Πρωτ. Στεφάνου Ἀναγνωστόπουλου
Οἱ
Πατέρες, πού μετῆλθαν στήν πρᾶξι τῆς ζωῆς τους τούς πνευματικούς
τρόπους τῆς νήψεως, ὠνομάσθησανν ΝΗΠΤΙΚΟΙ καί ὅλοι τους ὤργωσαν μέ τό
ἄροτρο τῆς συνεχοῦς μετανοίας «τάς ἀγόνους ἐρήμους» τῆς καρδιᾶς. Τίς πότισαν δέ καί τίς καθάρισαν ἀπό τά πάθη «ταῖς τῶν δακρύων των ροαῖς».
Καί μέ τήν ἀδιάλειπτη Νοερά καρδιακή προσευχή, τήν προσοχή καί νῆψι,
μεγάλωσαν τό δένδρο τῆς ἀγάπης στίς καρδιές τους, τό πλήρωμα δηλαδή τῆς
Χάριτος. Αὐτοῦ τοῦ ἀναιμάκτου μαρτυρίου- ἀγῶνος καρποί εἶναι, ὅπως τό
ἔχουμε ἐπισημάνει:
- ἡ κάθαρσις,
- ὁ φωτισμός,
- ἡ ἀπάθεια,
- ὁ ἁγιασμός, ἡ θέωσις!
Λέγει λοιπόν ὁ Ἀββᾶς Φιλήμων ὅτι ἄνευ τῆς τελείας ἡσυχίας καί τοῦ πνεύματος τῆς ἀμεριμνησίας εἶναι ἀδύνατον νά εὐαρεστήση κανείς, ὅπως πρέπει, τόν Θεόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου