Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Ὁ ἄνθρωπος ἀγγίζει τόν Θεό μέ τό στόμα καί τά χείλη ἀλλά ἡ καρδιά του βρίσκεται πολύ μακριά...Ρωσικό χειρόγραφο _1853_ΝΟΕΡΑ ΑΘΛΗΣΙΣ





Ρωσικό Χειρόγραφο του 1853 μεταφρασμένο στα Ελληνικά

Ἡ νηστεία τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί ἡ δίαιτα τῶν ἀντορθόδοξων θεραπευτικῶν μεθόδων

Αποτέλεσμα εικόνας για νηστεία

Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΙΤΑ ΤΩΝ ΑΝΤΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ
Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Εξ αφορμής της τεσσαρακονθημέρου νηστείας των Χριστουγέννων, αλλά και πολλών αναφορών αυτών που ασχολούνται με τις εναλλακτικές αντορθόδοξες θεραπευτικές μεθόδους, για το τρόπο διατροφής τους και την αποχή από την κρεωφαγία, είναι σωστό να ειπωθεί ότι δεν πρέπει να θεωρούν κιόλας ότι τηρούν τη νηστεία της Εκκλησίας μας. Ακόμα και όταν θέλουν να τηρήσουν τις νηστείες της Εκκλησίας μας, η ευκολία της εναλλακτικής γι’ αυτούς ‘’συνέχειας’’, όσον αφορά την κρεωφαγία δεν λογίζεται το ίδιο, όπως αυτών που δεν ακολουθούν τις εναλλακτικές πλάνες. «Οι πνευματικοί άνθρωποι το κάνουνε για ψυχική ωφέλεια, για τον αληθινό Θεό», έλεγε ο Άγιος Πορφύριος.
Παρατηρούμε δυστυχώς κάποιους Ορθόδοξους Χριστιανούς, που ενώ για την άσκηση της θεσπισθείσας από την Αγία μας Εκκλησία νηστείας, είναι πολύ επιεικείς με τον εαυτό τους στο θέμα τούτο, για τις προτεινόμενες από τις εναλλακτικές δίαιτες, η ακρίβεια των εγγίζει όρια που προξενούν απορία.

«Χωρίς ἀρετή καί πόνο εἰς τήν πατρίδα καί πίστη εἰς τήν θρησκεία τους ἔθνη δέν ὑπάρχουν»


* «Στήκετε καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις»
(Β΄ Θεσ. Β΄: 15)

* «Ὅταν μοῦ πειράζουν τήν πατρίδα καί θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά ἐνεργήσω κι᾿ ὅ,τι θέλουν ἄς μοῦ κάνουν.... Κι᾿ ὅσο ἀγαπῶ τήν πατρίδα μου δέν ἀγαπῶ ἄλλο τίποτας.... Γλυκύτερον πρᾶμα δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν πατρίδα καί θρησκεία.... Χωρίς ἀρετή καί πόνο εἰς τήν πατρίδα καί πίστη εἰς τήν θρησκεία τους ἔθνη δέν ὑπάρχουν».

(Στρατηγοῦ Ἰωάν. Μακρυγιάννη)

* «Ἐγώ δουλεύω γιά τό Γένος».

(Ἅγ. Κοσμᾶς Αἰτωλός)

St Seraphim's cell. Τό κελί τοῦ Ἁγίου Σεραφείμ.


It looks MUCH cleaner and ordered now than it would have been in his lifetime. The saint was famous for keeping all sorts of logs and hundreds of candles everywhere in his cell. Also, his original icons are now in the monastery churches.
 
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/11/st-seraphims-cell.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/

30 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Ἀνδρέου Ἀποστόλου, Φρουμεντίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἀλεξάνδρου Μηθύμνης.

Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἀπόστολος ὁ Πρωτόκλητος

Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.
Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς.
Ἦταν ὅμως ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες ψυχές, ποὺ μελετοῦσαν τοὺς προφῆτες καὶ περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ὁ Ἀνδρέας μαζὶ μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Ἐὐαγγελιστὴ, ὑπῆρξαν στὴν ἀρχὴ μαθητὲς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, ποὺ βρισκόντουσαν στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη καὶ ὁ Πρόδρομος τοὺς ἔδειξε τὸν Ἰησοῦ καὶ τοὺς εἶπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οἱ δυὸ ἁπλοϊκοὶ ἐκεῖνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, ποὺ χωρὶς κανένα δισταγμὸ καὶ ἐπιφύλαξη ἀφήκαν ἀμέσως τὸν δάσκαλό τους καὶ ἀκολούθησαν τὸν Ἰησοῦ.

