Γέροντος Εφραίμ Κατουνακιώτου, Περί των Αγιορειτών Πατέρων διήγησις, της οποίας εγενόμεθα αυτήκοοι μάρτυρες.
-Αχ, Πάτερ μου, όταν ήμουν υποτακτικός!
Ήταν η πανήγυρις των Αγιορειτών Πατέρων – εδώ δίπλα των
Δανιηλαίων. Εγώ κάθισα εδώ με το κομποσχοίνι. Περνούσαν οι ώρες. Τα
μεσάνυχτα ακριβώς έξι η ώρα με το αγιορείτικο εβγήκα έξω από το κελλί
μου.
Και έρχεται ένα άρωμα επάνω από τον Άθωνα! Μα τι άρωμα ήταν
αυτό! Τι δεν είχε μέσα του αυτό το απερίγραπτο άρωμα! Θέλεις κρίνο –
θέλεις τριαντάφυλλο- θέλεις μαργαρίτα, πασχαλιά, θυμάρι, πεύκο, όλα τα
αρώματα μέσα σε μια λεπτή ουράνια ευωδία. Δεν ήταν γήινο, από γήινα
άνθη.
Και μου λέει ο λογισμός:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου