Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017

Τὸ ''μικρόβιο'' τῆς κατάθλιψης κόλλησε πάνω μας ἀπὸ τότε, ποὺ γινήκαμε αὐτοείδωλα καὶ προσκυνήσαμε τὴν σκιά μας!


  Τοῦ Φώτη Μιχαήλ, ἰατροῦ

«Τὸ γὰρ πολύ της θλίψεως γεννᾶ παραφροσύνην» (1) 

Μέχρι τὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ '70 ἡ κατάθλιψη ἤτανε νόσημα σπανιότατο στὴν πατρίδα μας. Ἀπὸ 'κει καὶ πέρα, ὅμως, τὰ πράγματα ἄλλαξαν: Ἡ ἀνασφάλεια, ἡ ἀπογοήτευση, ἡ θλίψη καὶ ἡ ἀπόγνωση ἄρχισαν νὰ μᾶς ἐπισκέπτονται ὅλο καὶ πιὸ συχνά. Οἱ ψυχίατροι πύκνωσαν καὶ οἱ συνταγὲς μὲ ἀντικαταθλιπτικὰ πῆραν τὴν ἀνιούσα. Τί ἔφταιξε ἄραγε, ποῦ προσβληθήκαμε τόσο ἄσχημα ἀπὸ αὐτὴν τὴν καταραμένη ἀρρώστια; 
Ὁ τραγικός μας ποιητὴς Εὐριπίδης γράφει: ''Πάνω στὴν ἐλπίδα πρέπει οἱ σώφρονες νὰ στηρίζουν τὴν ζωή τους''. Μὲ ἄλλα λόγια, ὅταν χάνεται ἡ ἀρετὴ καὶ τὸ μέτρο, θρονιάζεται στὶς ψυχές μας ἡ θλίψη καὶ ἡ ἀπελπισία. 
Τὸ ἴδιο λένε καὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας: ''Ὅποιος νικιέται ἀπὸ τὰ πάθη, δὲν θὰ ἀποφύγει τὰ δεσμὰ τῆς θλίψης. Ὅποιος ἐνίκησε τὰ πάθη του, αὐτὸς ἐνίκησε καὶ τὴν θλίψη''.(2) 
Ἡ σοφία, λοιπόν, τῶν Ἀρχαίων προγόνων μας...
καὶ ἡ πνευματικὴ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων Πατέρων μᾶς διδάσκουν ὅτι ἡ πρωταρχικὴ αἰτία φωλιάζει μέσα μας καὶ εἶναι προϊὸν ἀποκλειστικὰ καὶ μόνον τῆς ὑβριστικῆς μας συμπεριφορᾶς: Τῆς ἀπώλειας τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς καλλιέργειας τῶν παθῶν. 
Ἡ μάστιγα τῆς κατάθλιψης δὲν εἶναι, ὅπως νομίζουνε πολλοί, συνόκαιρη τῆς λεγόμενης κρίσης. Ἄρχισε νὰ ἐμφανίζεται πολὺ πιὸ πρίν. Ἁπλῶς, τώρα στὰ δύσκολα, ἡ κατάθλιψη κάνει θραύση, διότι οἱ ψυχὲς μᾶς βρέθηκαν ἀπροετοίμαστες, ἀδύναμες καὶ ἀσθενικές. 
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τίς τελευταίες 7 ημέρες