«Τό εὐμετάβλητο τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων καί ἡ θεραπευτική διαχείριση μιᾶς κρίσης. Λόγος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου πρός τόν Εὐτρόπιο»

Το ευμετάβλητο των πραγμάτων

 

Πάντοτε βέβαια, ιδιαίτερα όμως τώρα είναι ευκαιρία να πούμε, «ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».

Πού είναι τώρα η λαμπρή στολή της υπατείας; πού οι φωτεινές λαμπάδες; πού οι θόρυβοι, και οι χοροί, και οι διασκεδάσεις, και τα πανηγύρια; Πού είναι τα στεφάνια και τα παραπετάσματα; Πού είναι ο θόρυβος της πόλης και οι επευφημίες στα ιπποδρόμια και οι κολακείες των θεατών;

Όλα αυτά έφυγαν∙ φύσηξε ξαφνικά άνεμος και έριξε κάτω τα φύλλα και μας έδειξε το δένδρο γυμνό και να κλονίζεται πια από τη ρίζα του. Γιατί τέτοια ήταν η ορμή του ανέμου, ώστε να απειλεί να ξερριζώσει σύρριζα το δένδρο και να τραντάξει και αυτά τα νεύρα του.

Πού είναι τώρα οι ψεύτικοι φίλοι; πού είναι τα συμπόσια και τα δείπνα; πού είναι το πλήθος των παρασίτων, και το ανόθευτο κρασί που χυνόταν όλη την ημέρα, και οι ποικίλες τέχνες των μαγείρων και οι υπηρέτες της εξουσίας που έκαναν και έλεγαν όλα για να είναι ευχάριστοι;

Νύχτα ήταν όλα εκείνα και όνειρο, και όταν ήρθε η ημέρα εξαφανίσθηκαν. Άνθη ήταν ανοιξιάτικα, και όταν πέρασε η άνοιξη όλα μαράθηκαν. Σκιά ήταν και έφυγε γρήγορα, καπνός ήταν και διαλύθηκε, αερόφουσκες ήταν και έσκασαν, αράχνη ήταν και έσπασε.

*

Η ματαιότητα των πραγμάτων

Γι΄αυτό αυτά τα πνευματικά λόγια επαναλαμβάνουμε συνέχεια λέγοντας, «ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης»*. Πρέπει δηλαδή αυτά τα λόγια να είναι γραμμένα συνέχεια και στους τοίχους και στα ρούχα και στην αγορά και στο σπίτι και στους δρόμους και στις πόρτες και στις εισόδους και κυρίως στη συνείδηση του καθενός και πάντοτε να τα μελετούμε. Επειδή η απάτη των πραγμάτων, και τα προσωπεία και η υποκρισία, θεωρούνται από τους πολλούς πως είναι η αλήθεια, αυτό το ρητό κάθε ημέρα, και στο δείπνο, και στο γεύμα, και στις συνάξεις έπρεπε ο καθένας να το λέγει στον πλησίον του και απ' αυτόν ν' ακούει, «ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».

Διαβάστε περισσότερα »

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: «Μάθετε νά εἶστε διδάσκαλοι τῶν ἄλλων μέ τή ζωή σας»

 “Ὁ δάσκαλος ὅμως δέ διδάσκει μόνο μέ λόγια, ἀλλά καί μέ ἔργα, γιατί αὐτή εἶναι ἡ ἄριστη διδασκαλία τοῦ δασκάλου. Γιατί καί ὁ κυβερνήτης, ὅταν βάζει δίπλα του τό μαθητή, τοῦ δείχνει βέβαια πώς νά κρατάει τό τιμόνι, ἀλλά προσθέτει καί λόγια στήν πράξη, καί δέ λέγει μόνο, οὔτε ἐργάζεται μόνο.

Τό ἴδιο καί ὁ οἰκοδόμος, ἀφοῦ τοποθετήσει δίπλα του ἐκεῖνον πού θέλει νά μάθει πῶς χτίζεται ὁ τοῖχος, τοῦ δείχνει βέβαια μέ τήν πράξη, τοῦ δείχνει ὅμως καί μέ λόγια. Τό ἴδιο κάνει καί ὁ ὑφαντής καί κεντητής καί χρυσοχόος καί χαλκουργός, καί κάθε τέχνη ἔχει τό δάσκαλό της καί μέ λόγια καί μέ ἔργα.

Ἐπειδή λοιπόν καί ὁ Χριστός ἦρθε νά μᾶς διδάξει κάθε ἀρετή, γι’ αὐτό καί λέγει νά κάνουμε καί τά κάμνει ὁ ἴδιος. Γιατί λέγει “ὅποιος ἔκαμε καί δίδαξε, αὐτός θά ὀνομασθεῖ μεγάλος στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν” (Ματθ. ε΄ 19).

 

Πρόσεχε ὅμως, πρόσταξε νά εἴμαστε ταπεινόφρονες καί πρᾶοι καί τά δίδαξε αὐτά μέ τά λόγια, Βλέπε πῶς τά διδάσκει αὐτά καί μέ τίς πράξεις. Γιατί λέγοντας, “μακάριοι εἶναι οἱ ταπεινόφρονες, μακάριοι οἱ πρᾶοι” (Ματθ. ε΄ 3-5), δείχνει πῶς πρέπει νά κατορθώνουμε αὐτά. Πῶς λοιπόν δίδαξε; Πῆρε μιά ποδιά καί ζώσθηκε μ’ αὐτή, καί ἔπλυνε τά πόδια τῶν μαθητῶν του (Ἰωάν. ιγ΄ 4-5). Τί εἶναι ἴσο μέ τήν ταπεινοφροσύνη αὐτή; Γιατί δέν τή διδάσκει πιά μόνο μέ τά λόγια, ἀλλά καί μέ τά ἔργα. Ἐπίσης τήν πραότητα καί τήν ἀνεξικακία τά διδάσκει μέ τά ἔργα. Πῶς; Δέχθηκε ράπισμα ἀπό τό δοῦλο τοῦ ἀρχιερέα καί λέγει “ἄν εἶπα κάτι κακό, πές ποιό ἦταν αὐτό, ἄν ὅμως μίλησα συνετά, γιατί μέ δέρνεις;” (Ἰωάν. ιη΄ 23).

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Παραπονιέσαι ὅτι δέν σοῦ συμπεριφέρονται καλά αὐτοί μέ τούς ὁποίους συναναστρέφεσαι.

 Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης

 

Παραπονιέσαι ότι δεν σου συμπεριφέρονται καλά αυτοί με τους οποίους συναναστρέφεσαι.

 Άκου τη συμβουλή μου: Εάν κάποιος δεν σου συμπεριφέρεται καλά, εσύ να του συμπεριφέρεσαι με καλωσύνη. Όλη η υπόθεση θέλει ταπείνωση. 

Ας πούμε ένα παράδειγμα: Σου λέγει κάποιος πως η δουλειά σου δεν είναι καλή. Να του πης: “Ευχαριστώ, που με συμβουλεύεις. Βοήθησε με να γίνω καλύτερος. Λέγε μου τα λάθη μου, για να τα διορθώσω”.

 Να δέχεσαι απ’ όλους συμβουλές, από ταπείνωση όμως και όχι από δειλία. Έτσι θα διατηρής στην ψυχή σου την ουράνια χαρά και την ειρήνη.

 Σου είπε ο αδελφός σου ότι είσαι ύπουλος! Πάρε το για αστείο, και μη σου κακοφανεί! Αλλά, κι άν ακόμη το εννοούσε, σε ερωτώ: Μήπως στην πραγματικότητα δεν είμαστε όλοι ύπουλοι; Ποιός μπορεί να ισχυρισθεί πως είναι παντού και πάντοτε ευθύς και ειλικρινής; Πες ότι σου το είπε αυτό ο αδελφός σου κατά παραχώρηση Θεού, για να ταπεινωθείς και να διορθωθείς. Και εσύ να νοιώθεις όχι αντιπάθεια, αλλά αγάπη και ευγνωμοσύνη για τον αδελφό σου, που, έστω και μ’ αυτό τον τρόπο, σε βοηθά να διορθωθείς και να σωθείς! 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα Κυριακῆς τῶν Μυροφόρων: Ὁμιλία περί ἀνεξικακίας (Ἀρχιεπίσκοπος Ἀστραχάν καί Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

(Πράξ. 5, 12-20)

– Ποιές ήταν οι αιτίες όπου τόσοι πολλοί, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, επίστευσαν στον Χριστό μετά την Ανάστασή Του;

– Πώς ενεργούν οι αρετές κάποιων ανθρώπων σε άλλους πιστούς ανθρώπους και πώς σε απίστους;

– Τί ήταν αυτό που συγκινούσε τους ακροατές των Αποστόλων και συνεργούσε στον φωτισμό τους;

– Πώς αποδεικνύεται η αγάπη των Αποστόλων στον Ιησού Χριστό;

– Πού φαίνεται το μεγαλείο της ανεξικακίας των αποστόλων;

– Πώς ενεργούμε εμείς όταν κάποιος αδικήσει τους ηγαπημένους οικείους μας ή βλάψει τους φίλους μας;

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ὁ Κύριος ὑποδέχεται τόν ἀδίκως καταδικασθέντα νέγρο.