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

Περί ψυχῆς καί θεραπείας αὐτῆς, 2o μέρος



Λέγαμε μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ κάποια πράγματα σχετικά μέ τό ἐρώτημα, ἄν ὑπάρχουν προβλήματα ἀμιγῶς ψυχολογικά καί ἄλλα πού τά λέμε πνευματικά καί ἄν μπορεῖ ἕνας Χριστιανός νά προσλάβει κάτι ἀπό αὐτές τίς λεγόμενες ψυχοεπιστῆμες:ψυχολογία, ψυχοθεραπεία καί ψυχιατρική.
Εἴχαμε πεῖ πώς οἱ ὅροι εἶναι παραπλανητικοί. Ἡ ψυχιατρική εἶναι ἡ ἐπιστήμη πού ἀσχολεῖται μέ τό νευρικό σύστημα, ἑπομένως θά ἔπρεπε νά λέγεται νευροϊατρική, νευρολογία. Οἱ ψυχίατροι ἀσχολοῦνται μέσω τῆς ἐπιστήμης τους μέ τούς ἱστούς, τά νευρικά κύτταρα, τούς νευροδιαβιβαστές καί τίς δυσλειτουργίες πού ὑπάρχουν καί προσπαθοῦν νά τίς διορθώσουν μέ τά φάρμακα πού δίνουν. Αὐτό εἶναι σωστό. Ὁ ὅρος ὅμως εἶναι παραπλανητικός, γιατί, ὅταν κάποιος ἀκούει τήν λέξη «ψυχο-ιατρική», πηγαίνει ἐκεῖ γιά νά θεραπευτεῖ ἡ ψυχή του. Ἡ ψυχή ὅμως εἶναι ἀόρατη καί συνεπῶς δέν μπαίνει στό μικροσκόπιο καί ὁ μόνος πού μπορεῖ νά τήν προσεγγίσει εἶναι ὁ Θεός -ὡς Ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων πού λέμε στίς εὐχές- καί τό σῶμα Του, πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία.
Ἕνας ἀκόμα παραπλανητικός ὅρος εἶναι ὁ ὅρος «ψυχολογία» πού δέν ἰσχύει, γιατί ψυχολογία σημαίνει λόγος γιά ψυχή, ἀλλά οἱ ἴδιοι οἱ ψυχολόγοι ἀρνοῦνται τήν ὕπαρξη τῆς ψυχῆς. Ὁπότε γιά ποιά ψυχή μιλᾶνε; Οὐσιαστικά εἶναι ἕνας λόγος γιά συμπεριφορές, δηλαδή πῶς θά βοηθηθεῖ ἕνας ἄνθρωπος στό νά διορθώσει τήν συμπεριφορά του.

"Ὅταν σημάνει ἡ σάλπιγγα τῆς ἀναστάσεως, ὁ παράδεισος θά παρουσιάσει τίς ψυχές τῶν πολιτῶν τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε αὐτές νά ἑνωθοῦν ἔνδοξα μέ τά σώματά τους, τά ὁποῖα θά ζωοποιηθοῦν μόλις ἀκούσουν τή φωνή τοῦ Ὑιοῦ τοῦ Θεοῦ. " ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ


Όταν σημάνει η σάλπιγγα της αναστάσεως, ο παράδεισος θα παρουσιάσει τίς ψυχές των πολιτών του ουρανού, ώστε αυτές να ενωθούν ένδοξα μέ τα σώματά τους, τά οποία θα ζωοποιηθούν μόλις ακούσουν τη φωνή του Υιού του Θεού. Τότε καί ο άδης θα παρουσιάσει τούς νεκρούς, πού κρατά δέσμιους, γιά την τελική φοβερή Κρίση καί καταδίκη τους. Μετά την αναγγελία της αποφάσεως του Κριτή, η μακαριότητα των δικαίων θα πολλαπλασιαστές καθώς επίσης καί ο κολασμός τών αμαρτωλών, πού θα επιστρέψουν στον άδη.
Οι δίκαιοι, μετά την ανάσταση, «θα είναι όπως οι άγγελοι στον ουρανό», σύμφωνα μέ τη μαρτυρία του Κυρίου. Ο Ίδιος, προαναγγέλλοντας τη δευτέρα παρουσία Του καί την τελική Κρίση του κόσμου, γνωστοποίησε ότι στούς δικαίους, πού θα τοποθετηθούν στα δεξιά Του, θα πει: «Ελάτε, οι ευλογημένοι απ’ τόν Πατέρα μου, κληρονομήστε τη βασιλεία πού σάς έχει ετοιμαστεί απ' την αρχή του κόσμου».

Περί πικροῦ θανάτου τῆς ἁμαρτωλῆς γυναίκας. Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς


Περί πικρού θανάτου της αμαρτωλής γυναίκας

Μάς διηγείται μία χωριάτισσα από το Βάλιεβο περί του θανάτου της γειτόνισσάς της. Το σπίτι των Ζίβανιτς είναι πλούσιο καί μέ καλή φήμη στήν κοινωνία. Όμως κανένας δεν ήθελε ν’ ακούει γιά τό Θεό ούτε γιά την ψυχή. Ούτε στήν εκκλησία πήγαιναν, ούτε νήστευαν, ούτε ελεημοσύνη μοίραζαν. Τίς μέρες αυτές πέθανε σ’ αυτό τό σπίτι η γυναίκα Α. Ο θάνατός της είναι γιά διήγημα όπως κι όλη της η ζωή ήταν γιά διήγημα. Σα νέα κυνηγούσε πολλούς άνδρες. 
Ζούσε μέ τόν κουνιάδο της ο οποίος κατόπιν αυτοκτόνησε εξαιτίας της. Μέ τό σύζυγό της δε μιλούσε τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Μόνη της έλεγε, πώς πίεζε καί δηλητηρίαζε τά παιδιά μέσα της, γιά να μη γεννά. Ο σύζυγός της πέθανε τη Μεγάλη Δεύτερα φέτος. Εκείνη δεν ήθελε να τόν πλησιάσει κατά τή διάρκεια της αρρώστιας του, αν καί της έλεγα κι εγώ καί πολλοί άλλοι, ότι θα έπρεπε να επισκεφτεί τόν ετοιμοθάνατο σύζυγό της καί να τόν αποχαιρετίσει. Στο νεκροκρέβατο ο σύζυγος την καταράστηκε: Να δώσει ο Θεός να σαπίσει μέσα στις πληγές της! Καί όντως αμέσως μετά τό θάνατο του άνδρα της η Α. αρρώστησε. 

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ.Σεραφείμ τοποθετεῖται ἐπί τοῦ τελικοῦ Δελτίου Τύπου τῆς Ἱεραρχίας


Ο Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ.Σεραφείμ τοποθετείται επί του τελικού Δελτίου Τύπου της Ιεραρχίας

Κατόπιν της σημερινής τηλεφωνικής επικοινωνίας του Ιστολογίου (katanixis.blogspot.gr) με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων κ.Σεραφείμ, δημοσιεύουμε την τοποθέτησή Του επί του Δελτίου Τύπου της 2ας Συνεδρίας της εκτάκτου Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, 24 Νοεμβρίου 2016. Υπενθυμίζουμε οτι στη δεύτερη ημέρα της εκτάκτου Συγκλήσεώς της, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό την Προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου, εξέδωσε το Δελτίο Τύπου που αναστάτωσε, απογοήτευσε και εξόργισε το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Εκκλησίας με την απόφαση που έλαβε σύμφωνα με την ανακοίνωση:
Δεύτερη Συνεδρία της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος(24/11/2016) 
……………………..
Εν κατακλείδι, μετά από Εισήγηση του Μακαριωτάτου Προέδρου, η οποία έγινε ομόφωνα αποδεκτή, τονίζεται η, μετά την ενδελεχή και λεπτομερή ενημέρωση του Σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, επιβεβαίωση της ενότητός Της, και αποφασίσθηκε η έγκριση των προτάσεων της Εισηγήσεως, καθώς και η μελέτη και όλων των κειμένων που υπεβλήθησαν, από την Δ.Ι.Σ., ώστε να συνταχθεί ανακοινωθέν προς ενημέρωση του ιερού κλήρου και του λαού……

π. Ἀρσένιος Σκήτης Κουτλουμουσίου: Ἡ αὐτομεμψία στήν ἐν Χριστῷ ζωή μας


Αποτέλεσμα εικόνας για ΣΚΗΤΗ ΚΟΥΤΛΟΥΜΟΥΣΙΟΥ

Η αυτομεμψία στην εν Χριστώ ζωή μας
 
Αρσένιος Μοναχός
 

Οι Άγιοι πατέρες της Εκκλησίας μάς λένε πως το να πέσει ο άνθρωπος στην αμαρτία είναι ανθρώπινο, αλλά το να παραμένει συνεχώς στην αμαρτία εκουσίως είναι δαιμονικό και κολάσιμο. Η λέξις αμαρτία σημαίνει ο εκούσιος εκτροχιασμός από το στόχο, σημαίνει εκούσια αποτυχία, επίσης αμαρτία σημαίνει το να πράττει ο άνθρωπος παν ότι μισεί ο Τριαδικός Θεός μας. Για οποιαδήποτε αμαρτία που πράττει ο άνθρωπος έχει ο ίδιος την ευθύνη εξ' ολοκλήρου. Ο εχθρός διάβολος δεν έχει καμία εξουσία να σπρώξει στην αμαρτία τον άνθρωπο και ειδικά τον ορθόδοξο χριστιανό, αλλά το μόνο που μπορεί να κάνει κι έχει το ελεύθερο είναι να προσβάλει το νου μας με πονηρές σκέψεις και φαντασίες. Όμως εάν στην πρώτη προσβολή που μας κάνει ο διάβολος εμείς δεν υπακούσουμε, τότε δεν κινδυνεύουμε να πράξουμε την αμαρτία που είναι ο στόχος του πονηρού. 
Αν όμως δεχθούμε την προσβολή που είναι μια πονηρή σκέψη για ένα πράγμα, τότε σιγά-σιγά οδηγούμαστε στην διάπραξη της αμαρτίας. Άρα λοιπόν, ο ίδιος ο άνθρωπος έχει πλήρη την ευθύνη της αμαρτίας που διέπραξε, κανείς δεν τον ανάγκασε.

Ὑπῆρξε ὄντως ὁ Χριστός ἤ μήπως εἶναι ἕνας μῦθος;


Αποτέλεσμα εικόνας για χριστοςΓια την ύπαρξη του Χριστού δεν έχουμε μόνο πληροφορίες από τα Ευαγγέλια, όπου οι ευαγγελιστές γράφουν αυτά που είδαν ή άκουσαν από αυτόπτες μάρτυρες για το Χριστό, αλλά και από εξωχριστιανικές πηγές του πρώτου μ. Χ. αιώνα. Οι Ρωμαίοι ιστορικοί Σουετώνιος και Τάκιτος αναφέρουν για το Χριστό. Ο Ιουδαίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος και το ιουδαϊκό Ταλμούδ* επίσης ομιλούν για την ύπαρξη του Χριστου.
Οι  ευαγγελιστές, που έγραψαν για το Χριστού, θυσιάστηκαν γι’ Αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι Τον είδαν να θαυματουργεί και να εμφανίζεται αναστημένος. Αλλιώς, για ένα ψέμα πώς θα θυσίαζαν τη ζωή τους;

Κύριε, φώτισε τά αἰσθητήρια τῆς ψυχῆς μου


Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού
 
Μπροστά στις θύρες του ναού Σου βρίσκομαι και δεν έπαψα να σκέφτομαι το κακό. Αλλά συ, Χριστέ ο Θεός, που δικαίωσες τον τελώνη και ελέησες την Χαναναία, και άνοιξες στο ληστή τις θύρες του Παραδείσου, άνοιξε τα σπλάγνα της φιλανθρωπίας Σου και δέξαι με που προσέρχομαι και σ' αγγίζω με ευλάβεια, όπως δέχθηκες την πόρνη και την αιμορροούσα. 
Η μια, μόλις ακούμπησε τα δάχτυλά της στο κράσπεδο του χιτώνα Σου, γιατρεύτηκε αμέσως απ' την πολυχρόνια αρρώστια της. 

Τό σῶμα γερνᾶ...


http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2016/11/blog-post_42.html
 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

29 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Παραμόνου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ 370, Φιλουμένου, Νικολάου Ὁσίου, Ἰωάννη Ἱερομάρτυρα, τῶν Ἁγίων ἔξι Μαρτύρων, Οὐρβανοῦ, Διονυσίου Ἐπισκόπου, Παγκοσμίου Ὁσίου, Πιτυροῦν Ὁσίου, Οὐαλερινοῦ, Φαιδροῦ, Μάρκου Ὁσίου, Νεκταρίου Ὁσίου, Φιλουμένου Νέο-ἱερομάρτυρα, Brendan, Ἀνάμνηση Ἐγκαινίων Ναοῦ Σεργίου καὶ Βάκχου.

Ὁ Ἅγιος Παράμονος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ 370 σὺν αὐτῷ Μάρτυρες

Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν.
Τότε λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος. Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους.
Ὁ Ἀκυλίνος, ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν στάση τους, διέταξε νὰ τοὺς σκοτώσουν. Ὅρμησαν ἐναντίον τους οἱ στρατιῶτες, καὶ κτυπώντας τους μὲ τὶς λόγχες, καταξέσχισαν τὰ σώματά τους. Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα παρέδωσαν ὅλοι τὴν γενναία ψυχή τους στὸ στεφανοδότη Χριστό.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

«Ἡ Μετάνοια κατά τήν Ὀρθόδοξη Παράδοση»,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



Εὐλογεῖτε, καλησπέρα σας. Θέλω νά εὐχαριστήσω τόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό πού μέ ἀξιώνει νά εἶμαι ἀνάμεσά σας καί νά μιλᾶμε γιά τή μετάνοια. Νά εὐχαριστήσω τόν Μακαριότατο Ἀρχιεπίσκοπο γιά τήν ἄδεια καί τόν Σεβασμιότατο Ἐδέσσης γιά τήν εὐλογία του.
«Μετανοεῖτε. ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν» (Ματθ. 4,17). Ὁπωσδήποτε ὅλοι μας ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί γνωρίζουμε ὅτι αὐτό ἦταν τό πρῶτο κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ μας γιά μετάνοια. Τό ἴδιο ἀκριβῶς ἦταν καί τό κήρυγμα τοῦ Προδρόμου τοῦ Χριστοῦ μας, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. «Μετανοεῖτε. ἤγγικε γάρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν» (Ματθ. 3,2). Προέτρεπαν δηλαδή τούς ἀνθρώπους νά ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς καί θέασης τῶν πραγμάτων, νά ἀλλάξουν νοῦ καί νά προσανατολιστοῦν στόν Χριστό.
Σήμερα, δυστυχῶς, ὑπάρχει καί ἕνα ἀντικήρυγμα πού λέει νά μήν ἀκοῦμε λόγους μετανοίας. Ὑπάρχουν κάποιοι πού λένε: - Ποιός εἶσαι ἐσύ πού θά μᾶς πεῖς γιά τό πῶς θά μετανοήσουμε; Αὐτός, ὅμως, πού μιλάει γιά μετάνοια, δέν χρησιμοποιεῖ δικά του λόγια, βασίζεται στό κήρυγμα τοῦ Χριστοῦ μας καί αὐτό τό κήρυγμα πρέπει κι ἐμεῖς ὡς ἔσχατοι διάκονοι νά τό ἀναπαράγουμε.

«Ἔχασες κάτι, μήν λυπᾶσαι. Βρῆκες, μήν χαίρεσαι ὑπερβολικά ἀλλά πάντα νά εὐχαριστεῖς τόν Θεό....»


Ἁγίου Σεραφείμ τῆς Βίριτσα

Μιά μέρα στό σπίτι του μπῆκε ληστής, ὁ ὁποῖος πῆρε ὅτι πιό πολύτιμο ὑπῆρχε καί τά ἔβαλε μέσα σ᾿ ἕνα σάκο. Καθώς ἔβγαινε ἀπό τό σπίτι ὁ σάκος ἄνοιξε καί ὅλο τό περιεχόμενο του ἔπεσε κάτω στό δρόμο. Ὁ ληστής ἄρχισε βιαστικά νά μαζεύει τά πράγματα. Ἐκείνη τήν ὥρα γύρισε ὁ Βασίλειος (π. Σεραφείμ τῆς Βίριτσα). Πλησίασε τόν κακοῦργο καί ἄρχισε νά τόν βοηθᾶ.

«Εἶμαι ὁ Γέρων Πορφύριος παιδί μου, κάνε μία βόλτα στή θάλασσα καί ἀφοῦ ἡρεμήσεις γύρισε πάλι πίσω καί θά τά ποῦμε»


Ομιλεί ο Καθηγητής Γεώργιος Κρουσταλάκης
 
Ένας φίλος μας, ηθοποιός, νομικός από την Κωνσταντινούπολη βρίσκεται σε απόγνωση. Μου το διηγείται ο ίδιος. Και εκεί που βρίσκεται -είναι στο Παλαιό Φάληρο- έχει χάπια για να αυτοκτονήσει. Ακούει το τηλέφωνο.
– Είμαι ο Γέρων Πορφύριος παιδί μου.
Δεν τον ήξερε ποτέ. Πήρε το τηλέφωνο!! Που τον βρήκε ο Γέροντας!! Με την προσευχή επικοινωνούσε με τους ανθρώπους.
– Είμαι ο Γέρων Πορφύριος παιδί μου, κάνε μία βόλτα στη θάλασσα και αφού ηρεμήσεις γύρισε πάλι πίσω και θα τα πούμε.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Ἡ Πανορθόδοξη Συνεργασία θά ἀνθίσει ὅταν ξεπεραστεῖ ἡ βαθύτερη αἰτία τῶν διαιρέσεων


Η Πανορθόδοξη Συνεργασία θα ανθίσει όταν ξεπεραστεί η βαθύτερη αιτία των διαιρέσεων
Συνέντευξη με τον Πρωτοπρεσβύτερο Πέτρο Χιρς, από τον Sergei Chapnin για το περιοδικό "Λοδκα" (Μόσχα) http://lodka.sreda.org/
1) Πώς αξιολογείτε, σε γενικές γραμμές, τα αποτελέσματα της Πανορθόδοξης Συνόδου’; Ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας; Δυστυχώς, η αποτυχία αυτής της Συνόδου προκαθορίστηκε από την αντι-συνοδική, ανορθόδοξη μεθοδολογία, η οποία ακολουθήθηκε πριν από τη Σύνοδο και εφαρμόστηκε στη διάρκειά της.
Δεν ακολουθήθηκε ούτε εκφράστηκε η Οδός και η Αλήθεια του Κυρίου μας και των Οικουμενικών Συνόδων (ιδίως σε ο,τι αφορά την εκκλησιολογία).
Παραδείγματος χάριν, παρακολουθήσαμε τις αναθεωρήσεις της τελευταίας στιγμής στο προβληματικό κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον υπόλοιπο κόσμο» και την απόκρυψη των προτεινόμενων κειμένων - όχι μόνον από τους πιστούς, αλλά και από τις Τοπικές Συνόδους - και τη μη κοινοποίησή τους, παρά μόνον αφότου ανακοινώθηκαν οι ημερομηνίες διεξαγωγής της Συνόδου, προετοιμάζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο το έδαφος για την τελική αποχώρηση αρκετών Τοπικών Εκκλησιών. Επιπλέον, περιφρονήθηκε τόσο η ανάγκη εγκρίσεως της «Συνόδου της Κρήτης» από τις Τοπικές Συνόδους, όσο και περιφρόνηση των αντιρρήσεων των Εκκλησιών της Γεωργίας και της Αντιοχείας.

Οἱ θλίψεις (Μέρος Γ')


Γ. Καρποί των θλίψεων

Όλοι οι πιστοί θα περάσουν από το καμίνι των θλίψεων. Άλλοι θα συναντήσουν περισσότερες και ιδίως οι φυγόπονοι, οι αποφεύγοντες τις θλίψεις (…), οι υπερήφανοι και οι εγωϊστές, και άλλοι λιγότερες, οι ταπεινοί και οι οικειοθελώς συμμετέχοντες με τη ζωή και τις επιλογές τους στις θλίψεις του
Χριστού. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως μπορούν οι θλίψεις να γίνουν αφορμή για πνευματικούς αγώνες και θείες ευλογίες, εφ’ όσον αντιμετωπίζονται σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου και τη σοφία των Αγίων Πατέρων. Οι βιβλικές και πατερικές αναφορές για τους πνευματικούς καρπούς που μπορεί να προέλθουν από την αξιοποίηση των θλίψεων είναι πολλές.

«Τά μοναστήρια στά μαῦρα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, φύλαξαν καί τήν πίστη καί τήν πατρίδα»


Αποτέλεσμα εικόνας για ὁ Παπουλάκος
.... Ἀπό τήν ὥρα πού ψευτίσει ἡ ζυγαριά, τό πνέμα τοῦ ἀνθρώπου ὑποδουλώνεται καί δουλεύει τό διάβολο. Λευτερωθήκαμε ἀπό τόν ἀγαρηνό καί πρώτη μας πράξη στό δρόμο τῆς λευτεριᾶς ἤτανε νά κλείσουμε τό στόμα τῆς ἀλήθειας. Νά ψευτίσουμε τή ζυγαριά τῆς πίστης. Νά λησμονήσουμε πώς τά μοναστήρια, στά μαῦρα χρόνια τῆς σκλαβιᾶς, φυλάξανε καί τήν πίστη καί τήν παιδεία, καί πώς ὅσοι μάθανε γράμματα στά μοναστήρια τά μάθανε. Ἐκεῖ πρωτοσυλλάβησε τό χωριατόπουλο καί κεῖ ἀκόνισε τό νοῦ του ὁ γραμματισμένος. Λίγο ὁ μακαρίτης ὁ κυβερνήτης, λίγο ἡ ἀντιβασιλεία, λίγο οἱ προεστοί, λίγο οἱ δεσποτάδες, ὅλοι τους βοηθήσανε τό κράτος νά γίνει ἡ κεφαλή τῆς ἐκκλησίας.

Ψηφιοποιημένα βιβλία Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως

«Εἴθε τό ὕδωρ τό ζῶν τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά πληρώσει τήν καρδιά μου·....»


Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν»
(Ἰωαν. Ιζ΄ : 3).

«Εἴθε τό ὕδωρ τό ζῶν τοῦ Παναγίου Πνεύματος νά πληρώσει τήν καρδιά μου·

28 Νοεμβρίου Συναξαριστής. Στεφάνου Ομολογητή, Ανδρέα, Πέτρου, Άννας Οσιομάρτυρος, Των Αγίων Βασιλείου, Στεφάνου, Ιωάννη, Γρηγορίου και Γρηγορίου οι συν Στεφάνω μαρτυρήσαντες, Ειρηνάρχου και οι συν αυτώ επτά γυναίκες, των Αγίων Τιμοθέου και Θεοδώρου και οι συν αυτών μαρτυρήσαντες, Ρωμανού Επισκόπου.

