Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΑΘΥΜΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΡΑΘΥΜΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Νά μήν προσκυνᾶμε τήν ἀνάπαυση (Ἁγιος Παϊσιος ὁ Ἁγιορείτης)


- Όταν, Γέροντα, λέω: «Τόσο μπορώ να δουλέψω, αυτή είναι η αντοχή μου», από φιλαυτία το λέω;
- Όσο κάθεται κανείς, τόσο χαλαρώνει∙ όσο δουλεύει, τόσο δυναμώνει. Εκτός που διώχνει την μούχλα με την δουλειά, βοηθιέται και πνευματικά.
Ο σκοπός είναι να φθάση να χαίρεται ο άνθρωπος περισσότερο από την κακοπάθεια παρά  από την καλοπέραση. Αν ξέρατε πώς ζουν μερικά γεροντάκια εκεί στο Άγιον Όρος, αλλά και τί χαρά νιώθουν!
Να, ένα γεροντάκι, που έμενε μόνο του ένα χιλιόμετρο πιο πέρα από το Καλύβι μου, τί αυταπάρνηση είχε! Το Καλύβι του ήταν ψηλά, σε ένα πολύ απότομο μέρος, και το καημένο αρκουδώντας κατέβαινε από το μονοπάτι για να πάη σε ένα άλλο γεροντάκι πιο κάτω, όταν χρειαζόταν κάτι. Ήθελαν να το πάρουν στο γηροκομείο, αλλά δεν δεχόταν, και όλοι μετά έλεγαν: «αυτός είναι πλανεμένος», γιατί καθόταν μόνος του εκεί. Μια μέρα που ήρθε στο Καλύβι, μου είπε για ποιόν λόγο δεν ήθελε να φύγη: Όταν ζούσε ο Γέροντάς του, το Καλύβι τους δεν είχε ναό και εκείνος παρακαλούσε τον Γέροντά του να κάνουν ναό. «Ας κάνουμε ναό, του είπε τελικά ο Γέροντάς του, αλλά μετά δεν πρέπει ποτέ να φύγης από ‘δω, γιατί θα μένη στο Ιερό ο Φύλακας Άγγελος και δεν κάνει να τον αφήσης μόνον». Τότε αυτός του υποσχέθηκε ότι θα μείνη για πάντα στο Καλύβι, και έτσι έκαναν τον ναό. Τελευταία είχε γκρεμισθή και το Κελλί του και έμενε μέσα στην εκκλησία∙ κοιμόταν σε ένα στασίδι.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

Σήμερον...


«Σήμερον τῷ σταυρῷ προσήλωσαν Ἰουδαῖοι τόν Κύριον, τόν διατεμόντα τήν θάλασσαν ῥάβδῳ καί διαγαγόντα αὐτούς ἐν ἐρήμῳ. Σήμερον τῇ λόγχῃ τήν πλευράν αὐτοῦ ἐκέντησαν, τοῦ πληγαῖς μαστίξαντος ὑπέρ αὐτῶν τήν Αἴγυπτον, καί χολήν ἐπότισαν τόν μάννα τροφήν αὐτοῖς ὀμβρήσαντα».
Σήμερα οἱ Ἰουδαῖοι κάρφωσαν στό σταυρό τόν Κύριο, πού διαχώρησε τή θάλασσα (τήν Ἐρυθρά) μέ ράβδο καί διαπέρασε αὐτούς στήν ἔρημο. Σήμερα τρύπησαν μέ λόγχη τήν πλευρά ἐκείνου, πού γιά χάρη τους μαστίγωσε μέ συμφορές τήν Αἴγυπτο καί πότισαν μέ χολή αὐτόν πού τούς ἔβρεξε σάν τροφή τό μάννα ἀπό τόν οὐρανό.
Συνέχεια ἀντιθέσεων. Σήμερα, τήν ἀποφράδα ἡμέρα τοῦ Πάθους, ἔγιναν ἀλλόκοτα πράγματα. Οἱ Ἑβραῖοι, ἀπό μίσος καί ἐμπάθεια, κάρφωσαν στό σταυρό, σάν ἕναν ἐπονείδιστο κακοῦργο, ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος παλιά, μέ τό ραβδί τοῦ ὑπηρέτη του, ἔκοψε στά δύο τήν Ἐρυθρά θάλασσα καί τούς πέρασε ἀβλαβεῖς στήν ἔρημο, σώζοντάς τους ἀπό τήν φονική διάθεση τῶν Αἰγυπτίων. Σήμερα κέντησαν τήν πλευρά μέ λόγχη ἐκείνου, πού παλιότερα χτύπησε ἄγρια μέ πληγές τή χώρα τῆς Αἰγύπτου, πού δυνάστευε ἄγρια τόν ὑπόδουλο λαό, καί πότισαν μέ χολή (κατά τή σταύρωση) τόν ἴδιο προστάτη καί Θεό τους, ὁ ὁποῖος μέ τό μάννα τούς ἔθρεψε στήν ἔρημο!