 Στην Αμερική εκτός από τους ορθοδόξους μετανάστες Ελληνοαμερικανούς, Ρώσους και λοιπούς ορθοδόξους υπάρχουν περίπου και 1.000.000 ντόπιοι Αμερικανοί, Λατινοαμερικάνοι, Εβραίοι, Ινδιάνοι, Εσκιμώοι και λοιποί από Αλάσκα, μέχρι την Γη του πυρός –το τελευταίο άκρο της Λατινικής Αμερικής- κοντά στο Νότιο Πόλο. Όλοι αυτοί έχουν βαπτιστεί ορθόδοξοι τα τελευταία 30 χρόνια και αγωνίζονται ορθόδοξα με φιλότιμο, εξομολόγηση, υπακοή, ορθόδοξη ασκητικότητα, θεία κοινωνία κλπ. Ειδικό διορθόδοξο ποιμαντορικό έργο γίνεται σε όλες τις ΗΠΑ και μάλιστα σε πολλές ιδιωτικές και κρατικές φυλακές ακόμη και σε πτέρυγες μελλοθανάτων.

Κάποιος δυστυχής νέγρος –πρώην προτεστάντης- είχε άδικα συλληφθεί και κατηγορηθεί για τρείς φόνους και είχε καταδικασθεί να εκτελεσθεί μέσα σε θάλαμο αερίων.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Διδαχές Ἁγίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Όσοι αληθινά απεφάσισαν να υπηρετήσουν τον Κύριο, πρέπει να καταγίνονται στη μνήμη του Θεού και στην αδιάλειπτη και νοερά επίκληση του ονόματος Του: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλό». Τις ώρες που ακολουθούν μετά το γεύμα μπορεί κανείς να προσεύχεται ως εξής: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, πρεσβείαις της Θεοτόκου ελέησόν με τον αμαρτωλό». Μπορεί επίσης να καταφεύγει ιδιαιτέρως στη Θεοτόκο: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς» ή να λέει τον αρχαγγελικό ασπασμό: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία…»

Με αύτη την απασχόληση όχι μόνο διατηρούμε ειρηνική τη συνείδησή μας, αλλά μπορούμε να πλησιάσουμε τον Θεό και να ενωθούμε μαζί Του. Διότι, κατά τον άγιο Ισαάκ τον Σύρο, δεν μπορούμε να πλησιάσουμε με άλλο τρόπο τον Θεό, έκτος από την αδιάλειπτη προσευχή.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἀποφθέγματα Πατέρων περὶ ἀνεξικακίας.

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ζήνων:

«Ἐκεῖνος ποὺ θέλει ν᾿ ἀκούσει γρήγορα ὁ Θεὸς τὴν προσευχή του, μόλις σταθεῖ ὄρθιος καὶ ὑψώσει τὰ χέρια του γιὰ νὰ προσευχηθεῖ πρὸς τὸ Θεό, πρὶν ἀπ᾿ ὅλα καὶ προτοῦ ἀκόμα εὐχηθεῖ γιὰ τὴ δική του ψυχή, ἂς προσευχηθεῖ ἀπὸ τὰ κατάβαθα τῆς ψυχῆς του γιὰ τοὺς ἐχθρούς του. Καὶ μ᾿ αὐτή του τὴν πράξη, γιὰ ὅτι κι ἂν παρακαλέσει τὸ Θεό, θὰ εἰσακουστεῖ».

Ἐνῷ καθόταν κάποτε ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης ὁ Κολοβὸς μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία, τὸν περιτριγύρισαν οἱ ἀδελφοὶ καὶ τοῦ ἐμπιστεύονταν τοὺς λογισμούς τους. Τὸν εἶδε κάποιος ἀπ᾿ τοὺς Γέροντες καὶ ἐπειδὴ πολεμήθηκε ἀπὸ φθόνο, τοῦ εἶπε:

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἕνας ἀνεξίκακος καί ὑπομονετικός γέροντας

Είναι πράγματι ψυχικός άθλος, όταν ένας άνθρωπος, ενώ βρίσκεται στην γεροντική ηλικία και έχοντας μεγαλώσει παιδιά, καταλήξει σε γηροκομείο, να καταφέρει ν’ αποβάλλει από την ψυχή του την πικρία της εγκατάλειψης. Και όχι μόνον αυτό, αλλά να δικαιολογεί τα παιδιά του πώς δεν ήθελαν να τον πάνε στο Γηροκομείο, αλλά τους ανάγκασαν οι περιστάσεις!