Ὁ Ὅσιος Στέφανος ὁ Ὁμολογητής ὁ Νέος

Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του, Ἰωάννης καὶ Ἄννα, τὸν ἀνέθρεψαν κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο. Ὅταν μεγάλωσε, μορφώθηκε ἀρκετὰ καὶ ἀργότερα ἀναδείχθηκε ἡγούμενος στὸ περίφημο ὄρος τοῦ Ἁγίου Αὐξεντίου.
Ὅταν ξέσπασε ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὄχι μόνο δὲ συμμορφώθηκε μὲ τὶς αὐτοκρατορικὲς διαταγές, ἀλλὰ καὶ χαρακτήρισε αἱρετικοὺς τοὺς εἰκονομάχους βασιλεῖς.
Καταγγέλθηκε στὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Κοπρώνυμο, ὁ ὁποῖος ἤλπιζε μὲ τὴν προσωπική του ἐπιβολή, ὅταν τὸν ἔφερνε μπροστά του, νὰ δαμάσει τὸ φρόνημα τοῦ Στεφάνου. Συνέβη ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ὁ Στέφανος, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους μὲ «πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», δηλαδὴ μὲ πολλὴ παρρησία καὶ θάρρος στὸ νὰ διακηρύττει τὴν πίστη ποὺ ὁμολογοῦν ὅσοι εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἤλεγξε αὐστηρὰ κατὰ πρόσωπο τὸν Κοπρώνυμο. Αὐτὸς τότε τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακὴ καὶ μετὰ ἀπὸ μέρες διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν.

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἡ στενοχώρια καί ἡ ἀληθινή ἐλευθερία, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης



Λέγαμε τήν προηγούμενη φορά, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Γέροντα, γιά τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί πόσο ὁ ἄνθρωπος ἠρεμεῖ καί ἐλευθερώνεται ὅταν ἀναζητεῖ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, κάνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τά δέχεται ὅλα ὡς θέλημα Θεοῦ, ὡς ἀπό Θεοῦ. Πράγματι ὅλα γίνονται εἴτε κατά εὐδοκία, εἴτε κατά παραχώρηση τοῦ Θεοῦ. Δέν ὑπάρχει δυαρχία, δηλαδή δύο ἀρχές στόν κόσμο, ἡ ἀρχή τοῦ καλοῦ καί ἡ ἀρχή τοῦ κακοῦ, ὅπως πρεσβεύουν οἱ ἀνατολικές θρησκεῖες κ.λ.π. Μία εἶναι ἡ ἀρχή καί ἡ ἀρχή εἶναι ὁ Θεός. «Ἐγώ εἰμι τό Α καί τό Ω, ἐγώ εἶμαι ἡ ἀρχή καί τό τέλος τῶν πάντων» (Ἀποκ. 1,8). Ὅποιος λοιπόν πιστεύει ὀρθόδοξα, δέν ἔχει νά φοβηθεῖ κανένα κακό καί κανέναν ἄρχοντα τοῦ κακοῦ, κανέναν δαίμονα καί κανέναν διάβολο, γιατί ὅλα εἶναι κάτω ἀπό τήν στοργική πρόνοια, τήν ἀγάπη, τή φροντίδα καί τή θέληση τοῦ Θεοῦ. Ἑπομένως αἰσθήματα ὅπως στενοχώρια, φοβία, ἄγχος ἤ ἀνασφάλεια εἶναι ἀδικαιολόγητα γιά ἕναν πιστό καί ὅπως ἔχουμε πεῖ εἶναι ἀποτελέσματα τῆς ἀπιστίας μας.

«Ἡ καινούργια ἐπιδρομή εἶναι χειρότερη ἀπό τοῦ Ἰμπραήμ»


Αποτέλεσμα εικόνας για ὁ Παπουλάκος
Μόνο ὅσοι δέ διάβασαν τή «Διακήρυξη περί Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας» μονάχα αὐτοί δέν κατάλαβαν πώς τήν εἶχε γράψει ὁ ἴδιος ὁ σατανᾶς μέ τό χέρι τοῦ Φαρμακίδη... Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἀνακηρύσσοντας ἀρχηγό της τό Βασιλέα, ὥριζε κεφαλή της ἕναν λαϊκό κι ἕναν ἀλλόθρησκο. Αὐτός ἀποθέτει σέ πενταμελῆ σύνοδο τήν ἄσκηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας, αὐτός τή διορίζει κι αὐτός τήν παύει αὐτή τή σύνοδο ἄν δέν τ᾿ ἀρέσει κι αὐτός εἶναι ὁ κυρίαρχος κι ὁ ἀρχηγός τῆς ἐκκλησίας.

Φλόγες βγάζαν τά μάτια τοῦ Κοσμᾶ Φλαμιάτου κι ἔτρεμεν ἡ φωνή καί τά χέρια του.

