Οἱ
ἅ γιοι Θε ο πά το ρες Ἰ ω α κεὶμ καὶ
Ἄν να (9 Σε πτ.) ἀ νή κουν στὰ ἅ για
ἀν δρό γυ να τῆς Ἱ ε ρᾶς Ἱ στο ρί ας.
Μὲ τὴ θε ο σέ βεια ποὺ τοὺς δι έ κρι νε
ἀ ξι ώ θη καν νὰ γί νουν οἱ κα τὰ σάρ κα
προ πά το ρες (οἱ παπ ποῦ δες δη λα δὴ)
τοῦ Χρι στοῦ. Κι ὅ μως οἱ εὐ λα βεῖς
αὐ τοὶ ἄν θρω ποι εἶ χαν γε ρά σει
χω ρὶς νὰ ἀ πο κτή σουν τέ κνα. Ἡ βα θειά
τους ἐ πι θυ μί α ἔ με νε ἀ νεκ πλή ρω τη.
Ὁ
Θε ὸς ἤ θε λε ὅ λα τὰ πε ρι στα τι κὰ
ποὺ ἀ φο ροῦ σαν τὴν ἐν σάρ κω ση τοῦ
Υἱ οῦ του νὰ γί νουν μὲ τρό πο θαυ μα στό.
Ὅ ταν λοι πὸν εἶ χε ἐ κλεί ψει κά θε
φυ σι κὴ δυ να τό τη τα γιὰ ἀ πό κτη ση
παι διοῦ, ἀ φοῦ ἡ Ἄν να ἦ ταν σχε δὸν
ἑ ξήν τα χρο νῶν, ὁ Θε ὸς ἀ να τρέ πει
τοὺς φυ σι κοὺς νό μους καὶ τοὺς
χα ρί ζει αὐ τὸ ποὺ δι α κα ῶς
ἐ πι θυ μοῦ σαν: τὴ θυ γα τέ ρα ποὺ θὰ
γι νό ταν «ἡ
πάν των χα ρά»,
ἡ μη τέ ρα τοῦ Υἱ οῦ τοῦ Θε οῦ.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου