Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. Ἕνας χωρικός ἦρθε στό Κίεβο νά προσκυνήση καί πῆγε στόν μακάριο νά τόν συμβουλευτῆ καί νά τόν εὐλογήση γιά νά μπῆ σέ Μοναστήρι.

Ενας χωρικός ήρθε στό Κίεβο νά προσκυνήση και πήγε στόν μακάριο νά τον συμβουλευτή καί νά τόν ευλογήση γιά νά μπη σέ Μοναστήρι.

 Ο Στάρετς Θεόφιλος τόν άκουσε καί μετά ρώτησε:

«Θέλεις να φας;».

 Ο χωρικός έγνεψε με τό κεφάλι καταφατικά.

«Ορίστε φάε», κι έδωσε στό νεαρό λίγη σούπα.

Στόν πάτο της γαβάθας υπήρχε κάτι πολύ σκληρό πού δεν μπορούσε νά το μασήση. Ο Στάρετς ήταν πολύ περίεργος νά δη, αν ο νέος άντρας μπορούσε νά τά καταφέρη μ’ αυτό τό «πράγμα», καί τόν παρακολουθούσε μέσα από τήν πόρτα του κελιού του. Αλλά μιας καί η προσπάθεια ξεπερνούσε τις δυνάμεις του νεαρού, βγήκε έξω καί του είπε:

«Καλά πρός το παρόν, άρκετά. Αρκετά. Πήγαινε στήν Ιερά Μονή Μιχαηλώφσκυ καί ζήσε εκεί».

Ο νέος πήγε στό Μοναστήρι καί διακρίθηκε γιά τήν ταπείνωση, τήν απλότητα καί την εξυπνάδα του καί έγινε βοηθός του κελάρη. Σύντομα όμως ξέσπασε μιά μεγάλη δοκιμασία. Ο κελλάρης, Ιερομόναχος Μιχαήλ (από τους ιερείς του Ορλώφ) αγανάκτησε πολύ μέ τον ταπεινό βοηθό του καί ζητούσε νά τον διώξη από τό Μοναστήρι.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/