Μεγάλη αρετή ανεξικακίας, καρτερίας, χριστιανικής μεγαλοψυχίας! Λίγοι αριστεύουν στο ψυχικό αυτό άθλημα. Κι όμως, θα ήταν τόσο ωφέλιμο για την ψυχή τους να το επιτύχουν όλοι! Ανεξάρτητα αν τα παιδιά πρέπει να κάνουν το παν για ν’ αποφύγουν αυτή τη λύση, που συνήθως πικραίνει πολύ τους γονείς, στους οποίους οφείλεται τιμή, στοργή και κατανόηση. Το γήρας είναι γεγονός πώς έχει ανάγκη στοργικών Κυρηναίων και όχι αδιάφορων και μερικές φορές κι άσπλαχνων επαγγελματιών…

Πάντως , ο παππούς αυτής της αληθινής ιστορίας ήταν ένας απ’ αυτούς τους αγιασμένους γέροντες, που είναι γεμάτοι στοργή, καρτερία, ανεξικακία!

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ ζημιά πού προκάλεσε ἕνας χωρικός στά κτήματα τῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος

Ο Γέρων Ιάκωβος δεν θεώρησε σκόπιμο να αφήσει απαρατήρητη τη ζημιά που προκάλεσε κάποιος χωρικός στα χτήματα της Μονής. Γιατί θεωρούσε ότι η περιουσία της Μονής δεν είναι δική του αλλά του αγίου (στην προκείμενη περίπτωση του Οσίου Δαβίδ).

Κάποιο απόγευμα, τον επεσκέφθη στην Μονή ένας χωρικός της περιοχής, μεγάλης ηλικίας, ο οποίος του είπε: «Έμαθες τα νέα Γέροντα; Ποιά νέα βρε; Δεν έμαθες ότι κόψανε τις ελιές από το κτήμα της Μονής στο γυαλό και κάνανε καμίνι; Και ρίξανε πάνω στους κομμένους κορμούς χώμα για να μην φαίνονται. Όχι δεν έμαθα, αλλά ποιος τις έκοψε; Ξεύρω κι εγώ Γέροντα, ρώτησε στο χωριό να μάθεις».

Στενοχωρήθηκα πολύ, κύριε Δημήτρη μου, και δεν ήξερα τί να κάνω· καλόγερος άνθρωπος να τρέχω στις αστυνομίες και τα αγρονομεία, να κάνω μηνύσεις και δικαστήρια.

Είναι αυτά πράγματα για μένα; Πάνω στην απελπισία μου σκέφθηκα τον Όσιο Δαβίδ, ιδρυτή και προστάτη της Μονής.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ κατάκριση φέρνει τήν ἐγκατάλειψη τοῦ Θεοῦ

Διδαχές Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Μη κατακρίνεις κανένα, κι αν ακόμα τον βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια να αμαρτάνει. Λέει ο Κύριος: «Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε»

Γιατί κρίνουμε τους αδελφούς μας; Διότι δεν προσπαθούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Όποιος καταγίνεται με τη γνώση του εαυτού του δεν προλαβαίνει να παρατηρεί τους άλλους. Κατάκρινε τον εαυτό σου και θα παύσεις να κατακρίνεις τους άλλους.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

«Καθόλου δέν πρέπει νά θυμώνει κανείς μέ ἄνθρωπο ἤ νά βάζει τίς φωνές. Τί γεννᾶ τόν θυμό, καί τί τόν θεραπεύει.»

Τοῦ ἀββά Κασσιανοῦ

Αὐτός πού θέλει νά ἀγωνιστεῖ στόν πνευματικό ἀγώνα σύμφωνα μέ τούς κανόνες, ἄς εἶναι ξένος ἀπό κάθε ἐλάττωμα ὀργῆς καί θυμοῦ, καί ἄς ἀκούσει τί ἐντολή τοῦ δίνει τό “σκεῦος τῆς ἐκλογῆς”¹, ὁ Παῦλος: «Κάθε ἔχθρα καί ὀργή καί θυμός καί κραυγή καί βλασφημία», λέει, «νά φύγει μακριά ἀπό ἐσᾶς, μαζί μέ κάθε κακία»². Μέ τό νά πεῖ “κάθε...”, δέν μᾶς ἄφησε καμιά ἀφορμή θυμοῦ, εἴτε ὡς ἀναγκαία εἴτε ὡς εὔλογη.

Ὅποιος λοιπόν θέλει νά διορθώσει τόν ἀδελφό του πού σφάλλει, ἤ νά τοῦ ἐπιβάλει κάποια τιμωρία, ἄς φροντίσει νά κρατήσει τόν ἑαυτό του ἀτάραχο, μήν τυχόν, θέλοντας νά γιατρέψει ἄλλον, ἀρρωστήσει ὁ ἴδιος, καί ἔτσι τοῦ ποῦν τό γνωστό ρητό τοῦ Εὐαγγελίου: «Γιατρέ, γιάτρεψε τόν ἑαυτό σου»³ καί ἐπίσης: «Γιατί βλέπεις τό σκουπιδάκι στό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου καί δέν νιώθεις ὁλόκληρο δοκάρι στό δικό σου μάτι;»⁴.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/