Τό φοβερό βουητό στό Ὄρος Σινά.

Στο «Λειμωνάριον» αναφέρεται το εξής περιστατικό:
Στην Αγία Κορυφή του Όρους Σινά υπήρχε συνήθεια στα πολύ παλιά χρόνια, να τελείται Θεία Λειτουργία την ημέρα της Πεντηκοστής. Συνέρεε εκεί πλήθος μοναχών από τις γύρω Σκήτες και τα Ερημητήρια.
Ένα φοβερό γεγονός έγινε κάποια φορά κατά τη διάρκεια της Θείας Ευχαριστίας, πριν μιανθή η Αγία Κορυφή και όλος ο τόπος από τις ορδές των απίστων και βαρβάρων.
Όταν ο ιερεύς έκανε την πρώτη εκφώνησι της Αγίας Αναφοράς: «Τον επινίκιον ύμνον άδοντα, βοώντα, κεκραγότα και λέγοντα…» (εκείνα τα χρόνια η εκφώνησις ελέγετο ως εξής: «τον επινίκιον ύμνον της μεγαλοπρεπούς σου δόξης λαμπρά τη φωνή άδοντα, βοώντα, δοξολογούντα, κεκραγότα και λέγοντα») ακούσθηκε ένα φοβερό βουητό απ΄ όλα τα γύρω βουνά μαζί, που έμοιαζε με αντίλαλο και είχε ήχο φωνής’  και η γεμάτη δέος και φόβο αυτή βοή απάντησε στην εκφώνησι του Λειτουργού Ιερέως:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί αἱ διαφοραί αὐτῆς ἀπό τάς ἄλλας «Ἐκκλησίας» (Ἀρχιμ. Νικόδημος Μπαρούσης, Ἡγούμενος Ἱ. Μονῆς Παναγίας Χρυσοποδαριτίσσης)

 Συγκρίνων κάποιος τήν ἐποχή μας πρός ἄλλες παλαιότερες διαπιστώνει ὅτι ἀρκετοί ἄνθρωποι, ὀλίγον ἕως πολύ, παραδέχονται ὅτι ὑπάρχει κάποιος θεός. Εὐκολότερα μάλιστα αὐτοί δέχονται τόν Χριστόν ὡς ἕνα σοφό διδάσκαλον, ὡς μίαν ἐξαιρετική προσωπικότητα, ἀλλά ὄχι ὡς τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.

Ὅμως, ὁ σημερινός ἄνθρωπος, περισσότερον ὅλων, δυσκολεύεται νά ἀποδεχθῆ τήν Ἐκκλησία. Πράγματι, διά τούς περισσοτέρους, ἡ προσέγγισις τοῦ Θεοῦ προσκρούει εἰς τόν θεσμό τῆς Ἐκκλησίας, ἕναν θεσμό ἀκατανόητο κατ’ αὐτούς καί ἀπαράδεκτο. Ἀκόμη καί πολλοί ὀρθόδοξοι xριστιανοί, οἱ ὁποῖοι εκκλησιάζονται τακτικῶς, δέν ἀποδίδουν ἐν πολλοῖς εἰς τήν Ἐκκλησία τήν θέσι, τήν ὁποίαν αὐτή ἔχει διά τήν ἐπίτευξι τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς. Συνήθως αὐτοί διερωτῶνται: Τί μᾶς ἐμποδίζει νά συνδεθοῦμε ἀμέσως μετά τοῦ Χριστοῦ; Ἐφόσον διαβάζομε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, προάγομε τήν χριστιανική διανόησι, ἀσκούμεθα φιλοτίμως εἰς τήν αὐτοκυριαρχία καί τηροῦμε ἱκανοποιητικῶς τίς ἐντολές, γιατί πρέπει νά χρησιμοποιοῦμε ὅλα ἐκεῖνα τά ἀνθρώπινα, εὐτελῆ γιά τήν θεία μεγαλειότητα «μέσα», τά ὁποῖα διαθέτει ὁ θεσμός τῆς Ἐκκλησίας; Γιατί πρέπει νά ἐνταχθῆ κάποιος εἰς τόν «θεσμικό» λαό τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τήν Ἐκκλησία, καί νά τεθῆ ὑπό τήν αὐθεντία μιᾶς ἱερᾶς παραδόσεως καί μιᾶς ἐπιγείου ἱεραρχίας; Ἀσφαλῶς, ἡ ἀπάντησις εἶναι ἁπλή: Διότι ἔτσι ἠθέλησε ὁ Χριστός, νά δημιουργηθῆ, διά τῆς Ἐκκλησίας, μία ἀληθής κοινωνία, ἐντός της ὁποίας οἱ ἄνθρωποι θά ζοῦν διά τοῦ Χριστοῦ ἐν Χριστῷ. Καί ἡ θέλησις αὐτή τοῦ Χριστοῦ διά τήν ὕπαρξι τῆς Ἐκκλησίας δέν ἔχει χαρακτῆρα προαιρετικό. Ἀντιθέτως μάλιστα, ταυτίζεται ἀπολύτως μέ ὁλόκληρο τό ἔργο τῆς σωτηρίας, γεγονός τό ὁποῖον ὡς αὐτονόητο δέν λέγεται συχνά, καί διά τοῦτο ἀναφύονται ὅλες οἱ προηγούμενες ἀμφισβητήσεις. Ἡ ἁμαρτία, ὡς γνωστόν, εἶναι αἰτία διχασμοῦ.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γιατί μνημονεύουμε τά ὀνόματα. Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης

Γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα. 

Μερικοί ρωτούν γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων και των ζώντων στις προσευχές που κάνουμε γι’ αυτούς. Ο Θεός σαν παντογνώστης που είναι, δεν ξέρει τα ονόματά τους και τις ανάγκες τους;

Όμως αυτοί που μιλούν και σκέπτονται έτσι, ξεχνούν ότι την προσευχή δεν την κάνομε για ενημέρωση του Θεού. Φυσικά ο Θεός δεν έχει ανάγκη τέτοιας ενημερώσεως. Άλλη είναι η σημασία αυτής της προσευχής.

Προσευχόμεθα υπέρ των ζώντων και των μεταστάντων και τους μνημονεύουμε με τα ονόματά τους, για να δείξουμε, ότι τους αγαπάμε με όλη μας την καρδιά.

Γιατί δεν είμαστε απλώς συγγενείς ή φίλοι ή γνωστοί, αλλά «αλλήλων μέλη». Μέλη της Μιάς Εκκλησίας. Του Ενός Μυστικού Σώματος του Χριστού.

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη μηχανική και απαθή μνημόνευση των ονομάτων και στην ολοκάρδια προσευχή. Το ένα απέχει από τον άλλο, όσο ο ουρανός από τη γη.

Η προσευχή πρέπει να είναι ειλικρινής εκδήλωση αγάπης. Η αγάπη είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Γι’ αυτό ο Θεός τη δέχεται. Και γι’ αυτό την περιμένει!

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τί εἶναι τό Ἀντίδωρον;

Το Αντίδωρον είναι ευλογημένος άρτος που βγαίνει από τα πρόσφορα που προσεκόμισαν και προσέφεραν οι πιστοί, προκειμένου να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία (γι’ αυτό και ονομασία πρόσφορο, από το ρήμα προσφέρω). Κατά την ώρα που γίνεται η ακολουθία της προσκομιδής προφέρονται άρτοι (πρόσφορα), συνήθως τρία ή πέντε για να εξαχθούν οι μερίδες των εννέα ταγμάτων. Πρώτα εξάγεται ο αμνός Δεύτερον εξάγεται η τριγωνική μερίδα της Θεοτόκου. Τρίτον εξάγονται οι μερίδες των εννέα ταγμάτων. Πρώτα εξάγεται ο αμνός που συμβολίζει και τυποί το σώμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Δεύτερον εξάγεται η τριγωνική μερίδα της Θεοτόκου. Τρίτον εξάγονται οι μερίδες των εννέα ταγμάτων, δηλαδή πάντων και πασών των αγίων της Εκκλησίας (πρόκειται για εννέα τριγωνικές μερίδες).

Τέταρτον εξάγεται η μερίδα υπέρ του οικείου επισκόπου (Πατριάρχου, Αρχιεπισκόπου, Μητροπολίτου για τα δεδομένα της Ελλάδας) και πέμπτον εξάγονται οι μερίδες των ζώντων και κεκοιμημένων, της θριαμβεύουσας και της στρατευμένης Εκκλησίας (πρόκειται για μαργαρίτες, μικρά δηλ. ψίχουλα).

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γέροντας Ἰάκωβος - Εἶδε καί ἄγγιξε τό πανάγιο αἷμα τοῦ Κυρίου

  Το μεγαλύτερο και θαυμασιότερο θαύμα, που του πρόσφερε ο Θεός, έγινε το πρωί της 22ας Νοεμβρίου του 1975.

Συγκλονίστηκε τόσο πολύ από το θαύμα τούτο, που αμέσως μετά το κατέγραψε σ’ ένα σημείωμα, το οποίο βρήκαμε σε τετράδιο του. Το σημείωμα αρχίζει με την παραπάνω ημερομηνία και περιλαμβάνει ακριβώς τα εξής:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τί εἶναι ἡ«Μικρή Εἴσοδος» στήν Θεία Λειτουργία

 π. Ανδρέας Αγαθοκλέους

H θεία Λειτουργία ως η κεντρική πράξη ενός ζωντανού οργανισμού, της εκκλησίας, δέχτηκε πολλές τροποποιήσεις κατά τη δισχιλιετή πορεία της. Μια απ’ αυτές είναι της «μικρής εισόδου». 

Μέχρι τον 7ο αιώνα η Λειτουργία άρχιζε με την είσοδο τού Ευαγγελίου στο ναό. Ο ιερέας, ντυμένος τα άμφιά του, έπαιρνε το Ευαγγέλιο από το σκευοφυλάκιο, όπου φυλασσόταν, και το έφερνε, μαζί με το λαό, στο ναό για να το τοποθετήσει στην αγία τράπεζα.

 

Σήμερα η μικρή είσοδος γίνεται ως εξής: ο ιερέας παίρνει από την αγία τράπεζα το Ευαγγέλιο και το δίνει στο διάκονο. Έρχονται μετά από τη βόρεια πύλη του ιερού στο μέσο του ναού, το υψώνει ο διάκονος και λέει δυνατά «Σοφία! Ορθοί!». Προηγουμένως ο ιερέας θα πει χαμηλόφωνα την «ευχή της εισόδου» και θα ευλογήσει «την είσοδο των αγίων» του Θεού, δηλαδή την ωραία πύλη. Στη συνέχεια εισέρχονται στο ιερό δια της ωραίας πύλης και τοποθετείται το Ευαγγέλιο στην αγία τράπεζα. Όταν δεν υπάρχει διάκονος, την είσοδο θα την κάνει ο ιερέας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ Θεία Κοινωνία καί τό δαιμόνιο. Θαύματα καί ἀποκαλύψεις ἀπό τή Θεία Λειτουργία

 Η Θεία Κοινωνία και το δαιμόνιο

  Φρίκη, τρόμος και πανικός κυριεύουν τα δαιμόνια, όταν βρεθούν μπροστά στο Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, τη θεία Κοινωνία. Γι' αυτό πάντοτε οι δαιμονισμένοι σπαράζουν και χτυπιούνται ελεεινά, όταν πλησιάσουν στα τίμια Δώρα, πράγμα που δε συμβαίνει πριν από τον καθαγιασμό και τη μεταβολή τους. Είναι και τούτο μια συνεχής και περίτρανη απόδειξη, ότι η θεία Κοινωνία είναι πράγματι Σώμα και Αίμα Χριστού.

   Στο βίο του αγίου Ευτυχίου, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (6ος αι.), υπάρχει ένα σχετικό περιστατικό.

   Στην περιοχή της Αμάσειας, όπου είχε για ένα διάστημα εξοριστεί, βρισκόταν ένα γυναικείο μοναστήρι, που λεγόταν "της Φλαβίας".

Μερικές λοιπόν από τις μοναχές έφεραν στον άγιο ένα πεντάχρονο κοριτσάκι, που είχε κυριευθεί από δαιμόνιο, και δεν πλησίαζε καν τη θεία Κοινωνία˙ όταν το πήγαιναν να κοινωνήσει, φώναζε, χτυπιόταν, κλωτσούσε και αποστρεφόταν με αηδία και τρόμο τα άχραντα Μυστήρια.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ Θεοτόκος θεολογεῖ καὶ κατηχεῖ

  Ζούσε στὴν χώρα τῶν Ἀλαμανῶν ἕνας Ἱερέας πολὺ ἐνάρετος, ὁ Πελάγιος, ποὺ ἔτρεφε ξεχωριστὴ εὐλάβεια στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Ὁ διάβολος ὅμως φθόνησε καὶ τοῦ ἔσπειρε λογισμὸ ἀπιστίας γιὰ τὴν θεία Κοινωνία. 

«Πῶς εἶναι δυνατὸν», σκεφτόταν, «νὰ γίνονται τὸ ψωμὶ Σῶμα καὶ τὸ κρασὶ Αἷμα Χριστοῦ!». Ἀπ’τοὺς λογισμοὺς αὐτοὺς ἔ πεφτε σὲ μεγάλη θλίψη, ἀλλὰ δὲν τολμοῦσε νὰ συμβουλευθεῖ κανέναν ἄνθρωπο. Γι’ αὐτὸ πρόστρεξε στὴν ἴδια τὴν Παναγία καὶ Τὴν παρακάλεσε νὰ τὸν πληροφορήσει σχετικά. Κάποια ἡμέρα λοιπὸν, ἐνῶ λειτουργοῦσε, ὅταν ἔφτασε στὸ «Ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας ἀχράντου...», ἐξαφανίστηκε ἀπὸ τὸ Δισκάριο ὁ ἅγιος Ἄρτος. Ἐξερεύνησε ὁ Πελάγιος τριγύρω, ἀλλὰ δὲν τὸν βρῆκε. – Παναγία μου! φώναξε τρομαγμένος, γνωρίζω ὅτι γιὰ τὴν ὀλιγοπιστία καὶ τὴν ἀμφιβολία μου μὲ σιχάθηκε ὁ Χριστὸς κι ἔφυγε ἀπὸ μπροστά μου γιὰ νὰ μὴν κοινωνήσω, ὁ ἀνάξιος. Ἐσὺ ὅμως παρακάλεσέ Τον νὰ μὲ συγχωρήσει! Βλέπει τότε μπροστὰ στὴν ἁγία Τράπεζα τὴν ὑπερένδοξη Βασίλισσα μὲ τὸ θεῖο Βρέφος στὴν ἀγκαλιά Της νὰ τοῦ λέει:‒Αὐτὸ τὸ Βρέφος εἶναι ὁ Ποιητὴς τῆς οἰκουμένης, ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ· τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος. Αὐτὸς πέθανε στὸν Σταυρὸ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου καὶ ἀναστήθηκε.

 Αὐτὸς καὶ τώρα καθημερινὰ συγκαταβαίνει μὲ θαυμαστὸ τρόπο στὸ σχῆμα τοῦ ψωμιοῦ καὶ τοῦ κρασιοῦ, γιὰ τὴν πολλὴ ἀγάπη Του στοὺς ἀνθρώπους, καὶ προσφέρεται σ’ αὐτοὺς γιὰ τὸν ἁγιασμὸ τῆς ψυχῆς τους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά καλά καί συμφέροντα ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν...παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα. Ποιά εἶναι τά "καλά και συμφέροντα";

Τα συμφέροντα ταις ψυχαίς ημών. Τα καλά και συμφέροντα πού ζητούμε από τον Κύριο, δεν είναι εκείνα που οι κοσμικοί άνθρωποι ονομάζουν "καλά και συμφέροντα". Διότι «για τούς πιστούς είναι άλλος ο χαρακτήρας των συμφερόντων, όχι αυτός πού νομίζει ο πολύς κόσμος». Ο χριστιανός γνωρίζει ότι υπάρχει ψυχή και άλλη ζωή, και βλέπει τα πάντα με το πρίσμα της αιωνιότητος. Ωστόσο, επειδή οι χριστιανοί πολλές φορές δεν γνωρίζουμε το συμφέρον τής ψυχής μας, παρακαλούμε τον Χριστό να μας δίνη ό,τι Εκείνος κρίνει ως συμφέρον. Λέγει ο ιερός Χρυσόστομος:...

«Δεν γνωρίζεις εσύ εκείνα που σε συμφέρουν, όπως τα γνωρίζει ό Θεός πολύ καλά.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Περί Ἐκκλησιασμοῦ - Μητροπολίτης Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Κοσμᾶς

 Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί

Η αγάπη του Τριαδικού Θεού μας χάρισε και μας χαρίζει πολλά δώρα, υλικά και πνευματικά. Το σπουδαιότερο δώρο όμως που μας προσφέρει, είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και η δυνατότητα να το ζούμε μέσα στον ορθόδοξο Ιερό Ναό, δια του εκκλησιασμού μας.

Όμως, αν και είναι τόσο μεγάλο, ιερό, ουράνιο, αγιαστικό το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας και ο τακτικός εκκλησιασμός, τόσο αναγκαίος για τη σωτηρία μας, εμείς οι σύγχρονοι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν το πιστεύουμε, δεν το αγαπούμε, δεν το θέλουμε να το ζήσουμε, δεν εκκλησιαζόμαστε τακτικά και όπως θέλει ο προσωπικός μας αγιασμός.Άδειασαν οι Ιεροί Ναοί. Γέμισαν τα καταγώγια. Αυξήθηκαν ανησυχητικά τα παντοειδή εγκλήματα. Κατάμεστες είναι οι φυλακές.

Με αυτή την εγκύκλιο απευθύνω πατρική κραυγή αγάπης και πόνου σε όλους τους αδελφούς χριστιανούς, άνδρες και γυναίκες, νέους, νέες και παιδιά και παρακαλώ με όλη μου τη δύναμι, όλοι μας να αναθεωρήσουμε την συμπεριφορά μας και την τακτική μας και να θελήσουμε, το υπογραμμίζω, τουλάχιστον κάθε Κυριακή να εκκλησιαζώμαστε.

Ας το γνωρίζουμε όλοι μας ότι εάν δεν εκκλησιαζώμαστε τακτικά, δεν θα μπορέσουμε να επιτύχουμε την σωτηρία μας (80ος Κανών Πενθέκτης Συνόδου).

Ας αναλογιστούμε, αγαπητοί, τις ανυπολόγιστες δωρέες του Θεού μας. Τις φυσικές και υλικές, δωρέες που απολαμβάνουμε τόσο πλουσιοπάροχα. Αλλά και τις πνευματικές.

Τόσο ασεβείς και ανυπάκουοι γίναμε και όμως ο Στοργικός Πατέρας, μας ελέησε και μας ελεεί. Για παράδειγμα βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Μας προσφέρει τον ήλιο, τον αέρα, το νερό, αλλά και μας εξηγόρασε εκ της κατάρας του νόμου δια της σταυρικής Του θυσίας, μαςαποκατέστησε στην προτέρα μας θέσι, μας ανύψωσε στους ουρανούς, μας άνοιξε τον γλυκύ παράδεισο.

Για όλα αυτά και τόσα άλλα, δεν πρέπει να ευχαριστούμε ολόψυχα τον ευεργέτη ουράνιο Πατέρα;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Η Ἁγία Ἀναφορά

 † Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

Αναλύοντας στα Κηρύγματα αυτά την θεία Λειτουργία, αγαπητοί μου αδελφοί, φθάσαμε στο κεντρικό τμήμα της θείας Ευχαριστίας που λέγεται “αναφορά”, κατά την οποία με το Άγιον Πνεύμα θα μεταβληθή ο άρτος και ο οίνος σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Ακριβώς αυτό το γεγονός θα αναλύσουμε με λίγα και απλά λόγια σήμερα.

Η ευχή της αναφοράς αναγνωρίζεται από την προτροπή του διακόνου “στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου, πρόσχωμεν την αγίαν αναφοράν εν ειρήνη προσφέρειν”. Λέγεται αναφορά, γιατί αναφέρεται - προσφέρεται αυτή η προσευχή και η θυσία όχι σε ένα επίγειο θυσιαστήριο, αλλά στο επουράνιο θυσιαστήριο.

Στην πραγματικότητα η ευχή της αναφοράς αρχίζει από την αποστολική ευχή “η Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος είη μετά πάντων ημών” και τελειώνει πάλι με την ευχή και ευλογία “καί έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων ημών”. Τα μεγαλύτερα γεγονότα στην ζωή μας γίνονται με τις ευλογίες του Θεού.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τήν Κυριακή πήγατε στήν πρωινή Θεία Λειτουργία; Στό Χαλέπι πάντως πῆγαν...

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/06/blog-post_635.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Μόλις ἀρχίζω νά διαβάζω τήν εὐχή, ἡ Ἁγία Tράπεζα κυκλώνεται ἀπό θεϊκή φωτιά....Δέν ξέρω τί νά κάνω»

 Τον περασμένο αιώνα στη Μικρασία έζησε ένας άγιος άλλ' αφανής λευίτης, ο π. 'Ιωάννης. Ήταν έγγαμος, οικογενειάρχης από το Γκέλβερι της Καππαδοκίας.

Τις καθημερινές εργαζόταν στά χωράφια, ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές λειτουργούσε στην Εκκλησία. 

Στη Θεία Λειτουργία σχεδόν πάντοτε ξεσπούσε σε δάκρυα και αναστεναγμούς.

 

Την ώρα μάλιστα του καθαγιασμού η κατάνυξή του κορυφωνόταν. Οι ψάλτες έψαλλαν το «σε υμνούμε...» όσο πιο αργά μπορούσαν αλλά εκείνος καθυστερούσε πέντε, δέκα, δεκαπέντε λεπτά ή και περισσότερο. 'Έτσι κι εκείνοι επαναλάμβαναν τον ύμνο μέχρι πέντε ή έξι φορές. 

 

Τελικά, πλησίασαν κάποτε τούς επιτρόπους και τούς είπαν το πρόβλημά τους. Εκείνοι με τη σειρά τους το διαβίβασαν στον λειτουργό. 

 

- Πάτερ Ιωάννη, συχνά καθυστερείς την ώρα του καθαγιασμού. Οι ψάλτες και ο λαός έξω σε περιμένουν πολλή ώρα. Δεν μπορείς να λες πιο σύντομα την ευχή, για να μη γίνεται χασμωδία; 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἄν δέν μπορεῖτε νά ἀκούσετε ὄσα διαβάζονται στήν ἐκκλησία, τότε καλύτερα νά λέτε μέσα σας τήν εὐχή τοῦ Ἰησοῦ»

 Πολύ αυστηρός ήταν ο Γέροντας με εκείνους που κουβέντιαζαν μέσα στο ναό, και ιδιαίτερα με τις γυναίκες: «Διδάσκειν δὲ γυναικὶ οὐκ ἐπιτρέπω» ( Α΄Τιμ.2, 12 ) , επανελάμβανε αυστηρά το λόγο του Απόστολου.

- Αν δεν μπορείτε να ακούσετε όσα διαβάζονται στην εκκλησία, έλεγε, τότε καλύτερα να λέτε μέσα σας την ευχή του Ιησού. Ιδιαίτερα προσπαθήστε να ακούτε προσεκτικά την ανάγνωση του Αποστόλου και του Ευαγγελίου.

Για να προκαλέσει την προθυμία και την προσοχή συχνά ερωτούσε: 

- Ποιο Ευαγγέλιο διαβάστηκε σήμερα; Ποιός θα μας το διηγηθεί;

Κατά την εξομολόγηση πάντοτε εξηγούσε όλες τις στιγμές της Θείας Λειτουργίας. 

Για παράδειγμα:

- Όταν ο ιερεύς με το διάκονο βγαίνουν από τη βόρεια πύλη και εισέρχονται με το Ευαγγέλιο στην Ωραία Πύλη, αυτή η στιγμή ονομάζεται «Μικρά Είσοδος» και συμβολίζει ότι ο Ιησούς Χριστός εξέρχεται στο κήρυγμα. Όποιος θα ζήσει χριστιανικά, κατά τη διδασκαλία του Ευαγγελίου, θα εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών.

Όταν οι λειτουργοί κατά τη διάρκεια του Χερουβικού από τη βόρεια πύλη με τα Τίμια Δώρα περνούν μέσα από την Ωραία Πύλη, η στιγμή αυτή ονομάζεται «Μεγάλη Είσοδος» και συμβολίζει ότι ο Ιησούς Χριστός πορεύεται στα εκούσια Πάθη χάριν ημών των αμαρτωλών.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Περί τῶν τελουμένων κατά τήν Θ. Λειτουργία

Πολύ αυστηρός ήταν ο Γέροντας με εκείνους που κουβέντιαζαν μέσα στο ναό, και ιδιαίτερα με τις γυναίκες: «Διδάσκειν δὲ γυναικὶ οὐκ ἐπιτρέπω» ( Α΄Τιμ.2, 12 ) , επανελάμβανε αυστηρά το λόγο του Απόστολου.

-      Αν δεν μπορείτε να ακούσετε όσα διαβάζονται στην εκκλησία, έλεγε, τότε καλύτερα να λέτε μέσα σας την ευχή του Ιησού. Ιδιαίτερα προσπαθήστε να ακούτε προσεκτικά την ανάγνωση του Αποστόλου και του Ευαγγελίου.

Για να προκαλέσει την προθυμία και την προσοχή συχνά ερωτούσε:

-      Ποιο Ευαγγέλιο διαβάστηκε σήμερα; Ποιός θα μας το διηγηθεί;

Κατά την εξομολόγηση πάντοτε εξηγούσε όλες τις στιγμές της Θ. Λειτουργίας. Για παράδειγμα:

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πότε ΔΕΝ καθόμαστε στήν Θεία Λειτουργία;

 Τα τελευταία 10 χρόνια παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι εκκλησιαζόμενοι κάθονται στην θεία Λειτουργία σε στιγμές που οι παπούδες μας, πριν 20-30 χρόνια, ήσαν όρθιοι με σκυμμένα τα κεφάλια. 

Ευρισκόμενος για παράδειγμα σήμερα σε εκκλησία των Αθηνών παρατήρησα στον Τρισάγιο Ύμνο (και στο Δύναμις) να κάθεται το 50% των πιστών, και εκπλάγηκα! Έχασα δε πάσα ιδέα όταν στον Χερουβικό Ύμνο καθόντουσαν όλοι οι πιστοί! Ευτυχώς που κατά το τυπικόν θυμιατίζει ο ιερέας και έτσι σηκώθηκαν οι περισσότεροι στο "Τριάδι"... Και βέβαια σχεδόν όλοι καθόντουσαν στο (αντί του) Άξιον εστίν... Εύχομαι οι άγιοι ιερείς μας να πράξουν τα δέοντα προς ενημέρωσιν των πιστών και προβληματισμόν τουλάχιστον αυτών που εν αγνοία κάθονται τις στιγμές αυτές.

 

Θυμάμαι παλιά εμείς οι νεώτεροι βλέπαμε τους παπούδες πότε σηκώνονταν και σηκωνόμασταν και εμείς! Τώρα όμως που όλοι κάθονται;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Στό «ἐξαιρέτως τῆς Παναγίας Ἀχράντου» νά σταυρώνουμε τόν νοῦ μας, ὅπου πονᾶμε καί νά μνημονεύουμε ὀνόματα ἀρρώστων, ἁμαρτωλῶν, φυλακισμένων καί ὅσων ἀνθρώπων ἔχουν ἀνάγκη. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ

Θέλω καί κάτι επί πλέον νά επισημάνω γιά τήν Θεία Λειτουργία, γιά τή στιγμή του «Άξιον εστι». Εκείνη τήν ώρα νά προσέχουμε τον λογισμό μας και νά σταυρώνουμε όλο το σώμα μας, διότι είναι παρών ο Θεός. Εκείνη τήν ώρα αποκαλύπτει πολλά πράγματα ο Θεός και πολύ μας ενισχύει. Εκείνη την ώρα επισκιάζει η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος. Η δέ Παναγία όλα τα εξορκίζει είτε πειρασμό είτε αρρώστια. Στο «εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου» νά σταυρώνουμε τον νου μας, όπου πονάμε καί νά μνημονεύουμε ονόματα αρρώστων, αμαρτωλών, φυλακισμένων καί όσων ανθρώπων έχουν ανάγκη. 

Τήν ώρα πού εύχεται ο ιερεύς καί λέει: 

«Μνήσθητι Κύριε... ζώντων καί τεθνεώτων» νά γονατίζουμε, αν μπορούμε -καί οι εκκλησιαστικές- καί νά προσευχώμαστε γιά όλους τούς ανθρώπους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Γιατί κάποιες εὐχές τῆς Θείας Λειτουργίας λέγονται μυστικά;

 «Θὰ ἤθελα νὰ πῶ δύο λόγια γιὰ τὴν μυστικὴ ἀνάγνωση τῶν εὐχῶν τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς, ἀλλὰ καὶ ἄλλων εὐχῶν τῆς θείας Λειτουργίας. Τὸ θέμα ἀνακινεῖται συχνὰ σὲ θεολογικὲς καὶ λειτουργικὲς συζητήσεις, εἴτε γραπτῶς σὲ ἄρθρα, εἴτε προφορικῶς σὲ ὁμιλίες καὶ εἰσηγήσεις σὲ Συνέδρια. Καὶ ἡ μὲν συζήτηση δὲν θὰ ἐνοχλοῦσε, ὡς καλοπροαίρετη ἐνασχόληση μὲ τὸ θεολογικὸ περιεχόμενο τῶν εὐχῶν, στὴν πράξη ὅμως δημιουργεῖ μία ἀταξία, γιὰ νὰ μὴν πῶ σύγχυση, ὄχι ἁπλῶς ὡς πρὸς τὴ λατρεία, ἀλλὰ ὡς λανθασμένη προσέγγιση τοῦ μυστηρίου. 

Ἡ θεία Εὐχαριστία οὔτε ἀκρόαμα εἶναι, οὔτε θέαμα, οὔτε θεατρικὸ δρώμενο. Μπορεῖ φαινομενικὰ νὰ δείχνει ὅτι ἔχει αὐτὰ τὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ κανένα ἀπὸ αὐτὰ δὲν τὴν προσδιορίζει. Εἶναι πράξη. Καὶ μάλιστα εἶναι μυστηριακὴ πράξη, ἀφοῦ ἐνεργεῖται μὲ τὴν παρουσία καὶ διὰ τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προσεγγίσουμε, πολὺ περισσότερο νὰ κατανοήσουμε τὸ περιεχόμενο αὐτῆς τῆς ἱερῆς πράξης. Μόνον νὰ τὴν ζήσουμε ἔχουμε τὴ δυνατότητα, καὶ αὐτὸ μὲ τὴ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι' αὐτὸ καὶ ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα χρόνια τὸ καθαυτὸ μυστικὸ στοιχεῖο τῆς θείας ἱερουργίας φυλασσόταν, ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς ἀμύητους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἀτελεῖς ὡς πρὸς τὴν πίστη, ἀκόμη καὶ ἀπὸ ὅσους δὲν λάμβαναν μέρος στὴ θεία Κοινωνία, δηλαδὴ ἀπὸ τοὺς μετανοοῦντες ὅπως τοὺς ὀνόμαζαν, οἱ ὁποῖοι παρέμεναν στὸ Νάρθηκα τοῦ ναοῦ. Τὰ κείμενα αὐτὰ τὰ ἔλεγαν καὶ τὰ ἄκουγαν μόνον ὅσοι εἶχαν τὴ δωρεὰ τῆς χειροτονίας, δηλαδὴ οἱ ἱερεῖς.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πῶς εἶδε τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὁ Ὁσιομάρτυς Ἰάκωβος ὁ Νέος

 

 Κάποτε, ο όσιος Ιάκωβος επήγε στις Καρυές Αγίου Όρους μαζί με τον μαθητή του Μαρκιανό, για να δει τους γνωστούς του και καθώς ήλθε η ώρα της λειτουργίας εμπήκε εις την εκκλησία.

Σταθείς δε κάπου, έβλεπε προσεκτικά —με το διορατικό χάρισμα που είχε— προς τα βημόθυρα και εθαύμαζε, ενώ ο μαθητής του τον παρακολουθούσε που μερικές φορές υπομειδιούσε και κάτι ετραύλιζε.

 

Όταν ετελείωσε η Θεία Λειτουργία, ο μαθητής του με πολύ σεβασμό τον ερώτησε να του ειπεί, τι έβλεπε εις την εκκλησία. Ο άγιος όμως, κατ’ αρχήν, ήταν επιφυλακτικός, αλλά, μετά από πολλές παρακλήσεις, εδέησε να του διηγηθεί τα εξής:

 «Καθώς, λέγει, άρχισε ο ιερέας, τέκνο μου Μαρκιανέ, να φορέσει την ιερατική στολή για να λειτουργήσει, ήλθε μπροστά του το φως των Αγγέλων, όπως την αυγή, πριν να ανατείλει ο ήλιος. Άμα δε άρχισε να προσκομίζει, επήγαν οι Άγγελοι εις τούς χορούς της εκκλησίας και έστεκαν, ένα προς ένα τάγμα, εις τα τέσσερα μέρη της εκκλησίας.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τί σημαίνει ἡ φράση: "τάς θύρας τάς θύρας ἐν σοφία πρόσχωμεν";

Mέχρι τον 10ο περίπου αιώνα όταν ο Ιερέας έλεγε «τας θύρας τας θύρας εν σοφία πρόσχωμεν» έμεναν μέσα στον Ναό μόνον οι μυημένοι, οι πιστοί χριστιανοί και ετελείτο το μυστήριο της Θ. Ευχαριστίας. Όσοι έμεναν, στο τέλος της Θ. Λειτουργίας, κοινωνούσαν όλοι.

Αυτή η προτροπή (τας Θύρας τας Θύρας…) είναι η ανδιαφισβήτητη απόδειξη ότι δεν ήταν πάντα ετσι τα πράγματα όπως σήμερα, ότι δεν ήταν όλοι οι ανθρωποι αυτονόητα μέλη της Εκκλησίας, ότι υπήρχε σαφής διάκριση ανάμεσα στους χριστιανούς και τους μή χριστιανούς και ότι για να γίνει κάποιος δεκτός ως χριστιανός και πλήρες μέλος της Εκκλησίας επρεπε να πληροί συγκεκριμμένες προϋποθέσεις.

Αυτό το δεύτερο μέρος της θείας Λειτουργίας, στη Λειτουργία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, συμμετέχουν μόνο οι βαπτισμένοι πιστοί. Οι κατηχούμενοι που δεν βαπτίστηκαν, οι εχθροί και οι αμύητοι στα δεδομένα της Εκκλησίας αποκλείονται.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/