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Γέρων Ἐφραίμ Φιλοθεΐτης - Τί φοβερά ὑπόθεσις τό πού θά καταλήξη ἡ ψυχή ἑκάστου!


Ω! πόσον μας πλανά η λήθη και η ραθυμία, εμέ πρώτον! Τρομερά υπόθεσις, εάν σκεφθώμεν, το αν θα επιτύχωμεν ή όχι του προορισμού μας. Τρόμος καταλαμβάνει την όλην υπόστασιν του ανθρώπου, όταν καλώς σκεφθή, τι άρα έσται επ’ εσχάτων! 

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Λόγος ΙΗ’: Ἐπιστολή πρός φίλο φυλακισμένο πού ρωτᾶ πῶς νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τόν σατανικό πειρασμό, ἀπό τίς αἰσχρές ὀνειρώξεις τοῦ ὕπνου, ἀπό τά ἀκόλαστα συναισθήματα καί ἀπό τήν ραθυμία (Ἅγιος Μάξιμος Γραικός)


Απόρησα με την παράκλησή σου, διότι κατεχόμενος από αυτήν την πικρία, μου ζητάς την ψυχική ίαση από τα αισθήματα, με τα οποία σε πειράζει ο φθόνος του διαβόλου. Εφόσον δεν έχω καμμία αρετή και δεν είμαι ικανός να σου προσφέρω τέτοια ίαση, πώς και με ποιον τρόπο μπορώ να σε βοηθήσω, όταν μάλιστα και εγώ ο ίδιος έχω ανάγκη από αυτήν; Αφού όμως με εμπιστεύεσαι, όσο ο Θεός φωτίζει την αδύναμη σκέψη μου, θα σου υπενθυμίσω ό,τι ξέρεις και ο ίδιος. Το κτηνώδες άναμμα και το επακόλουθο νυχτερινό μίασμα γίνεται είτε από την φυσική μας θερμότητα είτε από την περιττή κατανάλωση νόστιμων φαγητών είτε από την προηγούμενη συχνή ικανοποίηση αυτού του πάθους και την συνήθεια προς αυτό. Αλλά μερικές φορές συμβαίνει και από την υπερηφάνεια, όταν λόγου χάριν καταδικάζουμε τους συνανθρώπους μας, αλλά και από την ακατάπαυτη πονηρή επίδραση των δαιμόνων εναντίον μας, που ανάβουν στις καρδιές μας την κτηνώδη επιθυμία.

Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016

Ἡ ἐσωτερική γλυκύτητα καί οἱ ξαφνικές μεταπτώσεις


«AΓΩΝΑΣ»
Ἀπό τό βιβλίο «Ἀπάνθισμα Ἐπιστολῶν»
Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου
Ὁ δρόμος τοῦ χριστιανοῦ εἶναι γεμᾶτος ἐμπόδια, πού γίνονται ὁλοένα καί πιό πολλά. Ἀγωνισθεῖτε λοιπόν μέ ἀνδρεία καί ἡρωϊσμό, ἀκολουθώντας τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Ὅποιος παλεύει μέ τά πάθη του ἐκπληρώνει τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου. Ἀνάλογα μέ τόν ἀγῶνα του ἐξαγνίζεται. Καί ἀνάλογα μέ τόν ἐξαγνισμό του πλησιάζει τόν Κύριο, πού ὑποσχέθηκε ὅτι: «ἐλευσόμεθα καί μονήν ποιήσομεν» (Ἰωάν.14, 23) στήν καθαρή καρδιά».
***
«Ὅταν ψυχραίνεται ὁ ζῆλος γιά τήν πνευματική ζωή πρέπει μέ κάθε τρόπο νά τόν θερμαίνουμε καταφεύγοντας μέ φόβο καί τρόμο στόν Θεό. Ἡ ραθυμία, ἡ ἀκηδία, ἡ ἀθυμία, ἡ κατάθλιψη τοῦ πνεύματος καί τοῦ σώματος θά μᾶς ἔρχονται καί καμιά φορά θά μᾶς ταλαιπωροῦν ἀρκετό καιρό. Δέν πρέπει νά δειλιάζουμε.

Δημοφιλείς αναρτήσεις τίς τελευταίες 7 ημέρες