«Γέροντα Πορφύριε, χτές πῆγα στόν νευρολόγο καί πῆρα χάπια, διότι ἔχουν σπάσει τά νεῦρα μου»


Μου είπε ο Γέροντας ότι κάποτε πήγε μια γυναίκα και τον ρώτησε : Τι να κάνω Γέροντα με την κόρη μου; Είναι πολύ νευρική και μαλώνουμε. Έχουν σπάσει και μένα τα νεύρα μου και πήγα στο γιατρό και μου έδωσε ηρεμιστικά, αλλά δεν κάνουν τίποτε.
Εγώ της είπα: 
Η κόρη σου έχει δαιμόνιο και για αυτό θυμώνει. Μα τι λέτε Γέροντα, μου λέει αυτή, κι εγώ που θυμώνω δαιμόνιο έχω; Βεβαίως της λέω, έχεις, όπως και εγώ όταν θυμώνω έχω δαιμόνιο μέσα μου.

"Ἄν στήν Ἐκκλησία δέν λειτουργῆ σωστά ἡ Σύνοδος τότε, ἐνῶ μιλοῦμε γιά ὀρθόδοξο πνεῦμα, ἔχουμε παπικό"


Ἀπό τό βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α´, Μέ πόνο καί ἀγάπη γιά τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, ἔκδ. Ἱερόν Ἡσυχαστήριον «Εὐαγγελιστής Ἰωάννης ὁ Θεολόγος», Σουρωτή, Θεσσαλονίκης, 2002, σσ. 329-330.
 
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία πάντα λειτουργοῦσε μέ Συνόδους. Τό ὀρθόδοξο πνεῦμα εἶναι νά λειτουργῆ ἡ Σύνοδος στήν Ἐκκλησία καί ἡ Γεροντική Σύναξη στά Μοναστήρια. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος καί ἡ Σύνοδος νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἡγούμενος ἤ ἡ ἡγουμένη καί τό ἡγουμενοσυμβούλιο νά ἀποφασίζουν μαζί. Ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἶναι πρῶτος μεταξύ ἴσων. Καί ὁ πατριάρχης δέν εἶναι πάπας· ἔχει τόν ἴδιο βαθμό μέ τούς ὑπόλοιπους ἱεράρχες. Ἐνῶ ὁ πάπας ἔχει ἄλλο βαθμό —κάθεται ψηλά καί τοῦ φιλοῦν τό πόδι!— ὁ πατριάρχης κάθεται μαζί μέ τούς ἄλλους ἱεράρχες καί συντονίζει. Καί ἕνας ἡγούμενος ἤ μία ἡγουμένη σέ σχέση μέ τούς προϊσταμένους εἶναι πάλι πρῶτοι μεταξύ ἴσων.

Οἱ θλίψεις (Β' Μέρος)


Αποτέλεσμα εικόνας για χριστος εσταυρωμενος

Β. Η θλίψη αναπόφευκτο στοιχείο της χριστιανικής ζωής

Έτσι δέχτηκαν οι Άγιοι στη ζωή τους τις θλίψεις: σαν φάρμακο θεϊκό, πιστεύοντας ότι τίποτε δε γίνεται χωρίς την Πρόνοια του Θεού. Φάρμακο που γιατρεύει την αρρώστια της αμαρτίας.
Οι θλίψεις δηλ. πρέπει να θεωρούνται φυσική απόδειξη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος το τονίζει με σαφήνεια: «δια πολλών θλίψεων δει ημάς εισελθείν εις την Βασιλείαν του Θεού» (Πραξ. Ιδ΄, 22). Οι θλίψεις του πιστού είναι συνάρτηση με τη διακαή επιθυμία του να ζήσει την εν Χριστώ ζωή. Συμμετοχή στη ζωή του Χριστού σημαίνει συμμετοχή στις θλίψεις Του («ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν» Ιω. ιε΄, 20) και οι θλίψεις είναι όρος απαραίτητος για να γίνει δυνατή η είσοδός μας στη Βασιλεία του Θεού.
«Και πως θα μπορέσω, ρωτάει κάποιος, τον ι. Χρυσόστομο, να μην απογοητευτώ, όταν υποφέρω;» Και ο Άγιος απαντάει: «Αν κατανοήσεις ότι, είτε το θέλεις είτε δεν το θέλεις, θα υποφέρεις τον πόνο. Αν τον υποφέρεις με ευχαρίστηση, πολλά θα κερδίσεις. Αν όμως τον περνάς με απελπισία, με ανησυχία και βλασφημίες, ούτε τις θλίψεις θα λιγοστέψεις, αλλά και μεγαλύτερο τον καταποντισμό και την απογοήτευσή σου θα κάνεις». Έτσι αντιμετώπισαν τις θλίψεις οι σωστοί χριστιανοί και γι’ αυτό τις αγάπησαν.

Δημοφιλείς αναρτήσεις τίς τελευταίες 7 ημέρες