Χωρίς τόν Θεό ἡ ἀνθρωπότητα θά ὁδηγηθεῖ στόν παραλογισμό

Αγίου Νικολάου Επισκόπου Αχρίδος
 

Αν οι Ευρωπαίοι πρώτα έψαχναν τον ουράνιο Πατέρα και αναζητούσαν πριν από όλα την Βασιλεία των ουρανών, όλα τα υπόλοιπα θα τους δίνονταν και τότε όλοι τους θα ήταν χαρούμενοι. Με τη χαρά τους θα φώτιζαν όλο τον μη χριστιανικό κόσμο, θα δόξαζαν το Θεό και λόγω αυτού όλοι οι λαοί στη γη θα αρνιόντουσαν τα είδωλα και θα έσπευδαν να βαπτιστούν, να γίνουν μέλη του θεϊκού ευρωπαϊκού χορού.

Και όμως οι Ευρωπαίοι πήραν λανθασμένο δρόμο, μακριά από τον Χριστό. Σκοτώνονται, παλεύοντας για ψωμί και πάντα είναι πεινασμένοι. Παρανόησαν, αρπάζουν αυτό που δεν τους ανήκει και πάλι δεν τους είναι αρκετό.

Η Ευρώπη διαβάζοντας βιβλία για να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις τυφλώθηκε, βάρυνε το νου της με το βάρος των γνώσεων και κατέληξε πιο ανόητη, πιο σκοτεινή, πιο φτωχή. Συνήθισε να ψάχνει το ψωμί, την ευτυχία, τη γνώση, μακριά από τον ουράνιο Πατέρα, μακριά από το δρόμο του Χριστού.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Στὶς μοντέρνες ἁμαρτίες ὁ Θεὸς ἀπαντᾶ μὲ μοντέρνα μέσα

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

 

Μὲ ρωτᾶς , ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ ἀπὸ ποὺ προέρχεται ἡ σημερινὴ κρίση , καὶ τί σημαίνει αὐτὴ . Ποιὸς εἶμαι ἐγὼ γιὰ νὰ μὲ ρωτᾶς γιὰ ἕνα τόσο μεγάλο μυστικὸ ;” Μίλα ὅταν ἔχεις κάτι καλύτερο ἀπὸ τὴ σιωπὴ ” , λέγει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ὅμως παρόλο ποὺ θεωρῶ, ὅτι ἡ σιωπὴ εἶναι ὥρα καλύτερη ἀπὸ κάθε ὁμιλία , καὶ ὅμως λόγω ἀγάπης πρὸς ἐσένα , θὰ σοὺ ἐκθέσω ἐκεῖνα ποὺ σκέπτομαι περὶ αὐτοῦ ποὺ ρώτησες.Ἡ κρίση εἶναι ἑλληνικὴ λέξη , καὶ σημαίνει δίκη. Στὴν Ἁγία Γραφὴ αὐτὴ ἡ λέξη χρησιμοποιεῖται πολλὲς φορὲς . Ἔτσι ὁ ψαλμωδὸς λέει : “διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει ” (Ψάλμ. 1,5). Σὲ ἄλλο μέρος πάλι λέει : ” ἔλεος καὶ κρίσιν ἄσομαι σοὶ , Κύριε ” (Ψάλμ. 100,1) .Ἀντικατάστησε τὴ λέξη “κρίση” μὲ τὴ λέξη “δίκη” καὶ διάβασε : “διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν δίκη “.Ἕως τώρα οἱ εὐρωπαϊκοὶ λαοὶ χρησιμοποιοῦσαν τὴ λέξη “δίκη” ἀντὶ γιὰ...

τὴ λέξη “κρίση” ὅποτε καὶ νὰ τοὺς ἔβρισκε κάποια συμφορά. Τώρα ἡ καινούρια λέξη ἀντικατέστησε τὴν παλιὰ , καὶ τὸ κατανοητὸ ἔγινε ἀκατανόητο . Ὅταν γινόταν ξηρασία , πλημμύρα , πόλεμος , ἢ ἔπεφτε ἐπιδημία , ὅταν ἔριχνε χαλάζι , γίνονταν σεισμοὶ , πνιγμοὶ καὶ ἄλλες συμφορὲς , λέγανε «Θεία δίκη!» .Καὶ αὐτὸ σημαίνει : κρίση μέσα ἀπὸ ξηρασίες , κρίση μέσα ἀπὸ πλημμύρες , μέσα ἀπὸ πολέμους , μέσα ἀπὸ ἐπιδημίες κ.λπ. Καὶ τὴ σημερινὴ χρηματο-οἰκονομικὴ δυσκολία ὁ λαὸς τὴν θεωρεῖ ὡς Θεία δίκη , ὅμως δὲν λέει ἡ δίκη ἀλλὰ ἡ κρίση.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Στήν ἀδελφότητα «Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ» σχετικά μέ τόν χαιρετισμό: «Χριστός ἐτέχθη*».

Τὰ σύμπαντα σήμερον χαρᾶς πληροῦνται,

Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ Παρθένου

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Ὅταν λέμε: «Χριστός ἐτέχθη», εἶναι τό ἴδιο μέ τό νά λέμε: «Ὁ Μεσσίας γεννήθηκε», ἤ «ὁ Βασιλιάς γεννήθηκε», ἤ «ὁ Σωτήρας γεννήθηκε»!
Μέ τόν χαιρετισμό αὐτό ἰσχυριζόμαστε καί μαρτυροῦμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ὅτι ἦρθε στόν κόσμο Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νά ἔρθει γιά τή σωτηρία τῆς γενεᾶς τῶν ἀνθρώπων, καί ὅτι ἐκτός Αὐτοῦ ἄλλον δέν πρέπει νά περιμένουμε.
Ἐκεῖνος, τόν ὁποῖο ὁ Θεός ὑποσχέθηκε στούς προπάτορές μας ὅταν διώχθηκαν ἀπό τόν Παράδεισο,
Ἐκεῖνος τόν ὁποῖο οἱ ἀσεβεῖς λαοί μόλις πού διαισθάνονταν,
Ἐκεῖνος πού οἱ Ἑβραῖοι προφῆτες ξεκάθαρα προφήτευσαν,
Ἐκεῖνος γιά τόν ὁποῖο ἡ ἀβοήθητη ἀνθρωπότητα χιλιάδες χρόνια πονεμένα ἀναστέναζε,
Ἐκεῖνος ἔλαμψε στή γῆ ὅπως ὁ ἥλιος μετά ἀπό μακριά νύχτα.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ποιοί ἦταν οἱ σοφοί αὐτοί ἄνθρωποι πού ἦρθαν ἀπό ἀνατολῶν;

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ.

Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς

– «Ο Πρόλογος της Αχρίδος» –

Δεκέμβριος εκδ. Άθως

Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός γεννήθηκε στη Βηθλεέμ, Τον προσκύνησαν πρώτοι οι ποιμένες και οι σοφοί (οι αστρονόμοι) από ανατολών, δηλαδή οι πιο απλοί και οι πιο σοφοί άνθρωποι του κόσμου τούτου!

Ποιοί ήταν οι σοφοί αυτοί άνθρωποι που ήρθαν από ανατολών; Το ερώτημα μελέτησε επισταμένως ο άγιος Δημήτριος του Ροστώφ.

Λέει, λοιπόν, ότι την εποχή εκείνη υπήρχαν κάποιοι βασιλείς ορισμένων μικρότερων περιοχών ή και μεμονωμένων πόλεων στην Περσία, την Αραβία και την Αίγυπτο.
Αυτοί ήταν επίσης και ειδήμονες αστρονόμοι. Το λαμπρό άστρο, που είδαν, τους φανερώθηκε για να αναγγείλει τη γέννηση του Νέου Βασιλέως.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ θαυματουργική δύναμη τῆς εἰκόνας τοῦ Χριστοῦ

Όπως κατά την Πρόνοια του Θεού δίνεται θαυματουργική ιαματική δύναμη στο αγιασμένο νερό ή στο αγιασμένο λάδι, αντιστοίχως η ίδια δύναμη μεταδίδεται και στις εικόνες. Ο άγιος και μέγας Αθανάσιος παραθέτει ένα θαυμάσιο παράδειγμα της θαυματουργικής δυνάμεως των ιερών εικόνων.

Στην πόλη της Βηρυτού ζούσε κάποτε ένας χριστιανός σ’ ένα σπίτι το οποίο νοίκιαζε. Όταν έφυγε απ’ αυτό το σπίτι οριστικά, ξέχασε εκεί μια εικόνα του Σωτήρα. Ύστερα μετακόμισε στο ίδιο σπίτι ένας Εβραίος. Στη Βηρυτό υπήρχαν πολλοί Εβραίοι που έτρεφαν ιδιαίτερα πικρά αισθήματα για τη χριστιανική Πίστη.

Έτσι, λοιπόν, όταν βρέθηκε η εικόνα στο σπίτι, οι Εβραίοι τη μετέφε­ραν εκεί όπου συνάζονταν και άρχισαν να τη χλευάζουν όπως και οι πρόγονοί τους είχαν άλλοτε χλευάσει τον ίδιο τον ζωντανό Σωτήρα.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά μάτια πού εἶδαν τό Θεό.

  Τα μάτια που είδαν το Θεό

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (Επίσκοπος Αχρίδος)

Κάποτε, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με κάλεσαν οι Αμερικανοί φίλοι μου να τους επισκεφτώ από την Αγγλία. Εγώ στο μεταξύ είχα πληροφορηθεί ότι ο επίσκοπος Αχρίδος Νικόλαος Βελιμίροβιτς (1881-1956) ζεί στο Σικάγο και αποφάσισα να τον επισκεφτώ, μολονότι αυτό δεν ήταν ούτε τόσο φθηνό μα ούτε και τόσο απλό.

Τηλεφώνησα στην σερβική Εκκλησία για να μάθω την διεύθυνσή του και μου είπαν ότι ο επίσκοπος έλειπε σε ταξίδι στη Ν. Υόρκη για ένα τριήμερο. Ήταν για μένα δώρο εξ ουρανού.

Συναντηθήκαμε. Εκείνος ήταν γερασμένος και καταβεβλημένος, αλλά το βλέμμα των μαύρων ματιών του διαπερνούσε τον συνομιλητή -όπως τότε στην Σερβία- μέχρι την καρδιά.

Αρχίσαμε να μιλάμε για την πορεία του κόσμου, για την Εκκλησία, τη Ρωσία…

«Σεβασμιώτατε», τον ρώτησα, «άραγε οι κακουχίες και οι στερήσεις στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως στη ναζιστική Γερμανία κατά τον πόλεμο πνευματικά φονεύανε ή ξαναγεννούσαν τον άνθρωπο;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τό ὀρθόδοξο γένος, Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

Άγιος Νικόλαος Αχρίδος

Και αν κάποιος πει ότι η Ορθοδοξία είναι αδυναμία, μην θυμώσετε αλλά απαντήσατε’ είναι αδυναμία, αλλά αδυναμία Θεού η οποία είναι ισχυρότερη από τους ανθρώπους, τους δαίμονες και τον θάνατο.

       Αν θέλουμε να δοξάζουμε ορθά τον Θεό και στ’ αλήθεια να είμαστε ορθόδοξο έθνος, πρέπει να το κάνουμε όχι μονάχα με το περήφανο όνομά μας, αλλά και με το ταπεινό και καθαρό πνεύμα της αλήθειας, της αγιότητος και της αγαθοσύνης.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος- Ποιός ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος

  Η μεγάλη εἴδηση ποὺ καθημερινὰ εὐαγγελίζεται στὸν κόσμο ὁ χριστιανισμός, εἶναι ὅτι ἕνα πράγμα ἀξιολογεῖται πλήρως ὡς πρὸς τὴν ἀξία του, ἂν κρίνεται ὄχι κατὰ τὰ ἐξωτερικὰ φαινόμενα, ἀλλὰ κατὰ τὴν οὐσία του.

 Νὰ ἀξιολογεῖτε τὰ πράγματα, ὄχι ἀνάλογα μὲ τὸ χρῶμα καὶ τὸ σχῆμα τους, ἀλλὰ ἀνάλογα μὲ τὸ νόημά τους. Νὰ ἀξιολογεῖτε τὸν κάθε ἄνθρωπο ὄχι κατὰ τὴν ἰδιότητα καὶ τὴν περιουσία του, κατ’ ὄψιν δηλαδή, ἀλλὰ κατὰ τὴν καρδιὰ του – ἐκεῖ, ὅπου τὰ αἰσθήματα, ὁ νοῦς καὶ ἡ βούλησή του ἑνώνονται.

 Μὲ αὐτὸ τὸ μέτρο (ποὺ ἀποτελεῖ πάντοτε ἕνα νέο δίδαγμα γιὰ τὸν κόσμο), ἐκεῖνος ποὺ ἐξωτερικὰ εἶναι ὑποδουλωμένος δὲν εἶναι δοῦλος, καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἐξωτερικὴ -σωματικὴ- ἐλευθερία, δὲν εἶναι ἐλεύθερος. Ἀνάλογα μὲ τὴν κοσμικὴ κατανόηση, δοῦλος εἶναι αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει ἐλάχιστα τὸν κόσμο καὶ ἐλεύθερος αὐτὸς ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει πολὺ τὸν κόσμο.

 

Ὅμως, κατὰ τὴ χριστιανικὴ ἀντίληψη, δοῦλος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει ἐλάχιστα ἀπὸ τὸν ζῶντα Χριστό, ἐνῶ ἐλεύθερος εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀπολαμβάνει ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο τὸν ζῶντα Χριστό.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι θά κρίνουν τόν κόσμο. Ἐμεῖς οἱ ἄλλοι εἴμαστε ἐπαναστάτες….

 

Μή διώχνετε τό Θεό ἀπό τά παιδιά σας.

Μή φροντίζετε μόνο νά διατηρεῖτε τό σῶμα τῶν παιδιῶν σας ἀσφαλές γιατί ἀκόμα καί οἱ ἀλεποῦδες τό ἴδιο κάνουν γιά τά μικρά τους. Ἀλλά βασικά ἐνδιαφερθεῖτε γιά τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ στή ζωή τῶν παιδιῶν σας. Ἐάν ἐσεῖς ἐνδιαφέρεστε γιά τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, Ἐκεῖνος θά φρόντισει γιά ὅλα τά ὑπόλοιπα. Καί ὅ,τι ἐσεῖς συσσωρεύετε μέ πόνο καί κόπο γιά τά παιδιά σας Ἐκεῖνος τούς τά παρέχει ἄνετα καί ταχύτητα. (Ματθ 6: 33).

Μή διώχνετε τό Θεό ἀπό τά παιδιά σας, γιατί θά τούς στερήσετε τήν εἰρήνη, τήν εὐτυχία, τήν ὑγεία καί τήν εὐημερία τους.

Σέ ἀνθρώπους πού ἔχουν ἐγκαταλείψει τό Θεό, καί ὁλόκληρο τόν κόσμο νά τούς ἀφήσετε, εἶναι σάν νά τόν ἀφήνετε σέ πεινασμένους πού θά τόν καταβροχθίσουν ὁλόκληρο καί ἀκόμη θά πεινοῦν καί θά πεθάνουν ἀπό τήν πεῖνα.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Ὅσο σὲ ἕνα λαὸ ἡ ψυχὴ εἶναι ζωντανὴ καὶ δυνατή, τίποτε δὲν χάνεται

      Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μέσα ἀπὸ τὸ παράθυρο τῆς φυλακῆς», (Ἐκδόσεις ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΚΥΨΕΛΗ)

Νὰ παραδοθεῖ, μὲ τὴ δύναμη τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς στὸ σατανᾶ γιὰ τὸ σωματικό του ἀφανισμό, ἔτσι ὥστε νὰ σωθεῖ τὸ πνεῦμα τοῦ τὴν ἡμέρα τοῦ Κυρίου (Α΄ Κορινθ. 5,5).

     Τί εἶναι ἀκριβὸ καὶ τί φθηνό;

     Οἱ ἄνθρωποι μιλᾶνε καὶ τσακώνονται ἀσταμάτητα  γιὰ τὴν ἀξία καὶ τὴν τιμὴ κάθε πράγματος.

     Τί εἶναι φθηνό; Τί εἶναι ἀκριβό, ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἄνθρωπο;

     Ἡ περιουσία εἶναι λιγότερο ἀκριβῆ ἀπὸ τὸ σῶμα, τὸ σῶμα εἶναι πιὸ ἀκριβὸ ἀπὸ τὴν περιουσία καὶ ἡ ψυχὴ εἶναι πιὸ ἀκριβῆ καὶ ἀπὸ τὰ δύο. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος γεννιέται, ἡ περιουσία του ἔχει τὴν Τρίτη θέση, γιατί, ὅταν πεθαίνει, ἡ περιουσία τὸν ἐγκαταλείπει. Δηλαδή, τὴν ὥρα τοῦ θανάτου ὁ ἄνθρωπος ξεκολλάει πρῶτα ἀπὸ τὴν περιουσία καὶ μετὰ ἀπὸ τὴν σάρκα. Ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ ζήσει χωρὶς περιουσία καὶ χωρὶς σάρκα, δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει ὅμως χωρὶς ψυχή. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος μπαίνει ἀπὸ τὸν ἄυλο κόσμο σ` αὐτὸν τὸν ὁρατὸ κόσμο, μπαίνει μὲ σῶμα, ἀλλὰ χωρὶς περιουσία. Ὅταν βγαίνει ἀπὸ τὸν ὁρατὸ κόσμο, βγαίνει χωρὶς σῶμα καὶ χωρὶς περιουσία. Τὸν ἄνθρωπο μποροῦμε νὰ τὸν φανταστοῦμε καὶ χωρὶς περιουσία καὶ χωρὶς σάρκα, ἀλλὰ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν φανταστοῦμε χωρὶς ψυχή, ἐπειδὴ ἡ ψυχὴ εἶναι ἡ οὐσία τοῦ ἀνθρώπου. Οἱ ἅγιοί τοῦ Θεοῦ καὶ ὅλοι οἱ συγγενεῖς μας, ποὺ πέρασαν ἀπ` αὐτὸν τὸν κόσμο, στὸν ὁποῖο ἐμεῖς τώρα βρισκόμαστε, εἶναι μόνο ζῶσες ψυχὲς στὸν ἄλλο κόσμο, χωρὶς σῶμα καὶ χωρὶς περιουσία. Θὰ μείνουν ἔτσι μέχρι τὸ τέλος τῆς ἀνθρωπότητας, μέχρι τὸ 

τέλος τῶν αἰώνων καὶ μέχρι τὴν Ἀνάσταση τοῦ σώματος ἀπὸ τὸ θάνατο.

     Τὸ σῶμα καὶ τὴν περιουσία τὴ δίνει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους σὰν μιὰ μορφὴ ζυγαριᾶς, στὴν ὁποία ἡ ψυχὴ κάθε μέρα ἀποδεικνύει τὴν ἀξία της.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ποιά εἶναι ἡ βλασφημία τοῦ Ἀγίου Πνεύματος. Ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος

Διάβασες στὸ Εὐαγγέλιο τοὺς λόγους τοῦ Χριστοῦ: «Πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις… οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι» (Ματθ.12,31-32). Καὶ ρωτᾶς τί σημαίνει βλασφημία κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Εἶναι ἡ βλασφημία κατὰ τῆς ἀλήθειας καὶ τῆς ζωῆς, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄπιστος ποὺ μισεῖ καὶ διώκει τὴν ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ, βλασφημεῖ κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ αὐτόχειρας ποὺ μισεῖ καὶ ἀφαιρεῖ τὴ ζωή του, βλασφημεῖ κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἐφόσον τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀποκαλεῖται καὶ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας καὶ τῆς ζωῆς. Στὸ εὐαγγέλιο τοῦ Ἰωάννη γράφεται ὅτι ὁ Χριστὸς τρεῖς φορὲς ἐπικαλέσθηκε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὴ σημασία τοῦ Πνεύματος τῆς Ἀληθείας: «Ὁ δὲ παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ὅ πέμψει ὁ πατὴρ ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖνος ὑμᾶς διδάξει πάντα καὶ ὑπομνήσει ὑμᾶς πάντα ἃ εἶπον ὑμῖν…» (Ἰωαν. 14,26) -«ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὅν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας…» (Ἰωάν. 15,26)- «ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν» (Ἰωάν. 16,13).

Ἐκεῖνος, λοιπόν,ποὺ ἀρνεῖται καὶ χλευάζει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἀρνεῖται καὶ χλευάζει τὸν Θεὸ ποὺ εἶναι τὸ Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας.

Ρωτᾶς γιατί αὐτὸ τὸ ἁμάρτημα δὲν συγχωρεῖται ἐνῶ κάθε ἄλλο ἁμάρτημα συγχωρεῖται. Κοίταξε, στὸν Ζακχαῖο συγχωρέθηκε τὸ ἁμάρτημα τῆς φιλαργυρίας, σὲ ἁμαρτωλὲς γυναῖκες τὰ σαρκικὰ ἁμαρτήματα, τοῦ ληστῆ στὸ σταυρὸ οἱ ληστεῖες καὶ σὲ πολλοὺς ἄλλους πολλὰ ἄλλα ἁμαρτήματα. Γιατί λοιπὸν νὰ μὴν συγχωρεῖται καὶ ἡ ἄρνηση, ἡ ἀπιστία, ὁ χλευασμὸς κατὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος;

Ἐπειδὴ στὰ μὲν πρῶτα ὑπάρχει ντροπὴ καὶ μετάνοια ἐνῶ στὸ δεύτερο δὲν ὑπάρχει.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς: Ἡ Εὐρώπη εἶναι ὁ θάνατος καί ὁ Χριστός ἡ ζωή

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς:

Η Ευρώπη είναι ο θάνατος και ο Χριστός η ζωή

Από το βιβλίο: «Μέσα από το παράθυρο της φυλακής- Μηνύματα στο λαό» Εκδόσεις: «Ορθόδοξη Κυψέλη»

  Σχόλιο εισαγωγικό: Είναι θλιβερή και απογοητευτική η κατάσταση στην πατρίδα μας. Υπάρχει μεγάλος πόνος και αγωνία στον ελληνικό λαό. Ερήμην του, ψηφίζουν, οι ψηφισθέντες απ` αυτόν, την καταστροφή του. Αλλά δυστυχώς, όλα τα δεδομένα είναι υπέρ των εχθρών της πίστης και της πατρίδας. Δεν μπορεί να προκύψει ουσιαστικό αποτέλεσμα, το οποίο θα έχει διαχρονική ισχύ, αν δεν διδαχθεί ο απλός Ρωμιός (Ορθόδοξος+Έλληνας) οργανωμένα από την Εκκλησία και εξ  αρχής  την καθαρή Αλήθεια. Οι σημερινές κάθε είδους αντιδράσεις είναι όντως ομολογιακές, έχουν φρόνημα αγωνιστικό, αλλά δεν πείθουν, δεν φοβίζουν τους αντιπάλους εχθρούς. Παρόμοιες έγιναν και με τον πολιτικό γάμο και με την αποποινικοποίηση της μοιχείας κ.ά. όμως με το χρόνο, αντί να αποβληθούν μέσα από τη ζωή του Έλληνα, σιγά σιγά επικράτησαν και σήμερα, για παράδειγμα, οι πολιτικοί γάμοι είναι πολύ περισσότεροι από τους θρησκευτικούς και η μοιχεία κατέστη «άθλημα προς καύχηση» στην καθημερινότητα του Έλληνα.

     Πρέπει να μάθει ο Ρωμιός ποιο είναι το αίμα του, οι πρόγονοί του, η ιστορία του. Αλλά κυρίως η πίστη του. Να μην αφήνεται αιωρούμενος σε μια κατάσταση μετέωρη, χωρίς να είναι βέβαιος για τη μοναδικότητα της πίστης του και της γενιάς του. Να μην του αφήνεται η εντύπωση πως είναι ίδια με την πίστη των Ευρωπαίων παπικών και προτεσταντών.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: "Τὶς ἀλήθειες τοῦ Χριστοῦ δὲν ἔχετε τὸ δικαίωμα νὰ τὶς θίξετε"

 Η ΠΙΣΤΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΜΑΣ... 

...Ὅλοι θέλομε νὰ δώσει ὁ Θεὸς ἑνότητα πίστεως στὸν κόσμο. Μὰ ἐσεῖς τὰ μπερδεύετε τὰ πράγματα. Ἄλλο ἡ συμφιλίωσις τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἄλλο ἡ συμφιλίωση τῶν θρησκειῶν. Ὁ Χριστιανισμὸς ἐπιβάλλει ν' ἀγαπᾶμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ τοὺς πάντες, ὅποια πίστη καὶ ἂν ἔχουν! Συγχρόνως ὅμως μᾶς διατάζει νὰ κρατᾶμε ἀλώβητη τὴν πίστη μας καὶ τὰ δόγματά της.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι ἕνα ὀρθάνοιχτο παράθυρο, μέσα ἀπό τό ὁποῖο ὅλες οἱ ἀρετές ἐξανεμίζονται»

  Τί άραγε υπάρχει στις τέσσερις γωνιές της γης, θνητέ άνθρωπε, το οποίο μπορεί να μας κάνει περήφανους, παρεκτός ανοησίες και δαιμονικές ψευδαισθήσεις;

 Μήπως δεν ήρθαμε στον κόσμο γυμνοί κι ανήμποροι; Και με τον ίδιο τρόπο δεν θα αναχωρήσουμε απ’ τον κόσμο;

 

Ό,τι έχουμε, δεν το έχουμε δανειστεί; Με το θάνατό μας δεν θα επιστρέψουμε όλα τα δανεικά; Ω, πόσες φορές έχει ειπωθεί αυτό και αγνοηθεί;

 

Ο σοφός απόστολος λέει: «Γιατί τίποτε δε φέραμε μαζί μας όταν ήρθαμε στο κόσμο κι είναι φανερό πως ούτε μπορούμε να βγάλουμε τίποτα φεύγοντας» (Α’ Τιμόθεον 6:7).

 

Όταν προσφέρουμε τη θυσία μας στο Θεό, το κοινό ψωμί και το κρασί, λέμε: Τα Σα εκ των Σων Σοι προσφέρομεν.

 

Διότι τίποτε απ’ όσα έχουμε εδώ στον κόσμο δεν είναι δικά μας, ούτε καν ένα ψίχουλο ψωμί ή μια σταγόνα κρασί· στ’ αλήθεια δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι του Θεού.

 

Πραγματικά η υπερηφάνεια είναι θυγατέρα της ανοησίας, η θυγατέρα ενός σκοτισμένου νου, γεννημένη από φαύλους δεσμούς με τους δαίμονες.

 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Κυριακή Γ’ Λουκᾶ: Τό θαῦμα τῆς νεκρανάστασης (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

(Λουκ. ζ’ 11-16)

Πολλοί είναι οι άνθρωποι που αυτοτιτλοφορούνται «Σωτήρες της ανθρωπότητας». Ποιος απ’ όλους τους όμως θα μπορούσε να φανταστεί πως θα ήταν δυνατό να σώσει ανθρώπους από το θάνατο; Στην ιστορία έχουμε δει πολλούς καταχτητές. Κανένας τους όμως δε νίκησε το θάνατο. Στη γη γνωρίσαμε πολλούς βασιλιάδες που είχαν εκατομμύρια υποτελείς. Κανένας τους όμως δεν μπόρεσε να μετρήσει στους υποτελείς του και τους νεκρούς μαζί με τους ζωντανούς.

Κανένας, εκτός από τον μοναδικό Ένα, τον Κύριο Ιησού Χριστό, Εκείνον που μαζί Του δεν μπορεί να συγκριθεί κανένας. Δεν είναι μόνο ο Νέος Άνθρωπος. Είναι ο Νέος Κόσμος, ο Δημιουργός Του. Όργωσε τον αγρό ζώντων και νεκρών κι έσπειρε και στους δυό τον καινούργιο σπόρο της ζωής. Οι νεκροί μπροστά Του είναι όπως κι οι ζωντανοί, οι ζωντανοί όπως οι νεκροί. Ο θάνατος δεν είναι εμπόδιο στη βασιλεία Του. Παραμέρισε το εμπόδιο αυτό κι άνοιξε τη βασιλεία Του στην ιστορία, από τον Αδάμ και την Εύα ως τον τελευταίο άνθρωπο που θα γεννηθεί στη γη. Κοίταξε τη ζωή και το θάνατο του ανθρώπου με διαφορετικό τρόπο απ’ ότι βλέπουμε εμείς οι θνητοί. Κοίταξε και είδε πως η ζωή δεν τελειώνει με το σωματικό θάνατο, πως η πραγματικότητα του θανάτου για μερικούς ανθρώπους έρχεται πριν από το σωματικό τους θάνατο. Πολλούς ζωντανούς τούς βλέπει στον τάφο, πολλούς νεκρούς σε σώματα ζωντανά. «Μη φοβηθήτε από των αποκτεννόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων αποκτείναι» (Ματθ. ι’ 28), είπε ο ίδιος στους αποστόλους Του. Ο σωματικός θάνατος δεν συνεπάγεται και τον ψυχικό θάνατο. Αυτός προκαλείται μόνο από τη θανάσιμη αμαρτία πριν ή και κατά το σωματικό θάνατο, ξέχωρα απ’ αυτόν.

Με την πνευματική ματιά Του ο Κύριος διαπερνά το χρόνο όπως η αστραπή τα σύννεφα. Οι ζωντανές ψυχές τόσο εκείνων που πέθαναν προ πολλού όσο και αυτών που δε γεννήθηκαν ακόμα εμφανίζονται μπροστά Του.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: «Γιά τόν ἄπιστο ἄνθρωπο ὁ θάνατος εἶναι ὁ μοναδικός Θεός»

 Πρόσφατα ρώτησα έναν υγιή ηλικιωμένο, τι θα ήθελε περισσότερο σ’ αυτό τον κόσμο από το Θεό. Βάζοντας το χέρι στο στήθος, μου απάντησε:

-Το θάνατο και μόνο το θάνατο!

-Και πιστεύεις στη ζωή μετά το θάνατο;

-Ακριβώς επειδή το πιστεύω, επιθυμώ όσο πιο σύντομα το θάνατο, είπε ο γέρων.

Οι άπιστοι τρέμουν το θάνατο, επειδή ισχυρίζονται ότι ο θάνατος είναι η πλήρης εξαφάνιση της ζωής. Πολλοί πιστοί πάλι, φοβούνται το θάνατο επειδή νομίζουν ότι δεν έχουν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις τους στον κόσμο αυτό, δεν έβαλαν τα παιδιά τους σε μια σειρά, ή δεν αποτελείωσαν αυτό που έχουν ξεκινήσει.

 Ακόμη και κάποιοι άγιοι άνθρωποι, φοβήθηκαν κατά την ώρα του θανάτου. Όταν οι Άγγελοι κατέβηκαν για να παραλάβουν τον Όσιο Σισώη, εκείνος ο αγγελικός άνθρωπος προσευχόταν να τον αφήσουν λίγο ακόμη σ’ αυτή τη ζωή για να μετανοήσει και να προετοιμαστεί για την άλλη ζωή. Οι Άγιοι λοιπόν, δεν φοβόταν το θάνατο αλλά την κρίση του Θεού μετά το θάνατο. 

Δίχως την πίστη στην άλλη, την ουράνια ζωή, ο φόβος γίνεται σκοινί γύρω από το λαιμό με το οποίο ο θάνατος έλκει τους καταδίκους στο λαρύγγι του. Η ζωή για τον άπιστο, δεν είναι άλλο από τον άνεμο του θανάτου, άνεμο που φυσά και καταρρίπτει την πεθαμένη του στάχτη και την απονεκρώνει. Αν ο άπιστος σκεφτόταν λογικά μέχρι τέλους, θα έπρεπε να ομολογήσει ότι ζωή στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Γι’ αυτόν ο θάνατος είναι η μόνη του πίστη, η μόνη αιώνια δύναμη! Ο Θάνατος είναι ο μοναδικός Θεός.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἁγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, Γιά τήν ἀνάγκη μιᾶς δεύτερης πνευματικὴς γεννήσεως

Αυτά είπε ο Κύριος απευθυνόμενος στο Νικόδημο, άρχοντα των Ιουδαίων και ο Νικόδημος απάντησε έκπληκτος: «πώς δύναται γεννηθήναι γέρων ων;» (Ιωάν. 3,4). Δηλαδή πώς μπορεί ένας άνθρωπος να γεννηθεί ξανά;

Μέχρι σήμερα πολλοί ρωτούν: «Πώς μπορεί ένας άνθρωπος με σαρκικό φρόνημα να γίνει πνευματικός άνθρωπος; Πώς μπορεί ένας αμαρτωλός να γίνει δίκαιος; Πώς μπορεί η χάρη του Θεού να εισέλθει σ’ έναν άνθρωπο και να αντικαταστήσει το σαρκικό φρόνημά του και τη σαρκική θέλησή του; Πώς μπορεί το Άγιο Πνεύμα να φωτίσει την καρδιά ενός ανθρώπου; Πώς μπορεί το νερό να μεταβληθεί σε κρασί;».

Γνωρίζουμε πως, όταν το Πνεύμα του Θεού κατήλθε επί των αποστόλων, αυτοί έγιναν διαφορετικοί άνθρωποι, καινοί, αναγεννημένοι άνθρωποι. Επίσης, μέσα από χιλιάδες παραδείγματα, γνωρίζουμε ότι άνθρωποι με σαρκικό βίο και πολιτεία μεταβλήθηκαν σε πνευματικούς, ανακαινισμένους ανθρώπους.

Συνεπώς γνωρίζουμε ότι, όπως τότε έτσι και τώρα συμβαίνει αυτό, με την ενέργεια της Χάριτος του Θεού, του Παρακλήτου Πνεύματος. Εμείς δεν χρειάζεται να ρωτήσουμε πώς συμβαίνει αυτό! Για μας αρκεί να γνωρίζουμε ότι συμβαίνει· και να αγωνιζόμαστε να συμβεί και σ’ εμάς, καθότι η Χάρη του Θεού δίνεται σε όποιον τη ζητάει και προετοιμάζεται να γίνει άξιος για να τη λάβει!

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Μαρτυρίες γιά τήν ἀσκητική ζωή τοῦ Ἐπισκόπου Νικολάου Βελιμίροβιτς καί τό προορατικό του χάρισμα ἀπό τόν μοναχό ΚάλλιστοΒΕΛΙΜΙ

  Άπό τίς πρώτες μέρες τής δοκιμασίας μου στό μοναχισμό, έπεθύμησα νά φύγω στήν ήσυχία καί στήν έρημο, γιά νά άφοσιωθώ στό Θεό και στόν έαυτό μου. Αυτή μου ή πρόθεση ώρίμαζε καί δυνάμωνε όλο καί περισσότερο μέσα μου. 

Περίμενα τή στιγμή πού θά καλογερέψω καί θά φύγω άμέσως γιά τό βουνό. Γιά τό σκοπό αυτό, μάθαινα τήν προσευχή καί τήν ορθή βιοτή, από βιβλία μά καί από μοναχούς, ιδιαίτερα δέ άπό τόν επίσκοπο Νικόλαο.

 

Τόν άκουγα δίχως αντίλογο, μέ όλη μου τήν επιθυμία καί όλη μου τήν καρδιά. Όλη τήν ήμέρα τοποθετούσα πνευματικά βιβλία σέ κιβώτια, έγραφα τίς διευθύνσεις καί τά έστελνα στό ταχυδρομείο. Τό βράδυ, στό δωμάτιό του καί μέ τήν παρουσία του, διάβαζα ψαλμούς καί προσευχές καί υστέρα πήγαινα νά άναπαυθώ. Εκείνος όμως συνέχιζε νά εργάζεται. Μέχρι αργά τή νύχτα τό φως έκαιγε στό δωμάτιό του. Καί όταν τό πρωί ξυπνούσα νωρίς καί πάλι αντίκριζα τό φως νά είναι αναμμένο καί άκουγα τά βήματα καί τόν βήχα του.

 

Γιά μένα τόν αδαή ήταν ένας άνθρωπος παράξενος, απίστευτος. Κοίταζε τόν άλλον μέ τό κεφάλι λίγο χαμηλωμένο μά τά μάτια του εισχωρούσαν βαθιά μέσα στήν ψυχή σου. Όλοι μας ανεξαιρέτως ήμασταν βέβαιοι γιά τό ότι εκείνος γνωρίζει τήν κάθε μας σκέψη πρίν άκόμα ακούσει τήν άπάντηση στό όποιοδήποτε ερώτημα έθετε. ’Ήμουν καθημερινά μαζί του καί γνώριζα καλά πώς εκείνος, μέσα από τό δωμάτιό του, ξέρει στ’ αλήθεια τό τί συμβαίνει στό μοναστήρι, στή πόλη άλλά καί πιό πέρα ακόμη.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ."ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ, τούς ἀνθρώπους τούς ἀπασχολεῖ ἕνα πρόβλημα. Αὐτό εἶναι τό πρόβλημα τῆς σχέσης τοῦ Ἐγώ καί τοῦ Ἐμεῖς, καθώς καί ἡ ἀξία τοῦ ἑνός καί τοῦ ἄλλου. Λίγο ὡς πολύ ὅλα τά προβλήματα τῆς ἀνθρωπότητας καταλήγουν σ’ αὐτό τό πρόβλημα."

Έγώ κι Εμείς

ΑΠΟ ΚΑΤΑΒΟΛΗΣ ΚΟΣΜΟΥ, τούς ανθρώπους τούς απασχολεί ένα πρόβλημα. Αυτό είναι τό πρόβλημα τής σχέσης τού Έγώ και του Εμείς, καθώς καί ή άξια τού ενός καί του άλλου. Λίγο ώς πολύ όλα τά προβλήματα της ανθρωπότητας καταλήγουν σ’ αύτό τό πρόβλημα.

Στήν αρχή ό Θεός δημιουργεί έναν άνθρωπο, ένα πρόσωπο στον κόσμο των δημιουργημένων πραγμάτων. Καί ό Δημιουργός τοποθετεί τήν αξία αύτού τού ένός προσώπου πάνω άπό όλο τον δημιουργημένο κόσμο, «νά είναι κυρίαρχος των πάντων» (Γέν. α', 28). Μέ άλλα λόγια: όλα νά βρίσκονται ύπό τον άνθρωπο κι ό άνθρωπος ύπό τον Θεό. Έτσι εξαρχής είναι καθορισμένη ή σχέση τού άνθρώπου μέ τόν Θεό καί άπό αύτή τή σχέση έξαρτώνται καί όλες οί άλλες σχέσεις τού άνθρώπου, όπως ή σχέση μέ τόν έαυτό του, τή φύση, τούς άγγέλους καί τούς άλλους άνθρώπους. 

Ως άντανάκλαση τού Τρισυπόστατου Θεϊκού Προσώπου καί ό άνθρωπος, ώς παρόμοιο πρόσωπο με τον Θεό, είχε τή συνείδηση καί τό δικαίωμα να άποκαλέσει τόν εαυτό του «Έγώ». Τόση αξιοπρέπεια καί τόση εύτυχία!

Μά όμως βρίσκει ό Θεός ότι «δεν είναι καλό να είναι ό άνθρωπος μόνος του» καί δημιουργεί άπό τό σώμα του τή γυναίκα κι έτσι «έσονται οί δύο εις σάρκα μίαν» (Γέν. β', 24). Κι έτσι πλάι στην περιγραφή του Έγώ έρχεται νά εκφραστεί καί νά περιγράφει τό Εμείς. Δύο πρόσωπα, άλλά «εις σάρκα μίαν». Καί δύο καί ένας ταυτόχρονα. Εκεί βρίσκεται ή άφετηρία καί του προσώπου καί τής κοινωνίας. Μέ τή δημιουργία του άνθρώπου ό Θεός μια γιά πάντα έλυσε αύτό τό βασανιστικό πρόβλημα στήν οπτική του Έγώ καί Εμείς, δίχως άντιφάσεις.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΡΟΒΙΤΣ "Τρεῖς μαρτυρεῖ στόν Οὐρανό καί τρεῖς μαρτυρεῖ στή γῆ ὁ εὐαγγελιστής τοῦ Χριστοῦ ἅγιος Ἰωάννης. Στόν Οὐρανό ὁ Πατήρ, ὁ Ὑιός καί τό Πνεῦμα τό Ἅγιο - ἕνας Θεός· στή γῆ, στήν ἀνθρώπινη ψυχή, ὁ λόγος, ἡ καρδιά καί ἡ θέληση - ἕνας ἄνθρωπος. "

Μεγάλο δόγμα

Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ μας συνέτριψε, Κύριε Θεέ μας. Άπό τόν παραλογισμό τό χωράφι Σου σκεπάστηκε άπό ζιζάνια και ό σπόρος Σου κινδυνεύει νά πνιγεί. Σπεύσε, Κύριε, καί σώσε τη σοδειά Σου, πριν τήν καταπιούν τά ζιζάνια. Όσα περισσότερα γνωρίζουν οι γιοι τού ανθρώπου, τόσα λιγότερα καταλαβαίνουν. Είναι παραφορτωμένοι με γνώσεις γιά τά βάθη τών θαλασσών καί τό ύψος τού ουρανού, άλλά πλάι σ’ αυτές τις γνώσεις μεγαλώνει καί ή δική τους ακατανοησία. Σε λίγο θά γνωρίζουν τά πάντα, αλλά τίποτα δε θά κατανοούν. Πολύ περισσότερο Εσένα καί τόν έαυτό τους.

Άποκόπηκαν άπό Εσένα, τόν Κορυφαίο Νου, καί μέ τήν περηφάνια καί τήν κακία εναντίον Σου θέλησαν νά αποκτήσουν τή γνώση τών έργων Σου. Λόγω τής άλαζονείας καί τής κακίας τους άποτραβήχτηκες άπό τό δρόμο, έτσι πού πουθενά στο συμπαν δε Σε συναντούν. Καί όταν δε συναντούν Εσένα, συναντούν τόν αντίπαλό Σου, πού γρήγορα συμπληρώνει τό χώρο πού αφήνεις Έσύ.

- Ανακατωθείτε, άνθρωποι, ανακατωθείτε! Τους ψιθυρίζει ό αντίπαλός Σου. Φάτε άπό τό δέντρο του καλού καί τού κακού. Καμία τροφή δέν είναι καλή, άν δέν ανακατωθεί μέ τό κακό. Ανακατώστε το και θά γίνετε θεοί. Αύτά τούς μαθαίνει ό αντίπαλός Σου.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/