Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Ἐγκώμιο στὸν Μέγα Βασίλειο. Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Στρέψτε τὰ αὐτιὰ σας σἐμένα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί· θὰ σᾶς διηγηθῶ μιὰ ὡραιότατη διήγηση. Διότι εἶναι σωστὸ νὰ κρύβει κανεὶς τὶς ἀποφάσεις τῶν βασιλέων, εἶναι ὅμως καλὸ νὰ ἀποκαλύπτει τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος μὲ ἀφορμή τούς πιστοὺς δούλους του στηρίζει τοὺς ἀδύναμους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους πρῶτος εἶμαι ἐγώ. Ὑπάρχει λοιπὸν σ’ ἐμένα ὁ πόθος νὰ ἀγγίξω γεγονότα πού ἔχουν συμβεῖ γιὰ τὴ θεραπεία τῆς ταλαίπωρης ψυχῆς μου. Θέλω νὰ βάλω σήμερα στὸν ἀργαλειὸ στημόνι ἀπὸ τὸ ὡραῖο μαλλὶ τοῦ λογικοῦ προβάτου.
Ποθῶ νὰ ὑφάνω κεντημένο χιτώνα ἀπὸ τὸ μαλλὶ τῆς λογικῆς καὶ προσευχητικῆς γλώσσας. Διότι εἶδα κάποτε ἕνα κριάρι πού εἶχε ὡραία ἐμφάνιση καὶ πνευματικὰ κέρατα, τὰ ὁποῖα ἠχοῦσαν μὲ λόγια τοῦ Θεοῦ· καὶ ἀφοῦ τὸ πλησίασα μὲ μεγάλη ἀγωνία, ἀφαίρεσα ἀπ’ αὐτό ἀθόρυβα μιὰ μικρὴ τούφα.
Μὲ κυρίευσε ὅμως ἕνας ἀβάσταχτος φόβος, διότι ἀποτόλμησα τέτοιες φοβερὲς πράξεις, ἐπειδὴ δὲν ἤμουν συνετός.

Γιά τήν κόλαση


ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

    ΣΤ.1.  Ο Θεός είναι ο Μέγας Κριτής. Γνωρίζει πόσες φορές θα ανασκιρτήσει η καρδιά σου και πόσες σταγόνες θα περάσουν από το νεφρό σου. Και αυτά τα μετράει ο Κύριος. Αλλά, είναι ο Δικαστής. Και κρατάει και την Κόλαση. Ο Θεός, όταν θέλει να καταδικάσει μια χώρα, αποστρέφει το βλέμμα Του από αυτήν. Κόλαση είναι η απομάκρυνση από τον Θεό. Κι απ' αυτό το μέρος έχει αποστρέψει το πρόσωπό του.
    Εκεί τα βάσανα δεν θα έχουν τέλος. Όταν πεθαίνει ο άνθρωπος, απομακρύνεται από μας σωματικά. Και αυτό μας στενοχωρεί. Όμως πόσο φοβερότερο είναι να απομακρυνθείς από τον Θεό... Το κακό δεν το δημιούργησε ο Θεός. Γιατί το κακό δεν είναι αυθύπαρκτο. Το κακό είναι η απώλεια της καλοσύνης!

Γιά τό θαῦμα στή μονή Ραβάνιτσα στό Σρέμ.



Γιά το θαύμα στη μονή Ραβάνιτσα στό Σρέμ

Πριν τρία χρόνια λάβαμε μέ την υπογραφή του αδελφού Πέτρου Κόζλιτς μια επιστολή, την οποία παραθέτουμε λέξη προς λέξη χωρίς αλλαγές:
«Ο Γιόβαν Πόποβιτς, αγρότης απ’ τά Σασίνατσα κοντά στη Σρέμσκα Μιτροβίτσα, κουφάθηκε τό 1914 στο πεδίο της μάχης, έτσι που από τ’ αριστερό αυτί δεν άκουγε τίποτα καί απ’ τό δεξί αυτί άκουγε μόνο όταν τόν πλησίαζες καί του μιλούσες δυνατά πάνω στ’ αυτί του, ενώ από μικρή απόσταση δεν μπορούσε ν’ ακούσει ούτε κανονιές.
Τό 1914 καί τό 1915 οι γιατροί προσπάθησαν μέ κάθε τρόπο να τόν βοηθήσουν, αλλά ανεπιτυχώς. Τελικά πήρε απαλλαγή απ’ τό στρατό ως μόνιμα ανάπηρος. Κατά την επιστροφή του στο σπίτι, ο ίδιος ζήτησε βοήθεια απ’ τους γιατρούς καί τους επισκεπτόταν γιά να θεραπευτεί. Όμως κι αυτό δε βοήθησε παρόλο που τους υποσχέθηκε ότι θα κάνει οτιδήποτε του ζητήσουν αρκεί να τόν θεραπεύσουν.

Ἡ "ΟΜΟ-ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ'' τήν παιδοθεσία ἐξυπηρετεῖ


Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου
Τον τελευταίο καιρό στην Ευρώπη κυρίως έχουν γίνει αρκετές εκδόσεις παιδικών εικονογραφημένων βιβλίων, με θεματολογία ανάλογη των διηγήσεων για δύο μαμμάδες ή δύο μπαμπάδες. Η σκοπιμότητα είναι προφανής. Προετοιμάζει τα παιδιά για την αποδοχή της παιδοθεσίας, που ολοένα εξαπλώνεται στην Ευρώπη.
Να αναφέρομε ότι στα πλαίσια του ερευνητικού αυτού προγράμματος στην Ευρώπη κλήθηκαν οι μαθητές να γράψουν τις δικές τους εκδοχές των γνωστών κλασσικών  παραμυθιών,  όπως συνέβη για παράδειγμα με το παραμύθι της Σταχτοπούτας.  Αρκετά  παιδιά, όπως ήταν το κατευθυνόμενο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, χρησιμοποίησαν ομοφυλόφιλους χαρακτήρες.

Οἱ δύο Προφῆτες (Β’ ΜΕΡΟΣ)


Ενώχ και Ηλίας

Στους χρόνους του Αντιχρίστου, λοιπόν, και πιο συγκεκριμένα στα πρώτα τρισήμισυ χρόνια της δημόσιας παρουσίας του, οι πιστοί θα ενισχυθούν πνευματικά. Τότε, ενώ ο Αντίχριστος θα προσπαθεί να ρίξει στην πλάνη και στην απώλεια τους ανθρώπους, ο Θεός θα ενισχύει τους καλοπροαίρετους με τους δύο μάρτυρές Του, όπως τονίζει ο Ευαγγελιστής στην Αποκάλυψη. Ας δούμε όμως τι λέγει το σχετικό χωρίο:
«Και δώσω τοις δυσί μάρτυσί μου και προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακόσιας εξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους. Ούτοι εισίν αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι αι ενώπιο του Κυρίου της γης εστώσαι» (Αποκ. ΙΑ΄ 3).
Θα δώσω, λέγει, την δύναμη εις τους δύο Μάρτυράς Μου και θα προφητεύσουν, θα κηρύξουν επί χίλιες διακόσιες εξήκοντα ημέρες. Θα είναι δε ντυμένοι με σάκκους. Αυτοί θα είναι αι δύο ελαίαι και αι δύο λυχνίαι, που θα στέκονται μπροστά στον Κύριο.
Ποιοι θα είναι αυτοί οι δύο Μάρτυρες του Θεού; Εδώ, στο σημείο αυτό, οι Πατέρες υποστηρίζουν, ότι οι μάρτυρες, οι κήρυκες της Πίστεως θα είναι ο Ενώχ και ο Ηλίας. Ο Ιερός Χρυσόστομος συγκεκριμένα τονίζει: «ει ο Αντίχριστος έρχεται και ο Ηλίας έρχεται» (P.G. 62, 449). Θα ρθουν τότε, θα σταλούν από τον Θεό ο Ενώχ και ο Ηλίας «αρωγοί της ανθρωπίνης ασθένειας και πρωτοστάτες και αθλοφόροι της υπέρ ομολογίας Χριστού νίκης» όπως λέγει ο Θεόδωρος ο Στουδίτης (P.G. 99,1033).

Γιατί ἦλθε ὁ Θεός στή γῆ; Ποιό σκοπό ἐξυπηρετοῦσε ἡ ἐνσάρκωσή Του;


Ο Θεός έγινε άνθρωπος, «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» (Α’ Τιμ. 3,16), για να ενώσει την ανθρωπότητα με τη θεότητα και μέσω της σταυρικής θυσίας Του να σωθούμε από το θάνατο και την αιώνια κόλαση. Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας λέγουν ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνουν οι άνθρωποι θεοί (θεοί βέβαια «κατά χάριν», όχι «κατά φύσιν»).

Ενώ η ένωση της ανθρώπινης φύσης με το Θεό μέσω της ενσάρκωσης του Υιού του Θεού αφθαρτοποιεί το φθαρτό άνθρωπο, η θυσία της
ανθρώπινης φύσης του Θεανθρώπου στο Σταυρό εξαλείφει τη συνέπεια της αμαρτίας, τον πνευματικό θάνατο και την κόλαση και προσφέρει σε όσους αγωνίζονται τον αγιασμό και τη θέωση.
Η ένωση της ανθρώπινης φύσης με τη θεία έγινε στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Γι’ αυτό η Γ΄ Οικουμενική Σύνοδος ονομάζει τη μητέρα του Ιησού Θεοτόκο. Γέννησε την ανθρώπινη φύση Του, που ήταν ενωμένη με το Θεό.

«Ἀπό τῶν καρπῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς»


Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

«Ἀπό τῶν καρπῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς» (Ματθ. Ζ΄ : 16). Ἀπό τούς γλυκυτάτους, ὑπερευλογημένους καί ζωοποιούς καρπούς τῆς θείας λειτουργίας ( τό πάντιμο σῶμα καί αἷμα τοῦ Κυρίου ) θά καταλάβετε πώς αὐτή εἶναι μιά θεϊκή μυσταγωγία, μέ τήν ἐπίνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Εἶναι αὐτό τό ἴδιο Πνεῦμα πού παρίσταται σέ κάθε προσευχή, σέ κάθε ἱεροπραξία. Τί ὑπέροχο ζωντανό δέντρο εἶναι θεία λειτουργία! Τί θαυμάσια φύλλα ἔχει καί τί ὡραίους καρπούς!

Ἡ ἐκκλησία τοῦ Ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Ρώσου στό Προκόπι (Ürgüp) τῆς Καππαδοκίας τό 1914


Η εκκλησία του Οσίου Ιωάννη του Ρώσου στο Προκόπι (Ürgüp) της Καππαδοκίας το 1914. 
Εδώ οι Ρωμιοί του χωριού φύλασσαν το σκήνωμα του Οσίου Ιωάννου του Ρώσου, που έζησε και κοιμήθηκε στον τόπο τους. 
Αυτό τον υπέροχο ναό τον γκρέμισαν, ανατινάζοντάς τον με εκρηκτικά το 1950.

https://proskynitis.blogspot.gr/
http://hristospanagia3.blogspot.gr/

31 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ἀπόδοσις ἑορτῆς τῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, Μελάνης Οσίας, Ζωτικού Ορφανοτρόφου, Γελασίου Οσίου, Γαΐου Οσίου, των Αγίων Δέκα Παρθένων, Ολυμπιοδώρας, Βούσιρι, Νέμης, Γαυδεντίου, Γεωργίου Μαχαιρωμένου.

Ἀπόδοσις ἑορτῆς τῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Ἀπόδοση τῆς μεγάλης ἑορτῆς τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.Ὁ χρόνων ἐπέκεινα, καὶ τῶν αἰώνων Θεός, τὴν δέησιν πρόσδεξαι, τῇ συμπληρώσει Χριστέ, τοῦ ἔτους δεόμεθα, θείαν ἰσχύν δὲ δίδου, ἐν εἰρήνῃ τελέσαι, ἅμα καὶ εὐσεβείᾳ τὸ ἀρχόμενον ἔτος, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.
 
Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.Εἰς τὸ τέλος φθάσαντες, τοῦ χρόνου μόνε Οἰκτίρμον, τὴν σὴν ἀτελεύτητον, ὑμνοῦμεν χάριν ἀπαύστως· πάντας γὰρ, ἐκ πάσης βλάβης θᾶττον ἐρρύσω, δίδου δέ, καὶ τὰ ἐλέη σου δυσωποῦμεν, τῷ ἐνιαυτῷ τῷ νέῳ, τοῖς προσκυνοῦσι τὴν δυναστείαν σου.

Μεγαλυνάριον.
 
Τῇ τοῦ χρόνου λήξει Χριστὲ Σητήρ, διάρρηξον Λόγε, τῶν ἀμέτρων ἁμαρτιῶν, ἡμῶν τὸ δελτίον, καὶ χάριτος ἁγίας, ἡμῶν τὰς διανοίας πλήρωσον Κύριε.

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

"Τό Ψαλτήρι λειτουργεῖ ὡς "κόπανος" πού διώχνει τά κακούδια (δαιμόνια) ἀπό πάνω μας καί ἀπό τό περιβάλλον μας".


Ο Κυρ-Παντελής ταξίδευε με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του. Καθώς διάβαζε, μία κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία και πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν όμως ο κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν προς το μέρος του απόρησε.

Ἐνεφανίσθη μέσα σέ ἕνα πλούσιο φῶς ὁ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ, ὁ Πρωτόκλητος Ἀνδρέας καί τῆς εἶπε:



Και για τον Απόστολο Ανδρέα έχουμε να θυμηθούμε πάλι κάτι που μας διηγήθηκε ο π. Γεράσιμος Φωκάς.
..........

Για να κλείσω αυτά τα φτωχά λόγια, αδελφοί μου, θα σας μεταφέρω στην Κύπρο και θα σας αναφέρω ένα θαυμαστό γεγονός που έγινε εκεί.
Η Κύπρος ευλαβείται πάρα πολύ τον Απόστολο Ανδρέα. Δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει Ανδρέα ή Ανδρούλα. Και ακριβώς εκεί που υπάρχει η μύτη της Κύπρου, το ακρωτήρι, γράφει στο χάρτη Ακρωτήριο Αποστόλου Ανδρέου, και ακριβώς εκεί έκτισε η Αγία Ελένη, ταξιδεύοντας για την Κωνσταντινούπολη από τα Ιεροσόλυμα, τη μονή του Αποστόλου.
Το 1974 με την κατάληψη δυστυχώς του μέρους από τους Τούρκους, έμειναν ορισμένες χιλιάδες άνθρωποι εγκλωβισμένοι και έχουμε το δράμα των ανθρώπων αυτών, των λεγομένων εγκλωβισμένων, εις την περιοχή της Καρπασίας, όπου βρίσκεται και το μοναστήρι. Η γνωστή τακτική. Ήταν αρκετές χιλιάδες, άρχισε η μέθοδος των Τούρκων όπως ακριβώς και στην Πόλη, 500.000, 300.000. 100.000. 50.000. Σήμερα ακριβώς 2000.

Μοναχός Παΐσιος Ἁγιορείτης, Τίς αἱρέσεις πάντα τίς ἀκολουθοῦν διωγμοί


        Πόσα δεινά ἔχουν ἔλθει στόν κόσμο; Οἰκονομική κρίση, φτώχεια καί πεῖνα, μετανάστευση λαῶν, τρομοκρατικές ἐνέργειες, πόλεμοι σφαγές  καί ἐγκλήματα, νόμοι ἀντίχριστοι ἀσεβεῖς καί ἀνήθικοι, ἐξάπλωση τῆς διαστροφῆς  τῶν ἀνθρώπων, ἀγωνιώδης προσμονή παγκόσμιου πυρηνικοῦ πολέμου, ἐξαγγελίες κυβερνητῶν, προετοιμασίες ἐθνῶν, μετακινήσεις στρατῶν, χρεοκοπίες κρατῶν, καταστροφή τῆς χώρας μας ἀπό ἀντεθνικές κυβερνήσεις, ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας μέ ἐντολές ἐξωτερικῶν δυνάμεων, εἰσροή φανατικῶν μωαμεθανῶν στήν ὀρθόδοξη πατρίδα μας, ἀπειλές γειτονικῶν κρατῶν γιά τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα κ.ἄ.π. πού ξαφνικά ἐμφανίζονται καί δέν ξέρουμε πού θά ὁδηγήσουν τήν ζωή μας.
        Καί σάν νά μή μας ἔφταναν αὐτά, ξεκινᾶμε ἕναν ἐμφύλιο πόλεμο, χωρίς ὅπλα πού ἀφαιροῦν τήν ζωή, ἀλλά πού κλονίζουν τήν ψυχή καί σαλεύουν τήν πίστη.

Οἱ δύο Προφῆτες (Α’ ΜΕΡΟΣ)


Ο Θεός προστατεύει τους δικούς του.
Θα ρωτήσει με δικαιολογημένη αγωνία ο αναγνώστης:
Καλά, και οι πιστοί θα μείνουν απροστάτευτοι, απροετοίμαστοι μπροστά σ’ αυτό το δολοφονικό μένος του Αντιχρίστου;
Όχι βέβαια. Ο Πανάγαθος Θεός δεν θ’ αφήσει την αλήθεια να πνιγεί στην πλάνη του Ανόμου. Δεν θ’ αφήσει τους καλοπροαίρετους ανθρώπους, χωρίς προστασία. Θα στείλει για τον σκοπό αυτό κήρυκες της αληθείας και της μετανοίας, ζηλωτές της πίστεως και προμάχους, που θα διδάξουν το λαό, που θα στερεώσουν την πίστη και θα καταγγείλουν την πλάνη.
Η προστασία αυτή των πιστών από τον Θεό γίνεται ολοφάνερη στην Αποκάλυψη. Εκεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει, ότι του δόθηκε κάλαμος και εντολή ουράνια για να μετρήσει:
«Έγειρε και μέτρησον τον Ναόν του Θεού και το θυσιαστήριον και τους προσκυνούντας εν αυτώ» (Αποκ. ΙΑ 1).
Σήκω του λέγει και μέτρησε τον Ναό του Θεού, το θυσιαστήριο και τους προσκυνούντας, που βρίσκονται μέσα στο Ναό.

Γιατί ὁ Χριστός γεννήθηκε στήν ἀφάνεια καί μάλιστα σέ στάβλο;


Ενσωματωμένη εικόνα 1Ο Χριστός δεν έγινε απλώς άνθρωπος, αλλά έγινε άνθρωπος για να πάρει τη θέση μας. Ο Μεσσίας γεννήθηκε από το Άγιο Πνεύμα και την Παρθένο μητέρα, για να μην κληρονομήσει τις συνέπειες του προπατορικού αμαρτήματος, και έτσι να γίνει «το νέο φύραμα», δηλαδή η νέα ζύμη της καινούριας ανθρωπότητας και να καταστεί το πιο καθαρό θύμα, που θα προσφερόταν στο Σταυρό, για να σηκώσει τις αμαρτίες των ανθρώπων (Ιωάν. 1,29, Ησαΐας 53,4-6, Εβραίους 9,28, Α’ Πέτρου 2,24, Αποκ. 5,9).
Έτσι ο Χριστός από το στάβλο της Γεννήσεως σήκωσε το Σταυρό Του, για να μας ξεπλύνει από την αμαρτία της αποστασίας. Μωρό ακόμη υποβάλλεται στις ταλαιπωρίες του δύσκολου και επικίνδυνου ταξιδιού στην ξένη χώρα, την Αίγυπτο.

Ψηφίστηκε ὁ Νόμος 4446/2016 γιὰ τὴν ὑποχρεωτικὴ χρήση πλαστικοῦ χρήματος!


Τρεῖς μέρες πρὶν τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων ψηφίστηκε ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κοινοβούλιο ἡ ὑποχρεωτικὴ χρήση πλαστικοῦ χρήματος ἀπὸ τοὺς καταναλωτὲς ἀπὸ 01/01/2017. Ἀντὶ ἄλλου σχολίου παραπέμπουμε στὸ χειρόγραφo τοῦ Ἁγίου Παϊσίου μὲ τίτλο "Σημεῖα τῶν Καιρῶν" ὅπου ἀποτυπώνεται μὲ ἐνάργεια ἡ σκοπιμότητα τῆς χρήσης τῶν καρτῶν μὲ τελικὸ σκοπὸ τὸν πλήρη ἑξανδροποδισμὸ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν ἐπιβολὴ τοῦ τέλειου συστήματος ἠλεκτρονικῆς δικτατορίας.

Ὁ τόπος λιθοβολισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πρωτομάρτυρος Στεφάνου


30 Δεκεμβρίου Συναξαριστής. Ανυσίας Οσιομάρτυρος, Θεοδώρας Οσίας, Φιλεταίρου μάρτυρος, Λέωντος Αρχιμανδρίτη, Γεδεών του Νεόυ, Ανυσίου Επισκόπου.

Η Αγία Ανυσία, η Οσιομάρτυς από τη Θεσσαλονίκη

Η Αγία Ανυσία, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (298 μ.Χ.). Καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη και ήταν θυγατέρα γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων. Όταν πέθαναν οι γονείς της, η Ανυσία στάθηκε κυρία του εαυτού της.  Ούτε τα πλούτη που κληρονόμησε τη μέθυσαν, ούτε η ορφάνια της την παρέσυρε. Αλλά με φρόνηση και εγκράτεια, προσπαθούσε πάντα να μαθαίνει "τι εστίν ευάρεστον τω Κυρίω". Τι δηλαδή, είναι ευχάριστο και ευπρόσδεκτο στον Κύριο. Η ευσέβειά της αυτή, την έκανε γνωστή στους ειδωλολάτρες. Μια φορά λοιπόν, ενώ πήγαινε στην εκκλησία, τη συνάντησε κάποιος ειδωλολάτρης στρατιώτης. Αφού την έπιασε βίαια, την έσυρε στους βωμούς των ειδώλων και την πίεζε να θυσιάσει στους Θεούς.

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016

Γιά τή Μαγεία


ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΩΡΓΙΑΝΟ ΑΓΙΟ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΓΑΒΡΙΗΛ ΤΟΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗ ΚΑΙ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΛΧΑΖΙ ΤΖΙΝΟΡΙΑ:
«Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ».

Ε.  ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΓΕΙΑ

    Ε.1. Μια γυναίκα, της οποίας ο γιος είχε πεθάνει από μάγια, πήγε απαρηγόρητη στον π. Γαβριήλ. Είχε αυτοκτονήσει πέφτοντας από το μπαλκόνι. Αφού του διηγήθηκε τα πάντα, ο π. Γαβριήλ της απάντησε αυστηρά:
- Αφού βρήκες στο σπίτι ένα μαύρο αντικείμενο και σ' έβαλε σε υποψίες, γιατί δεν το πέταξες; Αυτά ήταν μάγια. Μετά, που έτρεχες τον γιο σου στους μάγους για να τον βοηθήσουν τάχα να λυθεί από τα μάγια, δεν ήξερες ότι θα πάθαινε χειρότερα; Αυτές είναι δουλειές του Πονηρού κι εσύ μόνη σου κατέστρεψες τον γιο σου. Ταυτόχρονα τον πήγαινες και στην εκκλησία. Αφού ξέρεις πως δεν μπορείς να είσαι υπηρέτης δύο (αντιπάλων) αφεντάδων. Ή στο έναν θα υπακούς ή στον άλλον. Αν έφερνες τον γιο σου σε μένα, τότε μεταξύ μας θα βρισκόταν ο Χριστός και δεν θα γινόταν τίποτα. Έπειτα όμως την παρηγόρησε, λέγοντάς της:

Ὁ πατήρ Ἰεσσαῖος καί τό φαινόμενο τῆς ἐσωτερικῆς φωνῆς


Τό φαινόμενο της εσωτερικής φωνής

Ο π. Ιεσσαίος απ’ τή σκήτη του π. Ηλία είναι όντως πνευματικός. Μας μίλησε γιά τό τί του συνέβη: «Ταξίδευα, λέει, στα στενά δρομάκια του Αγίου Όρους καί ξαφνικά βρίσκομαι μπροστά σ’ ένα θάμνο που μου εμπόδιζε τό δρόμο. Κοντοστάθηκα σκεπτόμενος να συνεχίσω ή να γυρίσω. Ακούω μέσα μου μια φωνή: Πήγαινε! Αλλά αμέσως μετά ακούω τή φωνή: Γύρισε! Αρκετά ταλαιπωρήθηκα έτσι.
 Τελικά αποφασίζω να πάω μπροστά. Όμως μέ τό που πάτησα τό πόδι μου σ’ εκείνο τό θάμνο γλίστρησα σε μια απότομη κατηφόρα κάποιου λατομείου, που δε φαινόταν καθόλου απ’ τό θάμνο. Λιποθύμησα. Αργότερα συνήλθα, καί είδα που βρισκόμουν. Είχα πέσει σ’ ένα γερμένο κορμό κάποιου κλαδεμένου δέντρου, δύο μέτρα πάνω απ’ τό έδαφος. Αλλά είναι παράξενο καί τό πώς έπεσα: μέ τό ’να χέρι καί τό ’να πόδι κρεμόμουν κάτω απ’ τόν κορμό. Είχα σφίξει τό δέντρο γαντζωμένος καί μέ τό χέρι καί μέ τό πόδι. 

Ὁ μακαριστός Φλωρίνης Αὐγουστίνος στηλιτεύει τά ἄτοπα πρό τῶν Χριστουγέννων. Ὅταν ὁ ἄμβωνας ἦταν ζωντανός!



Πλησιάζει, αγαπητοί μου, πλησιάζει συν Θεώ η εορτή των Χριστουγέννων. Αλλά όταν πλησιάζει η μεγάλη αυτή εορτή, η μητρόπολη αυτή των εορτών κατά τον ιερό Χρυσόστομο, κάθε πιστός, ο οποίος γνωρίζει πώς πρέπει να εορτάζεται η γιορτή αυτή, καταλαμβάνεται από βαθύ αίσθημα λύπης, διότι ο τρόπος με τον οποίο γιορτάζεται η μεγάλη αυτή γιορτή δεν είναι σύμφωνος  με το θέλημα του Θεού. Όσα λέγονται και πράττονται κατά την εορτή αυτή, ως επί το πλείστο, όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τη γιορτή, αλλά και πολλά από αυτά είναι αντίθετα προς το σκοπό της μεγάλης αυτής γιορτής.


"Χριστός επί γης, υψώθητε", ψάλλει η Εκκλησία και ζητεί, όπως ο νους και η καρδία των Χριστιανών αφήσουν τις ματαιότητες και υψωθούν σε ανώτερα επίπεδα πνευματικής ζωής αναπολώντας και ζώντας το μέγα μυστήριο. Άνω σχώμεν τας καρδίας! "Θεός εφανερώθη εν σαρκί" (Α' Τιμ. 3,16). Θεός άνθρωπος εγένετο, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται, όπως κηρύττει ο Μέγας Αθανάσιος.

Ὁ γέροντας αὐτός, καθώς προσευχόταν, θέλησε νά δεῖ τήν ψυχή ἑνός ἁμαρτωλοῦ καί τήν ψυχή ἑνός δικαίου τήν ὥρα πού θά χωρίζονταν ἀπό τά σώματά τους...........


Παρήγορη, διδακτική καί ψυχοσωτήρια είναι η ακόλουθη διήγηση, από την οποία μαθαίνουμε μέ πόση καρδιακή συντριβή καί ταπείνωση ετοιμάζονται οι δίκαιοι γιά τόν θάνατο καί μέ πόσον άγιο φόβο τόν υποδέχονται:
Ο Θεός ικανοποιούσε πάντοτε τά αιτήματα ενός γέροντα μέ μεγάλη αρετή. Μια μέρα, λοιπόν, ο γέροντας αυτός, καθώς προσευχόταν, θέλησε να δει την ψυχή ενός αμαρτωλού καί την ψυχή ενός δικαίου την ώρα πού θα χωρίζονταν από τά σώματά τους.
Οδηγημένος από τό χέρι τού Θεού, έφτασε σε μια πόλη. Έξω από την πόλη, σ’ ένα μοναστήρι, ζούσε ένας αναχωρητής μέ μεγάλη φήμη, πού τώρα ήταν άρρωστος καί περίμενε τόν θάνατο. Ο γέροντας είδε να έχουν ετοιμαστεί γι’ αυτόν πολλά κεριά καί καντήλια. Όλη η πόλη τόν έκλαιγε, λέγοντας:
     Ο Θεός μέ τίς ευχές του αναχωρητή μάς έδινε τό ψωμί καί τό νερό. Όλη την πόλη την έσωζε ο Θεός χάρη σ’ αυτόν. Αν, λοιπόν, πάθει κάτι, όλοι θα πεθάνουμε.
Όταν ήρθε η ώρα του θανάτου του, ο γέροντας είδε τόν άγγελο του θανάτου μέ πύρινη τρίαινα στο χέρι να έρχεται κοντά στον αναχωρητή, καί άκουσε μια φωνή να λέει:

Δημοφιλείς αναρτήσεις τίς τελευταίες 7 ημέρες