Ἦταν
ὑπόδουλοι, ἀλλὰ δὲν ἦταν δοῦλοι. Ἦταν σκλαβωμένοι, μὰ δὲν ἔγιναν σκλάβοι ποτέ. Ἦταν
ταπεινοὶ καὶ καταφρονεμένοι, εἶχαν ὅμως ὑπέροχο καὶ ὑψηλὸ φρόνημα καὶ ἀρχοντικὴ
καρδιά. Ἦταν φτωχοί, μὰ πλούτιζαν τὸν κόσμο.
Δὲν
εἶχαν πτυχία, διδακτορικὲς διατριβές, τίτλους καθηγεσίας· εἶχαν ὅμως τὴν ἀληθινὴ
θεολογία. Ἦταν ζυμωμένοι μὲ τὴν Παράδοση. Ἦταν φορεῖς τῆς ἀλήθειας τῶν
Πατέρων, τῶν Ἀποστόλων, τοῦ Εὐαγγελίου.
Ἦταν
ἀληθινοί.
Οἱ
Πατριάρχες καὶ οἱ Ἐπίσκοποι τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας. Τῆς σκοτεινῆς
περιόδου τῆς δουλείας.
Κι
ὅταν δέχθηκαν τὴ μεγάλη πρόκληση, δὲν δίστασαν!
Οἱ
μικροί, οἱ φτωχοί, οἱ ἀδύναμοι, οἱ διωγμένοι καὶ περιφρονούμενοι καὶ
καταπιεζόμενοι εἶπαν τὸ μεγάλο ΟΧΙ!
ΟΧΙ
στὸν παποκράτορα, τὸν δίκερο γίγαντα τῆς Ρώμης, ὅπως τὸν ἀποκαλεῖ ὁ ἅγιος
Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης. Δίκερο, διότι διεκδικεῖ διπλὴ ἐξουσία: πολιτικὴ καὶ ἐκκλησιαστική.
Ἀλλὰ δίκερο καὶ διότι ἐνσαρκώνει τὸ δίκερο θηρίο τῆς «Ἀποκαλύψεως», ποὺ ἐμφανίζεται
μὲ προσωπεῖο ἀρνιοῦ, ἀλλὰ εἶναι δράκων, καὶ τὸ ὁποῖο πείθει τοὺς λαοὺς νὰ
προσκυνήσουν τὸν Ἀντίχριστο ὡς Χριστό (Ἀποκ. ιγ΄ [13] 11-18).
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου