Τετάρτη 31 Αυγούστου 2016

Δαιμονικὸ συμβὰν εἰς τὸν δόκιμο τῆς Διονυσίου Ἰωάννη.

Τὸ 1925, κοινοβίασε στὴν Μονὴ Διονυσίου ἕνας νέος, 25 ἐτῶν περίπου ἀπὸ τὴν ἐπαρχία Ἐδέσσης, ὀνόματι Ἰωάννης. Ὑπηρετοῦσε στὴν ἀρχὴ γιὰ ἕνα μῆνα στὸ ἀρχονταρίκι καὶ μετὰ ἀπεστάλη στὸ Μονοξυλίτη, μετὰ τοῦ Γέροντος Ἰακώβου. Κατὰ τὸν πλοῦν στὴν θάλασσα, ἐξεδήλωσε τὴν τοῦ δαίμονος ἐνέργεια καὶ ἄρχιζε νὰ φωνάζει, τὰ τραγουδᾶ καὶ τὰ τοιαῦτα. Αὐτὸ βλέπων ἀπροσδοκήτως ὁ γερο-Ἰάκωβος, τὸν ἀπέστειλε μὲ ἄλλη βράκα στὴν Μονή, ὅπου τὸν περιόρισαν εἰς τὸ πρὸς τὴν θάλασσα παρακείμενο τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου κελλί, διορίσαντες τὸν γηροκόμον νὰ τὸν ἐπιβλέπει καὶ νὰ τοῦ δίδει μόνο ψωμὶ καὶ νερό. Καὶ μέσα στὸ κελλί, συνέχιζε νὰ τραγουδᾶ μὲ μεγάλες φωνὲς καὶ νὰ χορεύει καὶ νὰ χτυπᾶ τὰ πόδια του στὸ πάτωμα. Ἔφθασε σὲ σημεῖο ἐξαντλήσεως καὶ κρίθηκε εὔλογο, τὶς νύχτες, μετὰ τὸ Ἀπόδειπνο, νὰ τοῦ δένουν χέρια καὶ πόδια.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις τίς τελευταίες 7 ημέρες