Τό ἀπέναντι πεζοδρόμιο ἤ ἄλλως περί ἀποκαταστάσεως τῶν πάντων

ΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ 

Ή ΑΛΛΩΣ ΠΕΡΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Μία χιλιαστική, νεοπατερική, καμπαλιστική κακοδοξία

    Ξεκινάει το άρθρο μας με την εξής διήγηση. «Είναι μια σεβάσμια γιαγιά, η κυρία Σπυριδούλα, που περιμένει υπομονετικά, στην άκρη του πεζοδρομίου. Και ενώ αναμένει κάποιους συγγενείς της να έρθουν να την πάρουν με το αυτοκίνητό τους, εμφανίζονται ξαφνικά δύο νεαροί που βιαστικά χωρίς να τη ρωτήσουν την αρπάζουν και επιχειρούν να την περάσουν στο απέναντι πεζοδρόμιο. Παρόλο την ισχνή αντίστασή της και τις εύλογες διαμαρτυρίες της οι νεαροί κάτω από την ευχαρίστηση και την ηδονή της προσφοράς της δήθεν καλής τους πράξης προς ένα αναξιοπαθούντα συνάνθρωπό τους ξεχνάνε μια βασική πλην όμως ουσιώδη λεπρτομέρεια.  Να συμμεριστούν, να κατανοήσουν και να σεβασθούν την αληθινή επιθυμία της κυρίας Σπυριδούλας και να τη βοηθήσουν να πάει στο απέναντι πεζοδρόμιο αφού όμως εκείνη το είχε ζητήσει και το ήθελε».

Η αναγκαστική μεταφορά της όσο και θεάρεστη αν φαίνεται σε μια πρώτη ανάγνωση ως πράξη, στην πραγματικότητα για την ίδια αποτελεί κόλαση, ταλαιπωρία, βιασμό της ελευθερίας της, καταπάτηση του συνειδήσεώς της, αν θέλετε και στραγγαλισμό  του αυτεξουσίου της.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/