Παρασκευή 14 Απριλίου 2017

«Δόξα τῇ Μακροθυμία Σου, Κύριε»


Μέγα Σάββατο πρωὶ
Ο Κύριος, ἀγαπητοί μου, σταυρώθηκε γιὰ μᾶς. Ἀλλ’ ἐμεῖς, ἀντὶ γιὰ εὐχαριστῶ, μὲ τὶς ἁμαρτίες ποὺ κάνουμε καὶ προπαντὸς μὲ τὶς φρικτὲς βλασφημίες, τὸν ἀνασταυρώνουμε. Καὶ γεννᾶται τὸ ἐρώτημα· Πῶς ὁ Θεὸς ἀ­νέχεται τὴν ἀσέβειά μας; Δὲν ἀκούει ἆραγε;
Ἀκούει ἀσφαλῶς. Εἶνε αὐτὸς ποὺ ἔπλασε τὰ αὐτιὰ καὶ ἔδωσε τὴν ἀκοή. Μικρὸ δημιούργημα εἶνε τὸ αὐτί; Γιά ρωτῆστε ἕνα γιατρό· κρύβει τόσα μυστήρια, μικροσκοπικὰ ὄρ­γανα, μυστικοὺς ἀσυρμάτους καὶ λαβυρίνθους.
Τὸ αὐτὶ διδάσκει, ὅτι ὑπάρχει κάποιος μηχανικὸς ποὺ τὸ ἐφύτευσε. Ἐνῷ ὅμως θὰ ἔ­πρεπε ν’ ἀκοῦμε τὴ φω­νὴ τοῦ οὐρανοῦ, τὰ αὐ­τιά μας σήμερα κατήντησαν αὐτιὰ κτηνῶν, ζῴων, καὶ ἀκόμη χειρότερα. Διότι ἕνα σκυλὶ ἀκούει τὸν ἀφέντη του, ὁ ἄνθρωπος δὲν ἀ­κούει τὸν ἀφέντη του. Μιὰ προφητεία τοῦ ἀ­ποστόλου Παύλου λέει, ὅτι θὰ ἔρθουν χρόνια, ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ φράξουν τ’ αὐτιά τους νὰ μὴν ἀκοῦνε τὴ φωνὴ τῆς ἀληθείας, καὶ θὰ τ’ ἀνοίξουν γιὰ ν’ ἀ­κοῦ­νε παραμύθια (βλ. Β΄ Τιμ. 4,3-4). Τέτοια εἶνε ἡ ἐποχή μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τίς τελευταίες 7 ημέρες