Ο γιός του πρωτοπρεσβύτερου Σβιντίνσκι Νικόλαος,μόλις μπήκε στο πανεπιστήμιο, έχασε την πίστη του.
Σταμάτησε να εκκλησιάζεται, να προσεύχεται. Παραμονές Χριστουγέννων του είπε η μητέρα του:
«Δεν θα πας στον πανηγυρικό εσπερινό; Αύριο είναι μεγάλη γιορτή»
Επηρεασμένος από το αθεϊστικό κλίμα,της απαντά:
«Τι να κάνω εγώ εκεί;
Δεν έχω να κάνω τίποτα. Πολύς ο κόσμος, στρίμωγμα, δυσκολεύεσαι καλά-καλά να αναπνεύσεις.’Αφησέ με μητέρα»
«Πρόσεξε παιδί μου,είναι βαριά τα λόγια σου» του είπε εκείνη με πόνο.
Το ίδιο βράδυ,το παληκάρι πήγε στη βιβλιοθήκη του και σήκωσε το χέρι
για να πιάσει κάποιο βιβλίο.Ούρλιαξε από τον πόνο.Δεν μπορούσε ούτε να
σηκώσει το χέρι,ούτε να κουνήσει τα δάκτυλα.Αισθάνθηκε στην μασχάλη του
έναν όγκο, ο οποίος ολοένα μεγάλωνε.Όλη νύχτα δεν έκλεισε μάτι.Το πρωί
πήγε ο γιατρός και τον εξέτασε.Είπε ότι είναι σοβαρή αρρώστεια και ότι
πρέπει να περιμένουν να ωριμάσει ο όγκος κι ύστερα να γίνει η επέμβαση.Ο
νεαρός υπέφερε.Μέσα στην αφόρητη ταλαιπωρία του σκέφτηκε νηφάλια το
πότε άρχισε η ασθένεια…
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου