έναν άνθρωπο να επιτίθεται μία τίγρη και ο άνθρωπος παλεύει και υποφέρει, εμείς δεν πετάμε πέτρες να αποτελειώσουμε τον άνθρωπο, αλλά προσπαθούμε να τον ελευθερώσουμε. Έτσι μοιάζει ο άνθρωπος που τον τυραννεί κάποιο πάθος, υποφέρει. Δεν πρέπει επομένως να τα βάλουμε μαζί του, αλλά με το πάθος του, με τον πειρασμό.

29 Σεπτεμβρίου Συναξαριστής. Κυριακοῦ Ἀναχωρητοῦ, τῶν Ἁγίων 150 Μαρτύρων, τῶν Ἁγίων Τρύφωνος, Τροφίμου καί Δορυμέδοντος, Πετρωνίας, Γουδελίας, τῶν Ἁγίων Γοβδελαᾶ, Δάδα, Κασδόου καί Κασδόας, Μαλαχία τοῦ Νέου, τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ἐν Στροφάσιν ἀναιρεθέντων, τῶν Ἁγίων τριῶν Νεομαρτύρων, Ἀντωνίου τοῦ Ζαντόσκ.

Ὁ Ὅσιος Κυριακὸς ὁ Ἀναχωρητὴς


Ἦταν ἄνθρωπος ποὺ καλλιεργοῦσε ὑπομονήν καὶ πραότητα. Γι' αὐτὸ καὶ πέτυχε στὴν ἀσκητική του ζωή.
Γεννήθηκε στὴν Κόρινθο τὸ 5ο αἰῶνα, ἀπὸ ἱερέα πατέρα, τὸν Ἰωάννη. Τὴν μητέρα του τὴν ἔλεγαν Εὐδοξία καὶ εἶχε ἀδελφὸ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Κορίνθου Πέτρο.
Ἀπὸ ἱερατικό, λοιπόν, γένος ὁ Κυριακός, σὲ νεαρὴ ἡλικία πῆγε στὰ Ἱεροσόλυμα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴ Λαύρα τοῦ Μεγάλου Εὐθυμίου. Ἐκεῖ, ὁ Μέγας Εὐθύμιος, τὸν ἔκανε μοναχὸ καὶ τὸν ἔστειλε στὸν ἀσκητὴ Γεράσιμο. Ὅταν πέθανε ὁ Γεράσιμος, ὁ Κυριακὸς ἐπέστρεψε στὴν Λαύρα τοῦ Εὐθυμίου, ὅπου μὲ ζῆλο καλλιεργοῦσε τὶς ἀρετές του, ὥσπου κάποια στάση ποὺ ἔγινε στὴ Λαύρα τοῦ Εὐθυμίου τὸν ἀνάγκασε νὰ πάει στὴ Λαύρα τοῦ Σουκᾶ.
Ἐκεῖ 40 χρονῶν χειροτονήθηκε πρεσβύτερος καὶ ἀνέλαβε τὴν ἐπιστασία τοῦ Σκευοφυλακίου. Ἐκεῖνο ποὺ τὸν διέκρινε ἀπέναντι στοὺς συμμοναστές του, ἦταν ὁ γαλήνιος τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο τοὺς ἀντιμετώπιζε, γι’ αὐτὸ καὶ ἦταν παράδειγμα πρὸς μίμηση ἀπὸ ὅλους.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

Ο ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ . ΡΩΤΑ ΤΟΝ ΑΒΒΑ ΔΑΝΙΗΛ "Γιά τήν αἰτία τῆς ξαφνικῆς ἀλλαγῆς τῶν συναισθημάτων μας. Πῶς γίνεται καί, ἑνῶ νιώθουμε πολλή χαρά, ξαφνικά μᾶς καταλαμβάνει τέλεια ἀποθάρρυνση καί θλίψη;



 Σχετικά μέ τό βίο του αββά Δανιήλ.

ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ: Ανάμεσα σ’ όλους αυτούς τους ήρωες της «κατά Θεόν» φιλοσοφίας, συναντήσαμε καί τον αββά Δανιήλ. Ο αββάς Δανιήλ, όχι μόνο ήταν ισάξιος σ' όλες τις αρετές μέ αυτούς πού έμεναν στην έρημο της Σκήτης, αλλά είχε ως ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του το χάρισμα της ταπεινοφροσύνης. Η μεγάλη καθαρότητα καί η πραότητα του αββά Δανιήλ έκαναν τον αββά Παφνούτιο, ο οποίος ήταν ο ιερέας αυτής της ερήμου, να τον επιλέξει ανάμεσα από πολλούς άλλους πιο ηλικιωμένους για να γίνει διάκονος.

Ο αββάς Παφνούτιος ήταν τόσο ενθουσιασμένος από την αρετή του αββά Δανιήλ ώστε, θεωρώντας τον ισάξιό του καί ιδιαίτερα μερισματούχο, βιαζόταν να τον κάνει επίσης καί ισόβαθμο κατά την ιερατική τάξη. Στο πρόσωπο του άββά Δανιήλ, ο αββάς Παφνούτιος έβλεπε τον άνθρωπο, ο οποίος θα μπορούσε αργότερα να τον διαδεχθεί. Γι’ αυτό τον προήγαγε σχετικά νωρίς, ενώ ζούσε ακόμη ο ίδιος, στο αξίωμα της ιεροσύνης.
Ο αββάς Δανιήλ ωστόσο δεν έπαυσε να διατηρεί, καί σ’ αυτή την ανώτερη θέση πού ανήλθε, τήν προηγούμενη συνηθισμένη του ταπείνωση. Ποτέ δεν προβλήθηκε, όταν παρευρισκόταν ο δάσκαλός του, για την ανώτερη τάξη στην οποία προκρίθηκε, αλλά επέμενε πάντα, όταν ο αββάς Παφνούτιος τελούσε τη Θεία Λειτουργία, να εκτελεί αυτός τά καθήκοντα του πρώτου αξιώματος του, σάν να ήταν μόνο διάκονος.

Ἐνθυμήσεις ἀπό τόν Γερο Γεώργη τοῦ Φανερωμένου


Ὁ Γερο Γεώργης ἐρχόταν συχνὰ στὸ μοναστήρι γιὰ νὰ διανυκτερεύση καὶ νὰ λειτουργηθῆ, καὶ εἴχαμε εὐκαιρία νὰ γνωρίσουμε τὴν σοφία, τὴν ἁπλότητα, τὴν εὐλάβεια καὶ τὴν μεγάλη ἀγάπη ποὺ τὸν χαρακτήριζαν -γνωρίσματα τοῦ ἀληθινὰ πνευματικοῦ ἀνθρώπου.
Ἦταν τὸ ἔτος 1979, δύο χρόνια ἀφότου ἀνέλαβα καθήκοντα ἡγουμένου σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ πλέον πολυπαθῆ μοναστήρια τοῦ Ἄθωνα, ὅταν ὁ Γερο-Γεώργης μᾶς ἐπισκέφθηκε τὴν παραμονὴ τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Γεωργίου. Κεκοπιακώς, περίλυπος καὶ ἀπαρηγόρητος μοῦ ἀνακοίνωσε τὴν αἰτία τῆς στενοχωρίας του. Ὁ καιρὸς ἐμπόδισε τὸ καράβι νὰ φέρη ψάρια γιὰ τὴν πανήγυρι καὶ ἔτσι δὲν θὰ εἶχε νὰ φιλέψη τοὺς πανηγυριστὲς τοῦ Κελλιοῦ καὶ νὰ τιμήση τὸν Ἅγιο.
Τότε, τοῦ προσφέραμε ὅσα ψάρια ἔτυχε νὰ ἔχουμε γιὰ τὴν ἑορταστικὴ τράπεζα τῆς μονῆς. Καὶ ἐκεῖνος τὰ δέχθηκε, γονάτισε μπροστὰ στὴν πύλη τῆς μονῆς, εὐχαρίστησε καὶ εὐχήθηκε. Ἀμέσως μετὰ τὴν ἀναχώρησή του, καὶ ἐνῶ δὲν εἶχε διασχίσει τὰ ὅρια τῆς μονῆς, κατέφθασε ὁ μ. Γ. καὶ ἔφερε ψάρια, ποὺ εἶχε μόλις πιάσει ἀπὸ τὴν Καληάγρα, γιὰ νὰ τὰ προσφέρη εὐλογία —ἀκριβῶς τόσες μερίδες, ὅσες εἴχαμε δώσει στὸν Γερο-Γεώργη.

Διδακτική Ἱστορία: Τό μυστηριῶδες ξύλο


Ὁ προφήτης Ἐλισαῖος ἦταν μαθητὴς καὶ διάδοχος τοῦ προφήτη Ἠλία. Μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τὰ πολλὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε, ἀπέκτησε μαθητές, «υἱοὺς προφητῶν», οἱ ὁποῖοι αὐξήθηκαν καὶ δὲν χωροῦσαν πλέον μὲ ἄνεση στὸ οἴκημα ὅπου διέμεναν. Ἔτσι, κατέβηκαν μαζὶ μὲ τὸν διδάσκαλό τους σὲ μιὰ κατάφυτη ὄχθη τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ γιὰ νὰ κόψουν ξύλα, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ ἔχτιζαν τὸ νέο μεγαλύτερο σπίτι τους. Καθὼς ὅμως ἔκοβαν δένδρα, πετάχθηκε τὸ μεταλλικὸ τμῆμα ἑνὸς τσεκουριοῦ καὶ ἔπεσε στὰ βαθιὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη.
–Ἄχ, κύριε! εἶπε αὐτὸς ποὺ ἔπαθε τὸ ἀτύχημα. Αὐτὸ τὸ τσεκούρι ἦταν δανεικό.
–Ποῦ ἔπεσε; τὸν ρώτησε ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.
–Ἐδῶ.
Ὁ προφήτης ἔκοψε ἕνα ξύλο, τὸ ἔκανε στειλιάρι καὶ τὸ ἔριξε στὸν Ἰορδάνη, στὸ σημεῖο ὅπου εἶχε βυθισθεῖ τὸ σίδερο. Τότε ἔγινε κάτι θαυμαστό: Τὸ σίδερο ἀνέβηκε στὴν ἐπιφάνεια τοῦ νεροῦ καὶ ἐφάρμοσε στὸ ξύλο.
–Πάρ’ το, τοῦ εἶπε.

Διαμαρτυρία γιά τή νέα μορφή τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀπό τό Παράρτημα τῆς Π.Ε.Θ. Τρικάλων



Αποτέλεσμα εικόνας για ΤΡΙΚΑΛΑ ΦΡΟΥΡΙΟ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΙΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ν. ΤΡΙΚΑΛΩΝ

           email: theologoitrikkis@gmail.com

Τρίκαλα 14 Σεπτεμβρίου 2016 Αριθ.Πρωτ.1

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΜΟΡΦΗ

ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

            Το Παράρτημα της Π.Ε.Θ. Τρικάλων εδώ και πολλά χρόνια έχει καταθέσει  και εγγράφως τις θέσεις του για τα Νέα Προγράμματα Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών. Μετά όμως από την ξαφνική εξαγγελία  του Υπουργού Παιδείας στη Βουλή για γενικευμένη εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης τη φετινή χρονιά - πράγμα που αποδεικνύει και το προσχηματικό του διαλόγου από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας- θεωρούμε χρέος μας να τονίσουμε τα παρακάτω:


Ø  Α.

Η αγωνιώδης προσπάθεια να παρουσιασθεί το πολυθρησκειακό ή θρησκειολογικό ή πανθρησκειακό νέο Πρόγραμμα του μαθήματος των Θρησκευτικών ως ορθόδοξο, η  διαστρέβλωση της αλήθειας, η καταπάτηση του Συντάγματος και των αποφάσεων των ανωτάτων δικαστηρίων δείχνουν εναντίωση προς την ορθόδοξη παράδοση, τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας, τις ομόφωνες αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος,  του Αγίου Όρους και των Θεολόγων εκπαιδευτικών.

Σῶμα καί σαρκικό φρόνημα


«Πνεύματι περιπατείτε και επιθυμίαν σαρκός ου μη τελέσητε. Η γαρ σαρξ επιθυμεί κατά του Πνεύματος, το δε Πνεύμα κατά της σαρκός ταύτα δε αντίκειται αλλήλοις, ίνα μη α αν θελητε, ταύτα ποιήτε» (Γαλ. 5, 16-17). 
(Να καθορίζει το Πνεύμα τη διαγωγή σας και τότε δεν θ' ακολουθείτε τις αμαρτωλές επιθυμίες σας γιατί οι αμαρτωλές επιθυμίες είναι αντίθετες με το Πνεύμα και το Πνεύμα αντίθετο με τις αμαρτωλές επιθυμίες).
Εδώ μερικοί εκφράζουν αντίθετη γνώμη, υποστηρίζοντας ότι έτσι ο Απόστολος χωρίζει στα δύο τον άνθρωπο, γιατί τον παρουσιάζει σαν να είναι δημιουργημένος από αντιμαχόμενα στοιχεία και δείχνει έτσι ότι υπάρχει διαμάχη ανάμεσα στο σώμα και στη ψυχή.
Αυτά όμως δεν είναι σωστά· δεν είναι, γιατί εδώ σάρκα δεν ονομάζει το σώμα· αν με τη λέξη σάρκα εννοούσε το σώμα, τότε τί σημαίνει το «επιθυμεί κατά του πνεύματος», αφού το σώμα δεν ανήκει σ' αυτά που κινούν, αλλά σ' αυτά που κινούνται, δεν ανήκει σ' αυτά που ενεργούν, αλλά που ενεργούνται;

Περί ἀναισθησίας


Αναισθησία και στα σώματα και στις ψυχές είναι απονεκρωμένη αίσθηση, πολυκαιρισμένη και μονιμοποιημένη αμέλεια, ναρκωμένη σκέψη. Είναι μητέρα της λήθης.
Ο ανάλγητος είναι άφρων φιλόσοφος. Είναι αυτός που εξηγεί το θέλημά του Θεού στους άλλους προς δική του κατάκριση. Αυτός που είναι τυφλός και διδάσκει τους άλλους πώς να βλέπουν. Μιλά στους άλλους για τη θεραπεία του τραύματός των, ενώ συνεχώς ερεθίζει και χειροτερεύει το δικό του. Μιλά εναντίον του πάθους, και συνεχώς τρέφεται με όσα το προκαλούν. Ικανοποιώντας το εξοργίζεται κατά του εαυτού του και δεν ντρέπεται τα λόγια του ο ταλαίπωρος.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί μοναδική. (Ἀπάντηση στό ἄτοπο ‘’θεώρημα τῶν δύο πνευμόνων’’)



Αποτέλεσμα εικόνας για corortodox.blogspot

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ
 
(Απάντηση στο άτοπο ‘’θεώρημα των δύο πνευμόνων’’)
 
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
 
H Εκκλησία είναι Μία και μοναδική. «Κατά την ενιαίαν στάσιν των Πατέρων και των Συνόδων η Εκκλησία είναι μόνον μια, αλλά και μοναδική, διότι ο εις και μοναδικός Θεάνθρωπος, η Κεφαλή της, δεν δύναται να έχει πολλά σώματα. Η Εκκλησία είναι μία και μοναδική, διότι είναι το σώμα του μοναδικού Χριστού» αναφέρει με εκκλησιολογική σαφήνεια για την Ορθόδοξη Εκκλησία, τη Μία Αγία Εκκλησία ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. Η αναφορά στο άτοπο ‘’θεώρημα των δύο πνευμόνων’’ μειώνει το Εκκλησιολογικό κύρος της Μίας Αγίας Εκκλησίας.
Οποιαδήποτε αναφορά αναιρεί τη μοναδικότητα της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, δηλαδή της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όπως το ‘’θεώρημα των δύο πνευμόνων’’, αποτελεί εκκλησιολογικό ατόπημα. Οτιδήποτε αναιρεί την αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ότι αυτή δηλαδή είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, αποτελεί εκκλησιολογική στρέβλωση.

Δημοφιλείς αναρτήσεις τίς τελευταίες 7 ημέρες