Κυριακή ΙΔ΄Λουκᾶ, Λουκᾶ 18,35-43-θεραπεία τυφλοῦ τῆς Ἰεριχοῦς,π. Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

2-12-1984

«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον ἡμᾶς ἳνα ἀναβλέψωμεν»

Οι αξιοθαύμαστοι άνθρωποι, αγαπητοί μου, πάντοτε και παντού υπάρχουν. Είτε είναι πλούσιοι, είτε είναι πτωχοί, είτε είναι υγιείς, είτε είναι ασθενείς, είτε είναι εύσημοι, είτε είναι άσημοι. Ένας τέτοιος ήταν και ο τυφλός της Ιεριχούς, της σημερινής ευαγγελικής περικοπής.

Ενώ ο Κύριος εσυνοδεύετο από έναν όχλον ολόκληρον και εγγίζει την πόλιν της Ιεριχούς, ένας τυφλός ήτο καθισμένος πλάι στο δρόμο και εζητιάνευε. Άκουσε τον θόρυβον και εζητούσε να μάθει περί τίνος πρόκειται. Και όταν του είπαν ότι «Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται», τότε εκείνος «ἐβόησε λέγων· Ἰησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με.».

Σας είπα ότι βρίσκει κανείς θαυμαστούς ανθρώπους οπουδήποτε. Και πράγματι βλέπει κανείς εδώ μία συντριπτική διαφορά επικλήσεως. Όταν ερώτησε ο τυφλός «τι συμβαίνει;», ο όχλος του απήντησε, οι παρακείμενοι άνθρωποι εκεί από τον όχλο, του απήντησαν: «Ο Ιησούς ο Ναζωραίος». Εκείνος, ο τυφλός, όταν φωνάζει τον Ιησούν, τον αποκαλεί «υιόν Δαυίδ». Ποια είναι η διαφορά; Τρομακτικά μεγάλη. Είναι γνωστό ότι η Ναζαρέτ δεν ήτο καλής φήμης χωριό.

Διαβάστε περισσότερα »

 http://hristospanagia3.blogspot.gr/