Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ὁσίου Παϊσίου
τοῦ Ἁγιορείτου: «Γέρων Χατζη-Γεώργης ὁ Ἀθωνίτης 1809-1886» Ἅγιον Ὅρος, ἔκδοση Ἱεροῦ
Ἡσυχαστηρίου Μοναζουσῶν «Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος» Βασιλικά Θεσσαλονίκης.
Ἐὰν γιὰ τὶς ἀρετὲς τῶν δικαίων
ψυχῶν (Ἁγίων Πατέρων μας) πρέπει νὰ μιλᾶμε καὶ νὰ γράφουμε, πόσο μᾶλλον δὲν
πρέπει νὰ ἀμελοῦμε ἢ νὰ σιωποῦμε γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν δικαίων, ἀλλὰ καὶ πολὺ ἀδικημένων
Ἁγίων Πατέρων μας, ποὺ ταλαιπωρήσαμε μὲ διωγμοὺς καὶ ἐξορίες ἐμεῖς οἱ
ταλαίπωροι ἄνθρωποι μὲ τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες μας, ζήλειες, φθόνους!...
Μεταξὺ λοιπὸν τῶν ἀδικημένων
Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καὶ ὁ Ὀσιώτατος Πατὴρ Γεώργιος, ὁ
Χατζη-Γεώργης, ὁ ὁποῖος εἶναι ἕνας σύγχρονος Ἅγιος τῆς ἐποχῆς μας, ἀλλὰ μποροῦμε
νὰ ποῦμε, καὶ μεγάλος Ἅγιος ἀνάλογα μὲ τὴν ἐποχή μας.
Εἶχε ἀφήσει μεγάλο ὄνομα ὁ
Γέροντας! «Μεγάλος ἀσκητὴς καὶ πολὺ νηστευτής», ἔλεγαν. Ἄφησε δὲ καὶ τὸ ὄνομά
του ἀκόμη ὡς ἐπίθετο γιὰ τοὺς πολὺ νηστευτᾶς· «Αὐτὸς εἶναι Χατζη-Γεώργης!», ἔλεγαν.
Εἶχε καὶ τὸ διορατικὸ χάρισμα ὁ
Γέροντας· δηλαδὴ πνευματικὴ τηλεόραση. Πολλὲς φορές, ἄφηνε ξαφνικὰ τὴν δουλειά
του καὶ βγαίνοντας στὸν δρόμο πλησίαζε ἀνθρώπους ποὺ ἔρχονταν σὲ ἀπόγνωση καὶ
τοὺς παρηγοροῦσε καὶ τοὺς βοηθοῦσε νὰ σωθοῦν.
Στὸ πρόσωπο τοῦ Χατζη-Γεώργη ἔβλεπαν
οἱ ἄνθρωποι θεϊκὴ λιακάδα καὶ εὔκολα ἄνοιγαν τὶς πονεμένες τους καρδιὲς καὶ
θεραπεύονταν. Ὅλοι μιλοῦσαν μὲ θαυμασμὸ καὶ εὐλάβεια γιὰ τὸν Γέροντα. Ἕλληνες
καὶ Σλαῦοι Ἁγιορεῖτες τὸν παραδέχονταν γιὰ τὴν ἀσκητικότητά του
καὶ...
Θεοφώτιστες ἦταν οἱ νουθεσίες του
καὶ ἡ φιλοξενία του Ἀβραμιαία! Διπλὴ τροφὴ πρόσφερε στοὺς ἐπισκέπτας. Εἶχε καὶ
δύο Πνευματικοὺς στὴν Συνοδία του γιὰ νὰ ἐξομολογοῦν τοὺς προσκυνητᾶς, τὸν
Παπα-Ἰσαὰκ καὶ τὸν Παπα-Ἀντώνη.
Τὸ ἐργόχειρό τους ἦταν ἡ Ἁγιογραφία.
Ἕνας ἀπὸ τοὺς σπουδαίους Ἁγιογράφους ἦταν καὶ ὁ εὐλαβέστατος Ἱερομόναχος Μηνᾶς.
Ἔκαναν δὲ καὶ ἄλλα ἐργόχειρα, ἀλλὰ δὲν ἔπαυαν νὰ ἐγάζωνται καὶ νοερῶς μὲ τὴν ἀδιάλειπτη
προσευχή.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου