Περί τῆς καρδιᾶς τοῦ ἄρτι μετανοοῦντος

 

  Περί τῆς ἐσωτερικῆς καταστάσεως τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὅστις ἀρχίζει νά ἀποφεύγῃ τήν ἁμαρτίαν διά τοῦ Μυστηρίου τῆς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως.

 Ὅταν ὁ ἁμαρτωλός ἐξομολογηθῇ μέ κατάνυξιν πάσας τάς ἁμαρτίας του, δεχθῇ δέ εὐχαρίστως τόν κανόνα τοῦ Πνευματικοῦ του, καί ἀκούσῃ παρ᾿ αὐτοῦ «ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ ἔχει συγκεχωρημένον» κτλ.

 Τότε αὕτη ἡ χάρις παριστάνει ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ τά ἀποτελέσματα τῶν ἁμαρτιῶν, τοὐτέστι τήν μάχαιραν, τήν κρίσιν καί τόν θάνατον· αὕτη πιστοποιεῖ αὐτόν διά τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ὅτι οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοί, οὔτε μαλακοί, οὔτε ἀρσενοκοῖται, οὔτε κλέπται, οὔτε πλεονέκται, οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδωροι, οὐχ ἅρπαγες, Βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι (Κορ. α´, στ´ 9), καί ὅτι θλῖψις καί στενοχωρία ἐπί πᾶσαν ψυχήν ἀνθρώπου, τοῦ κατεργαζομένου τό κακόν (Ῥωμ. β´ 9)· ὁ ἁμαρτωλός ἐλεγχόμενος ὑπό τῆς συνειδήσεώς του, ἔρχεται ἐντελέστερον εἰς τόν ἑαυτόν του, καί μέ τήν βοήθειαν τοῦ θείου φωτός, τό ὁποῖον ἤδη ἀρχίζει νά δίδῃ νύξιν εἰς τήν καρδίαν του, παρατηρεῖ καί εὑρίσκει εἰς αὐτήν μόνον ἁμαρτίας καί βδελυρίας, καί ἀφ᾿ οὗ γνωρίσῃ καθαρῶς ὅλην τήν ἀηδίαν καί βλάβην αὐτῶν τότε ἔτι μᾶλλον μετανοεῖ καί καταφρονεῖ αὐτάς. 

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/