Ἅγιος Σιλουανός: "Κύριε, βλέπεις ὅτι θέλω νά προσευχηθῶ μέ καθαρό νοῦν ἀλλά οἱ δαίμονες δέν μέ ἀφήνουν. Δίδαξέ με τί πρέπει νά κάνω;"

Στον αγώνα για τη διαφύλαξη της χάρης ο μοναχός Σιλουανός έφτασε σε μέτρα, τα οποία πιθανόν να φανούν εξαιρετικώς σκληρά σε ανθρώπους άλλου τύπου, είναι δε δυνατόν να προκαλέσουν ακόμη και τη σκέψη ότι τέτοιου είδους ασπλαχνία προς τον εαυτό του είναι διαστροφή του Χριστιανισμού.  Αυτό βέβαια δεν είναι σωστό. Ψυχή που γνώρισε τον Χριστό και υψώθηκε στη θεωρία του κόσμου του αιωνίου φωτός και που ακολούθως  χάσει αυτή τη χάρη βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, την οποία όποιος δεν γνώρισε σε αυτόν τον βαθμό καθόλου δεν μπορεί να την φανταστεί.  Το μαρτύριο και η οδύνη της ψυχής αυτής είναι απερίγραπτα. Αισθάνεται ένα ιδιαίτερο μεταφυσικό άλγος. Για τον άνθρωπο που βίωσε την απερίγραπτη γλυκύτητα της αγάπης του Θεού τίποτα πλέον στον κόσμο αυτό δεν παραμένει δυνατό να τον γοητεύσει ή να τον πλανέψει.

Από κάποια άποψη η επίγεια ζωή αποβαίνει γι΄αυτόν καταθλιπτικό φορτίο, αυτός δε με θρήνο ζητά τη ζωή εκείνη την οποία προηγουμένως είχε αγγίξει.

Διαβάστε περισσότερα »

http://hristospanagia3.blogspot.gr/