Θά ἔρθη καιρός, πού δέν θά βρίσκουμε ἕνα ἀντιδωράκι τόσο δά μικρό καί θά λέμε: «Πού εἶσαι, ἀντιδωράκι μου, νά σέ φάω, πού σέ εἶχα κάθε μέρα, σέ ἔπαιρνα καί σέ ἔτρωγα μέ τίς χοῦφτες!». ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ.

Πόσο ευτυχισμένοι είμαστε καί πόσο πρέπει αυτές τίς μέρες να τίς εκτιμούμε καί να τις σεβώμαστε! Πρέπει να σκεφτώμαστε, τό βράδυ πού πηγαίνουμε να κοιμηθούμε: «Θά τήν ξαναβρούμε αυτή τή ζεστασιά, αυτό τό ζεστό φαγητό πού τρώμε; Θά ξαναβρούμε αυτά τά καλά πού έχουμε, αυτή τήν ήσυχία;». Δέν ξέρουμε τί ξημερώνει- αυτά έρχονται εν ριπή οφθαλμού. Γι’ αύτό αυτές τίς μέρες πρέπει να τίς εκτιμούμε καί να τίς σεβώμαστε.

Λέω, οι Σέρβοι μέ τόση πίστι καί εύλάβεια, τέτοιο μαρτύριο! Άλλα πάλι, λέω, καί στήν Ιερουσαλήμ στη Μονή Χοζεβά, ήταν χιλιάδες οι Πατέρες πού σφαγιάσθηκαν μέσα στο σπήλαιο- οι Χοζεβΐτες δέν ήταν άγιοι Πατέρες; Όταν πήγαμε εκεί στο σπήλαιο, βάλαμε χώμα μέσα στο μαντήλι καί μάτωσε τό μαντήλι- ευωδίαζε τό χώμα, ένδειξι μαρτυρίου. Τό ίδιο καί στον Άγιο Θεοδόσιο καί στά ρωσικά Μοναστήρια παντού αίματα. Πήγαμε καί στο χωριό των Ποιμένων καί λέμε, κάτι ευωδιάζει- έβγαινε άρρητος ευωδία. Καί στον άγιο Μηνά στή Χίο σφαγιάσθηκαν δεκατέσσερις χιλιάδες τήν ημέρα του Πάσχα. Τί μαρτύριο ήταν αύτό, δεκατέσσερις χιλιάδες! Γιατί επέτρεψε ο Θεός καί τούς αποκεφάλισαν; Δέν ήταν εκείνοι άγιοι Πατέρες; Σύμφωνα μέ τήν πίστι μας, θά δώση καί σ’ εμάς ο Θεός. Η Χάρις του Θεού θά μάς σκεπάση. Να λέμε τούς Χαιρετισμούς- «τείχος ει των παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε», καί τί θά κάνη ο Θεός δέν ξέρουμε.

Λέω, πώς πρέπει να είμαστε καί στο θέμα τής προσευχής!

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/