(Ἑβρ. θ΄, 1-7)
Ἀδελφοί, εἶχεν ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε Ἅγιον κοσμικόν.
Σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτῃ ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ
πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται Ἅγια.
Μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη Ἅγια Ἁγίων, χρυσοῦν
ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην
πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος Ἀαρὼν ἡ
βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης,ὑπεράνω·
δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι
νῦν λέγειν κατὰ μέρος. Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην
σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δὲ
τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ
προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.
Ερμηνεία
Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα, που είναι από την προς Εβραίους
επιστολή και αφιερωμένο στην Υπεραγία Θεοτόκο, ο απόστολος Παύλος
περιγράφει πως ήταν ο Ναός του Σολομώντα, που είναι η συνέχεια και η
εξέλιξη της σκηνής του μαρτυρίου. Ο Ναός είχε τρία διαμερίσματα. Στο
πρώτο μέρος βρίσκονταν το χάλκινο θυσιαστήριο και η αυλή που μαζευόταν ο
κόσμος. Εκεί θυσίαζαν οι Ιερείς τα διάφορα σφάγια, όπως τα πρόβατα, τα
περιστέρια κ.λπ. Μετά ακολουθούσε ένα άλλο μέρος που ονομαζόταν «άγια».
Σ’ αυτό βρίσκονταν η επτάφωτη λυχνία, η τράπεζα και η πρόθεση των άρτων.
Στο διαμέρισμα αυτό, κάθε μέρα ένας ιερέας έμπαινε δύο φορές και
θυσίαζε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου