Διηγείται ο πρωτοπρεσβύτερος Δανιήλ Σίλιακ: “Ήμουν στό στρατόπεδο συγκέντρωσης του
Νεζιντέρ με τόν παπά Τσέντα Τσακάρεβιτς. Γιά πολύ καιρό ήμασταν φυλακισμένοι
καί υποφέραμε. Μία νύχτα, παραμονή Κυριακής, ονειρεύτηκα ότι άνοιξε η πόρτα του
στρατώνα μας καί μπήκε ένα αγόρι. Έβγαλε ένα σημειωματάριο απ’ την τσέπη,
έσκισε ένα φύλλο καί φώναξε δυνατά: «ο Δανιήλ Σίλιακ καί ο Τσέντα Τσάρεβιτς,
είναι εδώ;». «Εδώ είμαστε», απάντησα εγώ. «Πάρτε αμέσως τά πράγματά σας καί
πηγαίνετε στο διοικητήριο να λάβετε τίς αποφάσεις• είστε ελεύθεροι». Ξύπνησα κι
έκανα τό σταυρό μου.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου