Διδαχές τῆς ἀείμνηστης Γερόντισσας Μακρίνας
31 Δεκεμβρίου
1986
Καθῆστε.
Αὐτά τά πράγματα πού θά ποῦμε δέν θά
τά ξανακούσετε.
Τότε
πού ἔμενα γιά λίγα χρόνια στήν Ἀθήνα,
μοῦ εἶχε πῆ ὁ π. Ἐφραίμ πώς ὑπάρχει
στό Παγκράτι μιά μοναχή Ξένη πού εἶχε
Γέροντα τόν π. Σάββα τόν πνευματικό, ἀπό
τό Ἅγιον Ὄρος, γιά τόν ὁποῖο μᾶς ἔλεγε
ὁ Γέροντας. Πῆγα καί τή γνώρισα. Δέν θά
ξεχάσω τήν τάξι της καί τή νοικοκυροσύνη
της, μοῦ ἔχει μείνει στή διάνοιά μου.
Εἶχε ἕνα δωμάτιο ὅλο κι ὅλο· ἐκεῖ
ἦταν τό κρεββάτι της, τό προσευχητάριό
της καί ὁ μπουφές της. Τά εἶχε ὅλα ἕνα
κι ἕνα. Σέ μιά γωνιά τοῦ δωματίου εἶχε
τό μαγειρεῖο της, μιά γκαζιερούλα, καί
στήν ἄλλη γωνιά τά σκεύη πού χρησιμοποιοῦσε.
Εἶχε σαρανταπέντε χρόνια στό κρεββάτι
καί ἀπό τίς πολλές ἀσθένειες πού εἶχε
τή λέγανε «Ἰώβ». Ὅπως εἶχε τό κάθε
πρᾶγμα στή θέσι του, ἔτσι εἶχε ἀκρίβεια
καί στήν προσευχή της. Οἱ πατέρες
πήγαιναν καί ἔπαιρναν τήν εὐλογία της,
πολύ τήν ἀγαποῦσαν, τήν εἶχαν ὑπόδειγμα.
Τῆς ἔστελνε ὁ π. Σάββας ἐπιστολές καί
τήν βοηθοῦσε. Ὅταν πῆγα ἦταν καί ἕνας
κύριος καί διάβαζαν μιά ἐπιστολή. Τί
ὡραῖες ἐπιστολές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου